به گزارش شفا آنلاين،«علی فرضینژاد» در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه ایلام، اظهار کرد: ازبوه با نام علمی(Thymbra spicataL)، از گونههای دارویی بومی استان ایلام است که مصارف سنتی فراوانی داشته و در بین اهالی منطقه به لحاظ مصارف مختلف از جایگاه خاصی برخوردار است.
مدیر مرکز خدمات تخصصی گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی واحد استان ایلام تصریح کرد: ازبوه گیاهی است بوتهای، معطر تا ارتفاع 40 سانتیمتر که بیشتر در دامنههای جنوبی و تپههای شنی رشد میکند و به عنوان ضدعفونیکننده مجاری تنفسی، تونیک، برطرفکننده اسپاسمهای ماهیچهای و خلطآور، دفع کننده انگلها و اشتهاآور جهت مصارف درمانی کاربرد فراوان دارد.
وی ادامه داد: زوفایی در ارتفاع 1160 تا 420 متر، اقلیم بیابانی گرم خفیف تا نیمهخشک سرد و در خاک با بافت شنی و عمق سطحی میروید. میزان بارندگی و دمای متوسط سالانه در رویشگاههای آن به ترتیب 507 تا 387 میلیمتر،22 تا 15 درجه سانتیگراد است.
فرضینژاد مهمترین رویشگاههای «ازبوه» را «زرنه»، «گنجوان»، «مورت»، «چنگوله»، «بانکول»، «مانشت»، «خرمه» و «چم آب»، عنوان و تصریح کرد: زمان گلدهی این گیاه اوایل خرداد و شروع بذردهی تیرماه است.
این کارشناس گیاهان دارویی تصریح کرد: ازبوه تازه عطر و بوی بیشتری نسبت به نوع خشک آن دارد. جهت مصرف صحیح آن لازم است درزمان برداشت این گیاه از بالای ساقه آن را برداشت و از بریدن ریشه آنکه باعث نابودی کل گیاه در سالهای بعد میشود، جلوگیری کرد.
مدیر مرکز خدمات تخصصی گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی تأکید کرد: بیشترین قسمت قابل استفاده این گیاه، برگها و ساقه آن است، اینگونه در عرصههای منابع طبیعی روند تخریبی پیدا کرده و باعث وارد آمدن خسارات جبرانناپذیر به مراتع بهعنوان یکی از مهمترین ثروتهای ملی استان شده است.
فرضینژاد گفت: بهمنظور حفظ این گیاه در عرصههای منابع طبیعی موجود،
امکان اهلی کردن و کشت گیاه زوفایی بهعنوان یک راهحل اصولی باید مورد
بررسی قرار گیرد. از این رو قبل از آنکه بهرهبرداری بیرویه باعث انقراض
آنها شود، کشت زراعی آنها امری ضروری است.
ایسنا