شفا آنلاين-ورزش سودهاي بيشماري براي سلامتي دارد، اما ممکن است کاهش وزن يکي از اين سودها نباشد.
يک تحقيق جديد بحثبرانگيز نشان داده است که شمار قابلتوجهي از کساني يک برنامه ورزشي را آغاز ميکنند، در نهايت وزنشان بيشتر از زماني ميشود که ورزش را آغاز کردهاند و اين اضافه وزن عمدتا ناشي از چربي اضافي است و نه عضله، اما همين تحقيق براي نخستينبار نشان ميدهد که يک يک استراتژي ساده ميتواند به افراد کمک کند تا با ورزش کردن واقعا وزنشان را کم کنند.
به گزارش شفا آنلاين،همانطور که همهمان ميدانيم، اصول مربوط به کاهش وزن بسيار ساده است. بايد کالريهاي روزانهاي که ميسوزانيد از ميزان کالريهايي که دريافت ميکنيد، بيشتر باشد تا در طول زمان وزن پايين بيايد. به صورت تئوريک، براي رسيدن به اين وضعيت مطلوب بايد ميزان کالريهاي دريافتيمان را به وسيله رژيم غذايي پايين بياوريم يا ميزان کالريهايي که به وسيله ورزش کردن از دست ميدهيم، بيشتر کنيم، اما در دنياي واقعي، فرقي نميکند از کدام روش استفاده کنيد، به هرحال بيشتر مردم نميتوانند وزن خود را کم کنند. تاثير ورزش از اين لحاظ بهخصوص مورد سوال است.
يک بازبيني اخير بر روي تحقيقهاي درباره ورزش و کنترل وزن نشان داد که در بيشتر اين تحقيقها، افراد کمتر از يکسوم از وزني را که باتوجه به شمار کالري سوزانده شده در حين برنامه ورزشيشان، انتظار ميرفت کم کنند، کم کردند. تحقيقات بسيار ديگري نيز تنوع فراواني را از لحاظ عکسالعمل بدن افراد نسبت به برنامه ورزشي يکسان نشان دادهاند؛ بعضي افراد کاهش وزن پيدا کردند و بعضي ديگر چربي اضافه کردند، اما دانشمندان هنوز درست نميدانند چرا ورزش فقط به برخي از افراد کمک ميکند تا وزن کم کنند و به برخي ديگر نه، يا اينکه آيا شواهدي ابتدايي درباره چگونگي پاسخ بدن افراد به يک برنامه معمول ورزشي وجود دارد يا نه.
ورزش با اضافه وزن
در اين تحقيق تازه که ماه گذشته در مجله Strength and Conditioning Research منتشر شد، دانشمندان در دانشگاه ايالت آريزونا در فينيکس 81 زن بزرگسال و سالم، اما کمتحرک را مورد بررسي قرار دادند. تمام اين زنان با توجه به شاخص توده بدنيشان اضافه وزن داشتند، اما برخي از آنها به صورت مشخص سنگينتر از ديگران بودند. هيچکدام از اين زنان در 1 سال گذشته ورزش منظم و روزانه انجام نداده بودند. به زنان گفته شده بود که به يک بررسي درباره آمادگي بدني (fitness) پيوستهاند و قرار است با ورزش کردن استقامت هوازيشان را بهبود بخشند. دانشمندان از آنها خواستند تا در برنامه غذاييشان تغييري ايجاد نکنند. هر کدام از داوطلبان در آغازتحقيق به آزمايشگاه فيزيولوژي رفتند تا وزن بدنشان، B.M.I، درصد چربي بدن، استقامت هوازيشان اندازهگيري شود. دکتر گلن گاسر، استاد تغذيه و ارتقاي باليني در دانشگاه ايالتي آريزونا و نويسنده ارشد اين بررسي ميگويد: «به هر کدام از زنان برنامه ورزشي مختص به خودشان داده شد که سنگين، اما قابل انجام بود.» اين زنان در هفته 3 مرتبه به آزمايشگاه ميآمدند و 30دقيقه با سرعتي روي تردميل راه ميرفتند که بيانگر80درصد حداکثر استقامتشان بود. اين برنامه به مدت 12 هفته ادامه داشت. در پايان تمام زنان به صورتي محسوس به آمادگي بدني هوازي بيشتري پيدا کرده بودند.
