شفا آنلاین>سلامت>«ما در کشور اهل اینکه نمی‌شود، نمی‌توانیم، مگر می‌شود؟ کو بودجه؟، کو اعتبارات؟ نیستیم» «ما می‌توانیم، هستیم»
به گزارش شفا آنلاین:اینها اظهارات سیدابراهیم رئیسی در خرداد 1400 در دیدار با مردم خوزستان و ایضا دیدار با مراجع تقلید در سال 1401 است که به‌نظر شعارهایی برای اجرا و عمل بوده است؛ اما با گذشت 2 سال و اندی از دولت و انتقادات نسبت به عملکردها به‌خصوص در حوزه اقتصاد و معیشت مردم این پرسش به اذهان متبادر می‌شود که پس چرا با وجود چنین وعده‌هایی در عمل هنوز شرایط تغییری نکرده است؟ شرایط فعلی جامعه روایت‌گر این معناست که روی زمین شرایط چندان امیدوارکننده نیست و باید برای رسیدن به وضع مطلوب حتما تغییراتی صورت گرفته و گوشی برای شنیدن انتقادات و نصایح دلسوزان وجود داشته باشد.
از وعده تا عمل
معمول است که کاندیداهای ریاست جمهوری در زمان تبلیغات برنامه اصلی خود را روی موضوعات اقتصادی می‌گذارند و در تبلیغات و مناظرات وعده‌های جذاب، خوش آب و رنگ و پرطمطراق اقتصادی می‌دهند تا به نحوی بتوانند مردم را به حمایت از خود ترغیب کنند. در اکثر اوقات نیز این سیاست جواب داده و همان نامزدها به ریاست جمهوری رسیده‌اند. محمود احمدی‌نژاد، رئیس دولت‌های نهم و دهم و سیدابراهیم رئیسی؛ رئیس‌جمهور مستقر از همین روند پیروی کرده و به ریاست دولت رسیدند.
اما پرسش اینجاست که اساسا چه میزان از این وعده‌ها به سرانجام رسیده و در جامعه اثرگذار بوده است؟ مشخصا رئیس‌جمهور در انتخابات 1400 وعده‌های اقتصادی از جمله رساندن تورم به نصف و سپس تک‌رقمی کردن تورم،کنترل گرانی و مقابله با گران‌سازی، متناسب‌سازی حقوق مردم با تورم، ایجاد یک میلیون شغل در سال و ساخت سالانه یک میلیون مسکن و مهم‌تر از همه داشتن برنامه اقتصادی 7000 صفحه‌ای برای حل مشکلات اقتصادی کشور داد که به قرائت کارشناسان و صاحبنظران اقتصادی بخش عمده‌ای از این وعده‌ها هنوز با گذشت بیش از 2 سال و نیم از روی کارآمدن دولت رئیسی تحقق پیدا نکرده است.
شرایط اقتصادی جامعه و وضعیت معیشتی مردم نیز به نسبت گذشته سخت تر شده و مجموع این مسائل نشان از عدم توفیق دولت در حل مشکلات اقتصادی کشور در سطح کلان و معیشت مردم بوده است. جالب اینکه مسئولان امر هنوز هم عدم چاره‌اندیشی برای مسائل به‌ویژه اقتصادی را به گردن دولت گذشته می‌اندازند. واقعیت امر بر آن است که دولت نه تنها تیم اقتصادی منسجم و هماهنگی ندارد بلکه برنامه مدون و مشخصی هم برای حل مشکلات ندارد که بر اساس آن بتواند جامعه را از وضع موجود به شرایط مطلوب رهنمون سازد. از همین رو نیز شنیدن این جمله که «خدا پدر روحانی را بیامرزد» در سطح جامعه و میان مردم چندان تعجب‌آور نیست.
لذا به نظر می‌رسد دولت برای اینکه حداقل میزانی از رضایتمندی را در جامعه آن هم در ماه‌های پایانی مانده به انتخابات مجلس ایجاد کند تا مردم به حضور در پای صندوق‌های رای راغب‌تر شوند باید ضمن تغییر سیاست‌های اقتصادی و تغییر کارگزاران؛ برنامه‌ای مدون و کارشناسی شده را مدنظر قرار دهد و با اجرای آن از سوی کارگزاران نخبه، خبره و اهل فن بتوانند تا حدی شرایط را تغییر دهد. غیر از این صرفا با عملکرد خود به گسترش نارضایتی‌ها کمک خواهد کرد.
