شفا آنلاين -از بدو تولد تا 2 سال ابتدای زندگی کودک، مادر مهمترین نقش را در مراقبت و پرورش کودک برعهده دارد، اما پس از آن پدر هم در کنار مادر عهدهدار نقش میشود.
اگر در سنین پیش از مدرسه پدر در خانواده حاضر نباشد یا نقش فعالی را بر عهده نگیرد در این صورت نارساییهایی در شکلگیری وجدان و اخلاق در کودک به وجود خواهد آمد
مادر محبت بیقید و شرط نسبت به فرزندان دارد، اما محبت پدر مشروط است بدین معنا که اگر فرزند مقررات گوناگون خانوادگی، اجتماعی و فرهنگی را رعایت کند پدر نیز او را دوست خواهد داشت؛ در واقع پدر نماینده جامعه و دنیای بیرون از خانه است و ارزشهای اخلاقی و اجتماعی را به صورت بایدها و نبایدها و از طریق تایید و تشویق یا تکذیب و تنبیه به فرزند میآموزد.
بهترین نتایج زمانی حاصل میشود که پدر و مادر هر دو برای پرورش فرزند و تأمین نیازهای او مشارکت کنند.این نیازها در جنبههای جسمی مثل غذا، لباس و سرپناه و نیازهای روانشناختی مانند محبت و احترام و نیازهای جامعهشناختی به شکل نظم و انضباط و برقراری تعامل با دیگران است.
شیواترین توصیه برای پرورش فرزند را حضرت علی (ع) در نامهای که در سال 38 هجری خطاب به فرزند گرامی خود امام حسن (ع) ذکر کردهاند، آمده است از آن میتوان دریافت که آموختن قرآن و حلال و حرام در رأس توصیههای امیر مؤمنان است.
در خانوادهای که پدر نقش فعال نداشته باشد پسر قادر به همانندسازی مثبت با پدر به عنوان نمونه مرد بودن، شوهر بودن و پدر بودن نخواهد بود و ممکن است همانندسازی از لحاظ هویتی تحت تاثیر مادر قرار بگیرد.
هم پسران و هم دختران از طریق پدران شایسته، ارزشها و مهارتهای اجتماعی را به بهترین وجه خواهند آموخت و آن به صورتی است که هم پدر و هم مادر شخصاً معصومین را سرمشق خویش قرار دهند
فربد فدایی
روانپزشک و مدیر گروه روانپزشکی
دانشکده علوم بهزیستی و توانبخشی.