به گزارش شفا آنلاين،تحقیقاتی که در دهه ۹۰ درباره شادی انجام شد، شخصیت مثبتاندیش فرد را در شاد بودن او و پیشگیری از بیماریهای روانی موثر میدانست. نسل جدید یافتههای روانشناسی نشان دادند مردم همیشه سعی میکنند با انتخابهای منطقی شادیشان را افزایش دهند تا زندگی گرم و پرنشاطی داشته باشند و از نگرانیها و استرسها دور بمانند. البته نباید از نظر دور داشت محیطی که فرد در آن بزرگ شده است نیز در میزان شاد بودن او موثر است. مردم بعضی ملیتها غمگینتر و بعضی دیگر شادتر هستند. غمگین بودن، نگرانی دائمی یا اضطراب مداوم از کیفیت زندگی میکاهند و از آنجا که همه دوست دارند خوب زندگی کنند و حال خوشی داشته باشند، درسهای روانشناسی مثبت این همه طرفدار پیدا کرده است.
شادی به زندگی پویایی میدهد و افراد شاد باانگیزهتر از دیگران هستند. تحقیقات نشان دادهاند، شاد بودن میزان یادگیری را نیز بالا میبرد. نتایج مطالعهای که روی زوجهای طلاق گرفته انجام شد، نشان داد افرادی که شادتر هستند، راحتتر با اتفاقهای ناراحتکننده کنار میآیند و کمتر برای برطرف کردن اندوهشان به درمانهای دارویی و مداواهای پرهزینه نیاز پیدا میکنند اما کسانی که معمولا غمگین هستند، به سختی میتوانند با وقایع دردناک کنار بیایند و بازگشتشان به زندگی معمول پرهزینه و زمانبر است.
شادی به معنی لبخند زدن دائمی یا نادیده گرفتن ناراحتیها نیست، بلکه به معنای احساس رضایت و یافتن معنایی در زندگی است، اینکه زندگی را یک هدیه نامتناهی بدانی و در آن هدف ارزشمندی را جستجو کنی، هر لحظه در آن چیزی بیاموزی و لذت ببری. زندگی را زیبا و سرشار از فرصت قلمداد کنی و کاستیها و ضعفها را مانعی برای رشد تصور نکنی، بلکه زندگی را مجموعهای از بالا و پایینها بدانی که در نهایت تو را به بهترینها رهنمون خواهندکرد. همه اینها باعث خواهند شد زندگی مثبتی داشته باشی، زندگیای که بودن در این جهان را با ارزش میکند.