وی با بیان اینکه مداخلات درمانی ارتودنسی باید از سنین نوجوانی و قبل از بلوغ صورت گیرد، یادآور شد: در این سن با وجود رشد استخوانی فک ها و نرم بودن استخوانها، درمان مناسب خواهد بود در غیر این صورت می بایست، جراحی و درمانهای پیچیده صورت گیرد که هزینه بسیار بالایی را بر بیماران تحمیل می کند.
رئیس کل سازمان نظام پزشکی ایران اظهار داشت: یکی از مهمترین موضوعات در درمانهای ارتودنسی، آموزش به بیماران و مردم در زمینه زمان مناسب برای انجام ارتودنسی است.
وی گفت: درمان ارتودنسی حدود 2 تا 3 سال و گاهی بیشتر نیاز به زمان دارد و در این شرایط، همکاری اطرافیان و خانواده برای همراهی بیمار بسیار ضروری است.
زالی ادامه داد: رشته ارتودنسی در ایران از پیشرفتهای قابل توجهی برخوردار است و در این زمینه متخصصان ارتودنسی توانسته اند، همگام با سایر کشورهای پیشرفته خدمات مناسبی را به بیماران ارایه کنند.
وی تصریح کرد: یکی دیگر از چالشهای پیش روی ارتودنتیست ها، مالیات آنان است که به صورت غیر معمول تعیین شده که باید مورد بازبینی قرار گیرد. همچنین تعیین تعرفه واقعی خدمات این رشته تاکنون در کشور مورد توجه قرار نگرفته است.
انتقاد از بیمه ها
دکتر محمد صادق آخوندی رئیس دوازدهمین کنگره بین المللی انجمن ارتودنتیست های ایران نیز با انتقاد از عملکرد بیمه ها در کشور گفت:95 درصد از هزینه های دندانپزشکی از جیب مردم پرداخت می شود و متاسفانه بیمه ها حمایتی از خدمات دندانپزشکی و به خصوص ارتودنسی نمی کنند.
وی با اشاره به اینکه برای رفع مشکلات بیمه و تعیین تعرفه ها راه زیادی در پیش است و زمان و برنامه ریزی دقیق را می طلبد، افزود: در حال حاضر هیچ تعرفه ی یکسانی برای دندانپزشکان تعیین نشده و بهتر است، نمایندگانی از انجمن های دندانپزشکی؛ وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و سازمان نظام پزشکی کشور برای تعیین تعرفه در نظر گرفته شود.
آخوندی ادامه داد: بیمه های پایه و تکمیلی به خدمات ارتودنسی به عنوان خدماتی لوکس که صرفا جنبه زیبایی دارند، می نگرند. این در حالی است که تاخیر در درمان ارتودنسی سبب افزایش پوسیدگی دندان ها و تحلیل استخوان فک می شود.
وی با بیان اینکه طی سالهای اخیر دانشکده های دندانپزشکی افزایش یافته است اظهار کرد: دانشکده دندانپزشکی بدون توجه به نیاز جامعه و کار کارشناسی از رشد بی رویه برخودارشده، بطوری که در سال 84 در کشور 18 دانشکده دندانپزشکی وجود داشت که این تعداد در سال 92 به 66 مورد افزایش یافته است.
