به گزارش شفا آنلاین،دهه ۶۰: ایجاد کاربردهای شعبه محوری؛
در این دهه «ایجاد کاربردهای شعبه محور» از اهداف بانک‌های کشور بود. بانک‌ها در این دهه کاربردهای شعبه‌ای را ایجاد و اجرایی نمودند و کارکنان بانک توانستند از درگاه کاربردهای ایجادشده، خدمات بانکی را به مشتریان خود ارائه داده و عملیات شعبه را انجام دهند.
دهه ۷۰: شروع کاربردهای بانک محوری؛
در این دهه در ادامه راه دهه ۶۰، نظام بانکی کشور کاربردهای «شعبه محور» را گسترش دادند. نظام بانکی کشور در این دهه شاهد ظهور نخستین حساب جاری متمرکز بود و تعدادی از بانک‌ها کاربرد حساب جاری متمرکز را در بانک خود عملیاتی نمودند و با این مورد ظهور فعالیت «بانک محور» تحقق یافت. بعد از کاربرد حساب جاری متمرکز، حساب قرض‌الحسنه متمرکز و در پی آن حساب پس‌انداز کوتاه‌مدت عملیاتی شدند.
دهه ۸۰: شروع کاربردهای کشور محوری؛
در این دهه شاهد گسترش کاربردهای «بانک محور» هستیم و استفاده از سامانه یکپارچه بانکی (سیب) در اکثر بانک‌های کشور محقق شد و استفاده از خدمات بانکی خارج از شعبه مانند خودپرداز، کارت‌خوان، اینترنت، تلفن و … اجرایی شده است. با شروع بهره‌برداری از سامانه «شتاب» کاربردهای «کشور محور» در این دهه ظهور یافت که عملیات بین‌بانکی را در نظام بانکی کشور محقق نمود.
دهه ۹۰: افزایش کیفیت؛
در این دهه که دو و نیم سال از آن گذشته است، شاهد گسترش کاربردهای «کشور محور» هستیم که مصداق آن سامانه «شاپرک» است.
بر اساس رقابت بین بانک‌ها در دهه‌های قبل، جهت کسب بیشتر سهم بازار نظام بانکی رشد کمی قابل قبولی داشته و به شاخص‌های خوبی هم دست یافته‌ایم. لذا پیشنهاد می‌نمایم مدیران و کارشناسان، افزایش کیفیت کاربردها در نظام بانکی را سرلوحه برنامه‌های خود قرار دهند.
عبدالحمید منصوری (کارشناس خبره فناوری اطلاعات)