تقريبا 70 درصد از زنان ميزاني ولو اندک از تودهچربي به بدنشان اضافه شده بود و بعضي از آنها اضافه وزني نزديک به 5 کيلوگرم داشتند که بخش اعظم آن را چربي تشکيل ميداد و نه عضله. البته تعداد کمي از زنان نيز توانسته بودند به همين اندازه چربي ازدست دهند و تعداد اندکي نيز در همان وزن اوليهاش که تحقيق را با آن آغاز کرده بودند، باقي ماندند. در اين مرحله محققان به دادههايي بازگشتند که در ابتداي تحقيق به دست آورده بودند تا مشخص کنند چه تفاوت آشکاري ميان زناني وجود دارد که کاهش يا افزايش وزن پيدا کردهاند. دکتر گاسر ميگويد: «در برخي تحقيقات گذشته که در زمينه رژيم غذايي و کاهش وزن نشان داده بودند که زناني که وزن بالاتري در ابتداي تحقيق دارند، در طول برنامه تحقيقي وزن بيشتري از دست ميدهند.» اما در اين تحقيق، هيچ همبستگي ميان وزن زنان در شروع و پايان تحقيق وجود نداشت و تفاوت آشکاري ميان وزن زنان در ابتداي برنامه و در پايان تحقيق ديده نميشد.
در واقع محققان هيچ ارتباطي ميان پارامترهاي اصلي سلامت و آمادگي بدن و پاسخ زنان نسبت به برنامه ورزشي پيدا نکردند، اما هنگامي که اين دانشمندان بررسي عميقتري درباره دادهها انجام دادند، يک شاخص جالب را کشف کردند: زناني که پس از ? هفته در اين برنامه ورزشي وزن کم کرده بودند، کاهش وزنشان ادامه پيدا کرده بود درحاليکه ديگران چنين نبودند. دکتر گاسر ميگويد: «بههمين خاطر شيوه عملي براي کساني که ميخواهند با ورزش وزن خود را کم کنند، اين است که يک ماه پس از آغاز ورزش روي ترازو بايستند. اگر متوجه شدند که در طول اين مدت وزنشان هيچ تغييري نکرده يا حتي افزايش پيدا کرده است، بهطور دقيق رژيم غذايي يا ساير فعاليتهايشان را بررسي کنند.
راه چاره چيست؟
دکتر گاسر گفت با اينکه در اين تحقيق عادات تغذيهاي و حرکتي در خارج از آزمايشگاه مورد بررسي قرار نگرفته بود، ممکن است زناني که وزنشان اضافه شده است، در طول تحقيق «احتمالا بهطور غيرعامدانه» شروع به بيشتر غذا خوردن و تحرک کمتر در هنگامي که روي تردميل نبودهاند، کرده باشند. البته اين تحقيق نسبتا کوتاه مدت بود. همچنين اين تحقيق مردان را شامل نميشد، اما برخي از تحقيقهاي گذشته نشان دادهاند که مردان نيز اغلب شبيه به زنان پس از شروع ورزش به توده چربي بدنشان افزوده ميشود. بااينوجود تحقيق که از برخي جنبهها هشيارکننده است، جنبههاي ترغيبکننده هم دارد. دکر گاسر ميگويد: «با انجام ورزش به همراه استفاده از يک ترازوي خانگي و داشتن انضباط، ممکن است بتوانيد به خوبي وزنتان را کاهش دهيد»، اما از آن مهمتر، زناني که در اين تحقيق حضور داشتند، پس از پايان برنامه ? ماههاي ورزشيشان، آمادگي بدني بسيار بيشتري به دست آورده بودند. دکتر گاسر ميگويد: «تاثير آمادگي بدني بر سلامت بسيار بيشتر از ميزان وزن شما است.»
سپید