شفا آنلاين-یک کارشناس ارشد روانشناسی عنوان کرد: افسردگی تنها یک خلق و خوی منفی نیست، بلکه یک بیماری است که بر طرز فکر، احساس و رفتار ما تاثیر می گذارد.
به گزارش
شفا آنلاين،فائزه عطاریان کارشناس ارشد روانشناسی بیان
داشت: برای هر یک از ما امکان دارد در روز ساعات یا دقایقی را با خلق و خوی
افسرده پشت سر بگذاریم که این حالات ممکن است بر حسب اتفاقات زندگی برای
همه پیش بیاید و معمولاً پس از چند روز برطرف شده و به زندگی طبیعی باز می
گردیم، حال آنکه فرد افسرده در این حالات غرق می شود و به راحتی بیرون نمی
آید.
**علایم و نشانه های افسردگی افسردگی در واقع از
مجموع چهار نشانه مختلف تشکیل شده است که البته لازم نیست فرد به همه علایم
دچار شود تا بتوان او را افسرده دانست، اما هر چه بیشتر دچار این علایم
شده و هر چه شدت این علایم بیشتر باشد با اطمینان بیشتری می توان ابتلاء به
افسردگی را تشخیص داد.
نشانه های جسمانی: موذیانه ترین نشانه ها
در افسردگی تغییرات جسمانی هستند، تغییر در اشتها (افزایش یا کاهش اشتها)،
آشفتگی خواب (بد خوابیدن، به سختی خوابیدن، زودتر از موقع بیدار شدن یا
زیاد خوابیدن) خستگی و فرسودگی، مشکلات گوارشی (یبوست و اسهال) بی میلی
جنسی، نامنظم شدن عادت ماهانه، سرگیجه و سبکی سر، کم تحرکی روحی و جسمی و
درد های عضلانی از جمله نشانه های جسمانی است.
نشانه های شناختی:
این نشانه شامل افکار منفی است، افکار منفی نسبت به خود، دیگران و دنیا.
فرد افسرده به صورت کاملا منفی درباره خودش فکر می کند و این افکار نگرش او
را نسبت به خودش و آینده تحت الشعاع قرار می دهد. اعتماد به نفس اندک،
احساس حقارت، احساس بی کفایتی و نالایقی و بدبینی به بهبود امور از جمله
نشانه های شناختی است.
نشانه های هیجانی: غم برجسته ترین و
فراوانترین نشانه هیجانی در افسردگی است. فقدان مسرت و از بین رفتن شادی در
زندگی نیز تقریبا به انداره غم رایج است. ناامیدی، گریه، فکر به خودکشی،
بی علاقگی به سرگرمی ، تفریحات و فعالیت های خانوادگی از جمله نشانه های
هیجانی است.
نشانه های انگیزشی: افراد از نظر میزان برانگیختگی با
هم تفاوت دارند اما انگیزش افراد افسرده در حال کاهش است. منفعل بودن و
اشکال و ناتوانی در شروع فعالیت ها از جمله نشانه های انگیزشی است.
متخصصان
سلامت روانی دو نوع جدی افسردگی شامل اختلال افسردگی اساسی یا مزمن و
اختلال افسردگی مداوم یا افسرده خویی را از انواع دیگر متمایز می کنند.
ملاک
های تشخیص افسردگی اساسی با 9 نشانه تعریف می شود که می بایست حداقل پنج
نشانه در طول مدت دو هفته وجود داشته و یکی از این پنج نشانه باید خلق
افسرده یا فقدان لذت و علاقه باشد.
خلق افسرده: خلق فرد در بخش
عمده روز و تقریباً هر روز باید این حالت را داشته باشد. این خلق و خوی
افسرده توسط خود شخص با احساساتی همچون اندوه، پوچی و ناامیدی حس می شود یا
توسط اطرافیانش مشاهده می شود.
فقدان لذت یا علاقه از فعالیت هایی
که لذت بخش و جالب هستند: کاهش محسوس علاقه یا لذت در تقریبا تمام فعالیت
ها در بخش عمده روز و تقریبا هر روز. بی علاقگی در ابتدا فقط در چند فعالیت
وجود دارد اما زمانی که افسردگی شدت می یابد بی علاقگی عملا به تمام
فعالیت های شخص گسترش می یابد.
احساس بی ارزشی یا احساس گناه بیش از حد و نامناسب: این احساس تقریباً هر روز حضور دارد.
داشتن افکار مکرر خودکشی یا اقدام به خودکشی: فکر کردن به خودکشی بدون برنامه خاص یا همراه با نقشه و نیز فکر کردن به مرگ .
مشکلات خواب: این مشکل که ممکن است به صورت بی خوابی یا پرخوابی بروز کند، تقریبا هر روز در میان افراد افسرده دیده می شود.
سراسیمگی
یا کندی روانی حرکتی: این نشانه که تقریبا هرروز حضور دارد و توسط خود فرد
افسرده گزارش می شود باید توسط اطرافیان فرد افسرده نیز مشاهده گردد.
