1) خودکفا باشید. سعی کنید از اینکه دایما در هر موردی نظر رئیس را بپرسید، اجتناب کنید. اگر قرار است رئیس در هر موردی تصمیم گیری کند و در همه امور حضور داشته باشد، پس وظیفه شما چیست؟ اگر می توانید کارهایی را خودتان به تنهایی انجام دهید، لازم نیست مزاحم رئیس شوید. اگر فکر می کنید مراجعه به رئیس و گرفتن وقت او در مورد هر مسئله ای، باعث جلب نظر مثبت رئیس می شود، سخت در اشتباهید.
2) راه حل ارایه دهید. سعی کنید به جای اینکه مشکلات را با رئیس در میان بگذارید، راه حل ها را به او پیشنهاد دهید. در اینصورت رئیس احتمالا به جای اینکه مجبور شود مدتی از زمان خود را صرف اندیشیدن در مورد حل مشکل کند، یکی از راه حل های شما را انتخاب خواهد کرد. انتقال مشکلات به رئیس بدون اینکه راه حلی برای آن ها داشته باشید، علاوه بر اینکه زمان بیشتری را تلف می کند، خطر دیگری نیز دارد و آن اینکه معمولا هنگامی که مشکلی را به رئیس می گویبد، او در مقابل از شما در مورد راه حل ها می پرسد و اگر در پاسخ سکوت کنید، آنگاه اگر پس از مدتی اخراج نشوید حداقل باید هرگونه خیال پردازی در مورد ترفیع گرفتن را فراموش کنید.
3) خود را با شیوه کاری رئیس تطبیق دهید. هر فردی شیوه مختلفی از کار را می پسندد و تا وقتی که شما کارمند هستید و شخص دیگری رئیس، بهتر است به جای اینکه بر شیوه های مورد علاقه خود پافشاری کنید، خود را با سلیقه او تطبیق دهید. برای مثال ممکن است رئیس شما ترجیح دهد که اطلاعات کاری را به صورت مکتوب دریافت کند و علاقه ای نداشته باشد که شما به صورت حضوری و شفاهی برای او وقایع مهم را شرح دهید. شاید برای شما گزارش دهی شفاهی راحت تر و جذاب تر باشد اما نوشتن گزارش های کتبی وقت کمتری از رئیس می گیرد و در این شرایط چاره ای جز تغییر در عملکرد خود ندارید، در غیر اینصورت ممکن است رئیس تصمیم بگیرد فردی را به جای شما استخدام کند که به خواسته ها و وقت او اهمیت بیشتری بدهد.
