به گزارش شفا آنلاين،دکتر امیر هوشنگ احسانی زمینه ارثی را در ایجاد کلوییدها بسیار موثر دانست و گفت: به طور عادی وقتی محلی از بدن زخم می‌شود، سلول‌های زیر پوست روند ترمیم پوست را هدایت می‌کنند تا جایی که زخم بهبود یابد. اما افراد مبتلا به کلویید که زمینه ارثی دارند، ترمیم پوستشان پس از اعمالی مانند سزارین، آپاندیس، سوراخ کردن گوش، بریدگی و زخم به شکل کلویید ایجاد می‌شود.
این دانشیار دانشگاه علوم پزشکی تهران با اشاره به اینکه کلوییدها گاهی بدون زخم در بدن ایجاد می‌شوند، افزود: در برخی مواقع کلوییدها خود به خود و بدون اینکه زخم در بدن ایجاد شود، ظاهر می‌شوند. این نوع کلوییدها اغلب به دنبال ضربه‌های خیلی معمولی که حتی به زخم منجر نشده است، ایجاد می‌شوند.
احسانی با تاکید بر اینکه کلوییدها در قسمت‌های فوقانی بدن، گردن و سینه شایع است، افزود: اندازه کلویید به ضایعه قبل از آن یا وسعت جراحی بستگی دارد و بیشترین عمق این گوشت‌های اضافه به طور معمول تا دو سانتیمتر است، اما در برخی از اعمال مانند سزارین و آپاندیس که نیاز است پوست بیشتر شکافته شود، به 15 سانتیمتر هم می‌رسد.
این متخصص پوست و مو، درمان این گوشت‌های اضافه را سخت دانست و در پایان
یادآور شد: استفاده از پمادهایی که حاوی کورتون است، می‌تواند در درمان
کلوییدها موثر باشد. همچنین تزریق آمپول کورتون، انجماد و فریز کردن از
دیگر روش‌های درمانی این عارضه است.
ایسنا