مشکلات اشتها: این مشکل نیز به صورت بی اشتهایی و پراشتهایی بروز می کند .
مشکلات
توانایی فکر و تمرکز کردن: این مورد با کاهش در توانایی فکر کردن و تردید و
دودلی های تکراری ظاهر می شود که تقریبا هر روز توسط فرد افسرده گزارش یا
توسط اطرافیان فرد مشاهده می شود.
احساس روزانه خستگی یا فقدان انرژی: این مورد نیز تقریبا هرروز وجود دارد.
افسردگی
مداوم یا افسرده خویی بیانگر تحکیم اختلال افسردگی اساسی و اختلال افسرده
خویی است و در صورتی تشخیص اختلال افسرده خویی داده می شود که نشانه های
افسردگی ملایم حداقل دو سال در بزرگسالان و یک سال یا قدری بیشتر در کودکان
ادامه یافته باشد.
خلق افسرده (حداقل به مدت دو سال در بخش عمده روز و در بیشتر روزها توسط خود فرد گزارش یا توسط اطرافیان مشاهده می شود)
کم
اشتهایی یا پرخوری، بی خوابی یا پرخوابی،خستگی یا انرژی کم،عزت نفس پایین،
تمرکز ضعیف یا مشکل تصمیم گیری، احساسات ناامیدی در کنار خلق افسرده فرد
می بایست دو یا تعداد بیشتری از مجموع این شش نشانه را داشته باشد و در طول
دو سال برای بزرگسالان و یک سال برای کودکان فرد هرگز بیش از دو ماه بدون
این نشانه ها نبوده باشد.
**عوامل بروز اختلالات افسردگی معمولا
عوامل بروز افسردگی ترکیبی از عوامل ژنتیکی، جسمی، محیطی و روانی می
باشد.وراثت، ویژگی های شخصیتی، محیط خانوادگی، الگوهای فکری، فشار روحی و
حوادث زندگی، بیماری جسمی و جنسیت از جمله این عوامل هستند.
چه کسانی در معرض خطر ابتلاء به اختلالات افسردگی هستند؟ به
طور کلی می توان گفت که افرادی که سابقه افسردگی دارند، افرادی که در
خانواده آنها سابقه اختلالات افسردگی وجود دارد، زنانی که به تازگی زایمان
کرده اند، افرادی که تجربیات آسیب زننده ای در دوران کودکی پشت سر گذاشته
اند، افرادی که بیشتر دوستان آنها افسرده هستند، افرادی که به بیماری هایی
از قبیل سرطان، دیابت، آلزایمر و یا ایدز دچار هستند، افرادی که اعضای
خانواده و کسانی را که دوست داشته اند از دست داده اند، افرادی که عادات
شخصیتی و رفتاری خاصی دارند؛ مثلا افراد بسیار وابسته، بدون عزت نفس و
بدبین، افرادی که داروهای خاص از جمله داروی فشارخون و آرامبخش مصرف می
کنند و معتادان به الکل و موادمخدر بیشتر در معرض خطر ابتلا به اختلالات
افسردگی قرار دارند.
*راه های پیشگیری از ابتلاء به افسردگی با
کنترل خشم و استرس، برقراری روابط اجتماعی، ورزش و رژیم غذایی سالم می
توان خود را در برابر ابتلاء به افسردگی واکسینه کرد و با درمان به موقع از
تبدیل آن به اختلالات مزمن و مداوم جلوگیری نمود.
*راه های غلبه بر اختلالات افسردگی اگر
دچار افسردگی هستید و خودتان متوجه احساس ناامیدی و استیصال که ناگهان
بروز میکند، شده اید، بهتر است در کنار مراجعه به متخصص برای درمان خود نیز
با به کارگیری عادت های صحیح و تغییر در شیوه و سبک زندگی گامی مفید در
جهت بهبود وضعیت خود بردارید.
*راه های درمان اختلالات افسردگی افسردگی
را تقریبا همیشه می توان درمان کرد، اما در این میان شناخت درمانی و درمان
های شناختی- رفتاری به ویژه رفتار درمانی عقلانی- هیجانی (ABC) برای کاهش
درازمدت افسردگی بسیار موثر هستند.
*عوارض اختلالات افسردگی افسردگی
یکی از بیماری های جدی و مهم روانی است که می تواند باعث اثرات وحشتناکی
بر روی فرد و خانواده وی گردد و باعث بوجود آمدن مشکلات عاطفی، رفتاری و
جسمانی شود.گرایش به مصرف الکل، گرایش به مصرف مواد مخدر، اضطراب و
ناسازگاری با افراد خانواده و همکاران در محیط کار، کناره گیری از دیگران و
منزوی شدن، صدمه رساندن به خود و خودکشی از جمله عوارض ابتلا به اختلالات
افسردگی است.