انواع هپاتیت رابشناسيم

چنانچه بيماري هپاتيت ويروسي و علائم آن كمتر از 6 ماه طول بكشد به آن هپاتيت حاد و اگر طول مدت آن از 6 ماه بيشتر باشد به آن هپاتيت مزمن گفته مي‌شود. بيشتر بيماران مبتلا به هپاتيت علائم خاصي ندارند و بيماري آنها با آزمايش قابل تشخيص است اما ابتلا به هپاتيت حاد علائمي مانند سرماخوردگي و آنفلوآنزا، بي‌اشتهايي، ضعف و بي‌حالي، احساس كسالت و تيره شدن ادرار و كمرنگ شدن مدفوع، خارش و سردرد دارد. هپاتيت A ويروس هپاتيت A (VAH) كه به آن هپاتيت عفوني هم گفته مي‌شود، از راه خوردن آب و مواد غذايي آلوده گسترش مي‌يابد. بي‌اشتهايي، سردرد، تب، تهوع، درد شكم و زرد شدن پوست از علائم ابتلا به اين بيماري است و بيشتر در سنين كودكي و نوجواني به وجود مي‌آيد. هپاتيت B اين نوع هپاتيت براي نخستين بار در سال 1965 در امريكا گزارش شد و بر اساس آخرين آمار سازمان بهداشت جهاني، اكنون حدود 400 ميليون نفر در دنيا حامل ويروس هپاتيتB (VBH)هستند. هپاتيت ويروسي نوع B پس از بيماري‌هاي سل و مالاريا، شايع‌ترين بيماري عفوني و مسري است. اين بيماري از راه خون و مخاط آلوده منتقل مي‌شود و تزريق خون آلوده مهم‌ترين عامل انتقال آن است. هپاتيت C يكي ديگر از انواع هپاتيت‌هاي ويروسي شناخته شده، بيماري هپاتيت C (VCH) است كه بيشتر از راه خون منتقل مي‌شود. تزريق خون آلوده، تزريق مواد مخدر، خالكوبي و روابط جنسي پرخطر از راه‌هاي انتقال اين بيماري است. سيستم ايمني بدن به راحتي توانايي از بين بردن اين ويروس را ندارد، به همين علت ابتلا به ويروس هپاتيت C موجب عفونت ماندگار در بدن خواهد شد.