شفا آنلاين-هرچند مرگ ناگهاني استرس‌هاي مرگ تدريجي را ندارد اما اطلاع دادن به بيمار از اينکه فرصت زيادي ندارد اين امکان را به او مي‌دهد که خود را براي مرگ آماده کند.
به گزارش شفا آنلاين،دکتر شهربانو قهاري،دكتراي روان‌شناسي باليني عضو انستيتوي روان‌پزشکي تهران گفت: برخي مي‌گويند سلامتي تاجي است بر سر افراد سالم که تنها بيماران آن را مي‌بينند. افراد زيادي هستند که از فرد بيماري مراقبت مي‌کنند. اين بيمار چه جزو افراد نزديک خانواده باشد چه از بستگان دور، نحوه رفتار با او بايد به گونه‌اي باشد که در روند بهبودش سرعت نسبي ايجاد کند. حتي اگر بيمار مراحل پاياني زندگي‌اش را سپري مي‌کند باز هم به توجه و مراقبت‌هاي خاص نياز دارد. دکتر شهربانو قهاري به شما خواهد گفت با بيماري که در خانه داريد چه رفتاري داشته باشيد.بيماران به حمايت نياز دارند
بيماراني که مدتي طولاني در بستر بيماري هستند به‌دليل آسيب‌هايي که از لحاظ جسمي و رواني متحمل شده‌اند، به مراقب و توجه بيشتري از سوي اطرافيانشان نياز دارند و بايد از آنها حمايت کرد. گروه ديگري از بيماران به تازگي دچار بيماري حادي شده‌اند و هنوز در مقابل پذيرش بيماري‌شان مقاومت مي‌کنند و درمان‌هايشان را جدي نمي‌گيرند. براي اين بيماران نيز بايد تدابيري انديشيد تا درمان را جدي بگيرند و اين حداقل کاري است که اطرافيان بايد انجام دهند.
بيماراني که فرصتي ندارند
گروه ديگري از بيماران روزها يا ماه‌هاي پاياني عمرشان را پيش رو دارند. واکنش در مقابل اين بيماران در کشورهاي مختلف متفاوت است و پزشکان برخوردهاي متفاوتي دارند. دربعضي کشورها اساس بر اين است که حقيقت به بيمار گفته شود تا اگر کار نيمه‌تمام يا خواسته‌اي دارد آن را به انجام برساند. گاهي اوقات از اطرافيان بيمار خواسته مي‌شود که حقيقت را به بيمار اعلام کنند اما آنها از اين کار سرباز مي‌زنند و در نهايت بيمار از طريق ديالوگ‌هاي رد و بدل شده پنهان بين اطرافيانش کشف مي‌کند که چيزي تا پايان عمرش باقي نمانده است. در اين شرايط حالت رواني بيمار بدتر مي‌شود چون بدون آمادگي متوجه وضعيت بيماري‌اش شده است. هرچند مرگ ناگهاني استرس‌هاي مرگ تدريجي را ندارد اما اطلاع دادن به بيمار از اينکه فرصت زيادي ندارد اين امکان را به او مي‌دهد که خود را براي مرگ آماده کند. اگر بيمار مطلع شود که فرصت محدودي دارد مي‌تواند از اطرافيانش طلب بخشش يا براي گناهانش توبه و استغفار کند و با اين کار قدري آرام‌تر شود.
بيمار نگران بعد از مرگش است
وقتي پزشک بيمار را از اينكه به زودي فوت مي‌كند مطلع کرد وظيفه اطرافيان است که بيمار را آرام کنند. اغلب بيماران نگران اين موضوع هستند که بعد از مرگ آنها چه اتفاقي براي اعضاي خانواده‌شان مي‌افتد و به همين دليل احساس خوبي ندارند. در اين مواقع آشنايان بايد اين قوت قلب را به شخص بدهند که بعد از مرگ مراقب اعضاي خانواده‌اش هستند و نگراني بيمار را کم کنند. با همين کار استرس و تشويش بيمار قدري کمتر مي‌شود و مي‌تواند با آرامش بيشتري خود را براي مرگ آماده کند.
مراحل پذيرش مرگ توسط بيمار
وقتي بيمار براي اولين بار از رسيدن زمان مرگش مطلع مي‌شود طبيعي است که دچار شوک و ناباوري شود. بعد از اين مرحله ممکن است بيمار دچار حالت خشم شود و باز هم در مقابل پذيرش مرگ مقاومت کند. در مرحله خشم بيمار با خود مي‌گويد چرا اين اتفاق براي او افتاده و ديگران اين شرايط را ندارند؟ بعد از گذر از مرحله خشم، بيمار دچار افسردگي مي‌شود و بعد از طي شدن اين مرحله قبول مي‌کند که با لجاجت چيزي تغيير نمي‌کند و در نهايت مرگ را مي‌پذيرد. عده‌اي از بيماران اين مراحل را سريع‌تر از بيماران ديگر طي مي‌کنند و عده‌اي به کندي. البته بايد گفت اين مراحل مطلق نيست و ممکن است شخصي در همان ابتدا با اين موضوع خيلي خوب کنار بيايد و آرام رفتار کند، امايادمان باشد افرادي که بيماري حادي دارند و مرگ در انتظارشان است خيلي بيشتر از يک بيمار معمولي به مراقبت و توجه عاطفي اطرافيانشان نياز دارند.
اقداماتي که بايد انجام داد
در شرايطي که بيماران در مورد قبول بيماري‌شان مقاومت مي‌کنند وظيفه اطرافيان است که به آنها کمک کنند تا با باور بيماري به درمان کمک کنند. اگر چند ماه به زندگي بيمار مانده اطرافيان بايد با صحبت کردن از او بخواهند در اين روزهاي پاياني، از زندگي‌اش لذت ببرد و کيفيت زندگي‌اش را در همين فرصت اندک افزايش دهد. قطعا توجه و حمايت اطرافيان مي‌تواند به بيماران کمک کند که مراحل درمان را راحت‌تر طي کنند.
زندگی مثبت
نظرشما
آخرین اخبار