از سوی دیگر موارد ابتلا به اختلال کوررنگی از نوع زرد - آبی یا تمامی رنگ‌ها بسیار نادر است. به گفته دکتر «کرستن آلبرچت» از اپتومتریست‌های کارولینای شمالی کوررنگی از طریق کروموزوم X به ارث می‌رسد و این امر توجیه می‌کند که چرا از هر 10 مرد یک نفر این عارضه را تجربه می‌کند در حالی که این رقم در زنان 0.5 درصد است.
همچنین آلبرچت افزود: این اختلال می‌تواند در نتیجه بیماری‌هایی همچون دیابت، آلزایمر و آب مروارید بوجود آید. برخلاف اختلالات بینایی ارثی، مشکلات و تغییرات بینایی اکتسابی اغلب قابل درمان هستند و با رفع عامل بوجودآورنده آنها، قدرت بینایی دوباره به چشم‌های فرد بازمی‌گردد. به طور مثال در صورتی که عارضه آب مروارید برطرف شود قدرت بینایی و تشخیص درست رنگ‌ها باز می‌گردد.
برای تشخیص کوررنگی تست‌های مختلفی وجود دارد که شناخته شده ترین آن تست «ایشی‌هارا» است. در این آزمایش از صفحات نقش‌دار حاوی نقطه‌ها، اعداد و خطوط رنگی استفاده می‌شود که به عنوان شیوه سریع و دقیق تشخیص نارسایی بینایی به حساب می‌آید.
به نقل از مدیکال دیلی، از آنجایی که درمانی برای کوررنگی
ارثی وجود ندارد افراد مبتلا روی استراتژی‌ها و راهکارهای مقابله با آن
تمرکز می‌کنند. افراد مبتلا به این اختلال یاد می‌گیرند چگونه از فیلترهای
رنگی استفاده کنند و اینکه کدام رنگ‌ها برای طیف نور بالا، میانی و انتهایی
تعیین شده‌اند و بنابراین قادر خواهند بود بین آنها تمایز قائل شوند.
همچنین بیماران می‌توانند از لنزهای چشمی هم استفاده کنند.
ایسنا
