شفا آنلاين-روانشناس کودک با اشاره به اهمیت هماهنگی والدین در تربیت فرزندان، توجه به نیازهای شناختی، عاطفی، اجتماعی و هوشی فرزندان را از سوی والدین مهم عنوان کرد و از آنها خواست گاهی با سکوت اثرگذاری بیشتری در فرزندان داشته باشند.
به گزارش شفا آنلاين،بدرالسادات همایونیان با بیان اینکه عوامل مختلفی در تربیت انسان مؤثر است که هرکدام در شکل‌دهی شخصیت او نقش مهمی ایفا می‌کند، اظهار داشت: با توجه به اینکه خانواده اولین محیطی است که کودک آن را تجربه می‌کند بنابراین دوران کودکی یکی از مؤثرترین دوران زندگی افراد است که پایه شخصیت او را پی‌ریزی می‌کند.وی افزود: امروز ثابت شده است که کودکان علاوه بر رشد جسمانی به رشد عاطفی، هوشی، اجتماعی و شناختی نیز نیاز دارند. نوزاد انسان طولانی‌ترین زمان را برای پرورش قابلیت‌های خود طی می‌کند.
* پدران نسبت به فرزندان خود ابراز احساسات کنند
این روانشناس کودک ادامه داد: پدر و مادر باید وظایف خود را توأم با یکدیگر انجام دهند. در برخی خانواده‌ها پدر ابراز احساسات کمتری می‌کند و بیشتر به فکر رفع نیازهای مادی است. رابطه متعادل پدر و فرزند باید دوطرفه باشد یعنی میل به ارتباط از سوی پدر و فرزند وجود داشته باشد.
* 25 درصد انحراف‌های رفتاری ریشه در اختلاف سلیقه والدین دارد
این متخصص حوزه بهداشت روان تصریح کرد: کودک باید با فرمان واحدی تربیت شود. کارشناسان بهداشتی در نشریه‌ای عنوان کرده‌اند که 25 درصد انحراف‌های رفتاری نوجوانان و جوانان ریشه در اختلاف سلیقه والدین در تربیت آنها دارد.
وی ادامه داد: وقتی فرزند با تربیت واحدی پرورش نیابد دچار تعارض می‌شود. این افراد با تردید و ابهام به موضوعات نگاه می‌کنند، در واقع عدم اتفاق‌نظر بر سر تربیتی واحد، کودک را دچار دوگانگی می‌کند.
*آهسته و تدریجی با کودک رفتار کنید
این روانشناس کودک گفت: برای رسیدن به هدف تربیتی باید آهسته و تدریجی با کودک رفتار کنیم، تربیت کردن، رها کردن فرزند از وابستگی‌ها به سمت استقلال است و این به معنی رها کردن او نیست. همچنین آموزش راه‌های رسیدن به حقیقت مهمتر از خود حقیقت است. والدین باید این راه‌ها را به کودک نشان دهند.
* سکوت اثرگذار چیست؟
وی با بیان اهمیت «سکوت» والدین در مواقع ضروری اظهار داشت: گاهی اوقات مهارت سکوت، ارزش اثرگذاری بیشتری دارد، گاهی سکوت والدین در برابر رفتار نادرست کودک ارزش اثرگذاری بیشتری دارد.
این متخصص حوزه بهداشت روان تأکید کرد: هرکدام از افراد، تربیتی در خور شایسته و متناسب با طبیعت خود دارند، بنابراین والدین باید از شبیه‌سازی و شبیه‌پروری جداً بپرهیزند. ارزیابی مقایسه‌ای فرزند با دیگران او را دچار احساس حقارت می‌کند.
وی خاطرنشان کرد: مقایسه کودک و تلاش والدین برای شبیه کردن فرزند خود به دیگران اعتماد به نفس کودک را از او می‌گیرد و او را منزوی می‌کند. در این حالت، کودک احساس می‌کند که مورد قبول والدین خود نیست.
نظرشما
آخرین اخبار