ام اس یا Multiple sclerosis بیماری خود ایمنی مزمن است که اثر خود را بر روی سیستم اعصاب مرکزی نشان می دهد. زمانی که سیستم ایمنی بدن به میلین حمله می کند، این بیماری آغاز می شود. میلین، غلاف محافظت کننده از فیبرهای عصبی در مغز و نخاع است. با تخریب میلین برخی اعصاب زمینه ای نیز آسیب جدی می بینند. تاکنون نیز دانش بشر در درمان این بیماری ناتوان بوده است.
در این میان کمک به بیمار برای حفظ روحیه و از آن مهمتر انجام کارهای روزمره تا حدی که با کمترین میزان وابستگی به اطرافیان باشد از جمله دغدغه محققان علوم پزشکی به شمار می آید.
آنچه که دکتر قهاری و تیم همراهش از دانشگاه بریتیش کلمبیا ارایه کرده، مدلی بی سابقه برای خود مدیریتی این بیماران است.
این ابتکارعمل که تحت عنوان "مقیاس خود مدیریتی ام اس" معرفی شده و در نشریه "ژورنال بین المللی ام اس" منتشر شده است به بیمار این امکان را می دهد تا فرآیند پیشرفت بیماری خود را زیر نظر قرار دهد. همچنین بر اساس این مقیاس که بیشتر شبیه نوعی درجه بندی جدولی است بیمار می توان تأثیر داروها بر روند بیماری را ارزیابی کرده و در عین حال امکان آن را خواهد داشت تا واکنش های عاطفی، رفتاری و شناختی خود نسبت به این بیماری را زیر نظر داشته باشد.
از مهمترین فاکتورهای (این مقیاس خود مدیریتی شامل 5 فاکتور مهم است) این مقیاس می توان به "حمایت خانواده-جامعه" و "دانش ام اس و اطلاعات" اشاره کرد.
بیمار مبتلا به ام اس با استفاده از این مقیاس و نمره دهی به هر یک از این فاکتورها (از یک تا پنج) از وضعیت کلی خود آگاهی بهتری پیدا می کند.