در این بررسی متخصصان ترکیب «پپتید سیگمای درون‌سلولی» (ISP) را به 26 موش که دچار آسیب دیدگی شدید نخاعی بودند تزریق کردند. در پایان این مطالعه مشاهده شد 80 درصد از این موش‌های فلج توانایی خود برای ادرار و حرکت کردن را به دست آوردند.
زمانی که آسیب دیدگی نخاعی اتفاق می‌افتد «پروتئوگلیکان» به عنوان عنصر کلیدی که نقش مهمی در ساختار سیستم عصبی بازی می‌کند در بافت آسیب دیده محل جراحت انباشته می‌شود. به دنبال آسیب دیدگی، پروتئوگلیکان‌ها به وفور در بافت آسیب دیده تجمع کرده و با نفوذناپذیر کردن اطراف سیناپس‌ها در کل مسیرهای ارتباطی مغز و نخاع مانع از ترمیم و تکثیر اعصاب می‌شوند.
به نقل از ساینس ورلد ریپورت، در حال حاضر روش درمانی دارویی برای بهبود آسیب دیدگی نخاعی وجود ندارد و یافته‌های این مطالعه گام مهمی در جهت تشخیص فاکتورهای جدید برای کمک به بهبود سلامت این بیماران است.