* از انتقاد مراجع تا عدم پوشش صداوسیما
انتقاد به دولت صرفا در رسانه‌ها و سطح جامعه خلاصه نمی‌شود و حتی در سطوح دیگر نیز شاهد انتقاداتی به رئیس‌جمهور و دولتمردان بوده‌ایم. چندی پیش بود که رئیس‌جمهور اقدام به بازگوکردن خاطره‌ای از دیدارش با رهبری کرد؛ او گفته «وقتی به رهبر انقلاب گزارش می‌دهم ایشان سوال دقیقی می‌پرسند که علی‌الارض چه اتفاقی افتاده است؟» به عبارت ساده‌تر رهبری از او می‌پرسد که روی زمین چه اتفاقی افتاده است؛ یعنی غیر از گزارش، چه اتفاقی در عمل رخ داده است.
ایشان شهریورماه سالجاری نیز در دیدار با هیأت دولت گفته بودند مساله معیشت مردم مساله‌ای بسیار مهم است. این تذکرات رهبری نشان می‌دهد که دولت همچنان باید معیشت مردم را به‌عنوان اولویت در دستور کار قرار دهد. مروری بر مواضع مراجع عظام تقلید نیز در دیدارهای خود با رئیس‌جمهور نشان می‌دهد که جملگی مشترکا بر «معیشت» مردم تاکید داشته‌اند.
چه اینکه وقتی رئیسی مردادماه سالجاری برای دیدار مراجع به قم رفت؛ آیت‌ا... نوری همدانی خطاب به رئیسی گفته بوده که «از شما درخواست داریم که توجه بیشتری به وضع معیشت مردم شود.» آِیت‌ا... مکارم شیرازی نیز گفته بود: «تورم و معیشت از دغدغه‌های اصلی مردم است؛ مردم می‌خواهند آثار فعالیت‌های دولت را در سفره‌شان ببینند.»
سایر آیات نیز در دیدارهای جداگانه این معنا را مطرح کرده بودند. این در حالی است که اساسا انتقادات به دولت از سوی صداوسیما پوشش داده نمی‌شود و آنچه به نمایش در می‌آید فقط نکات مثبت و حمایتی از دولت است. حتی بعضا انتقادات نمایندگان مجلس به دولت نیز دستمایه سانسور قرار می‌گیرد تا انتقادی از دولت در این رسانه پخش نشود. ماجرا آنقدر ریشه‌دار است که مراجع تقلید از عدم انتشار تذکرات اقتصادی‌شان از سوی صداوسیما گلایه دارند؛ سال گذشته که رئیس مجلس به دیدار مکارم شیرازی رفته بود، آنجا این مرجع تقلید گفت که مردم می‌گویند چرا تذکر نمی‌دهید، مکرر تذکر می‌دهیم ولی صداوسیما پوشش نمی‌دهد؛ حتما مصلحتی دارد.»
و این جمله کلیدی آیت‌ا... مکارم که گفته بود: «ما برای دولت و مسئولان دعا می‌کنیم، اما از اوضاع ناراضی هستیم.» در حالی که امروز جامعه به راحتی در مورد عملکرد دولت و نقاط ضعف و قوتش قضاوت کرده و نظر می‌دهد. این در حالی است که مراجع در دیدار با وزرا و سایر دولتی‌ها نیز مراتب اعتراض خود به عملکردها را ابراز داشته‌اند.
آیت‌ا... ایازی تیرماه امسال در گفت‌وگویی بیان کرد: «هیچ‌کدام از مراجع
را نمی‌شناسم که نسبت به وضع موجود کشور راضی باشند. همگی در دو موضوع
متفق‌القول هستند، یکی اینکه مدیریت کشور ناکارآمد است و دوم اینکه وضعیت
اقتصادی و اجتماعی کشور به شدت بحرانی است.» آنچه مسلم است رویکرد صداوسیما
در مورد دولت‌های همسو غیرهمسو متفاوت است. اگر دولت همسویی مثل
احمدی‌نژاد و رئیسی روی کار باشد رویکرد حمایتی و بی‌انتقاد است. اما اگر
دولت‌های غیرهمسویی همچون دولت خاتمی و روحانی روی کار باشند سیاست انتقاد
به دولت و پوشش انتقادات در پیش گرفته می‌شود که در نوع خود جای تامل دارد. / آرمان ملی
