در این چند روزی که گذشت خون
دلها خوردیم ولی دم بر نیاوردیم و سکوت کردیم تا شاهد باشیم عکس العمل
جامعه پرستاری، اعضای محترم شورای عالی و رؤسای محترم هیات مدیره ها در
قبال قضایا و وقایع پیش آمده چه خواهد بود؟
مگر نه اینکه جامعه
پرستاری و تک تک پرستاران عزیز از نظام پرستاری به عنوان نماینده حرفهای و
قانونی خود انتظار دارند به طور جد پیگیر مسائل و مشکلات و اجرای قوانین و
حقوق مسلم بر زمین مانده آنان باشد؟ مگر نه اینکه در طی چند سال گذشته
بارها و بارها به شکل دوستانه، عقلانی و اصولی و با تعامل مثبت با مبادی
زیربط از طریق برگزاری جلسات، نشستها، مکاتبات و مصاحبه ها، تقاضا و
مطالبه جدی رئیس محترم کل سازمان، اعضای محترم شورای عالی و رؤسای محترم
هیأت مدیرهها، توجه مسئولین محترم به قانون و اجرای قوانین بر زمین مانده
و وعده های داده شده بود؟! آیا بعد از گذشت این همه مدت پیگیری، دیگر چه
راهی برای سازمان و شورا باقی مانده است؟!
آیا باید به نشست و بر خاست در جلسات بدون نتیجه ادامه داد؟! مگر رؤسای هیأت مدیرهها و تک تک پرستاران انتظار نتیجه عملی از پیگیریها ندارند؟! آیا مگر به دلیل نگرفتن نتیجه عملی مرتب مورد بازخواست نیستیم؟!
مگرعلی
رغم این همه پیگیریهای متعدد خطاب نمیشود که کجا بودید؟! چرا تعلل
کردید؟! چرا ارادهای به اجرای آن نداشتید؟! چرا لال بودید!؟
طوری سخن میگویند مثل اینکه در هیچ یک از جلسات شورا یا سایر نشستها و
جلسات متعدد و مکرر حضور نداشتند؟! و پیگیریهای جدی را از نزدیک شاهد
نبودند؟! آیا در روز پرستار سال ۱۴۰۰ حضور نداشتند و نشنیدند که ریاست کل
سازمان با چه بیانات و استدلالات محکم و منطقی در حضور ریاست محترم جمهوری
مشکلات و مطالبات را مطرح کردند؟! آیا در روز پرستار سال ۱۴۰۱ حضور نداشتند
و سخنان محکم و مستدل و منطقی ریاست کل سازمان را در حضور ریاست محترم
جمهور نشنیدند و به مانند این نمونهها، نمونههای زیاد دیگری که از ابتدای
دوره پنجم و در تمامی ادواری که سازمان وجود داشته،تمامی موارد به صورت
جدی پیگیری شده است.
واقعاً جای تعجب و تأسف از عزیزان و
بزرگوارانی است که اغلب در این جلسات و نشستها حضور داشتند و دفاع
جانانه، عقلانی، منطقی و به دور از احساسات را از نزدیک شاهد بوده اند، اما
الان بیان میکنند کجا بودید و چه کار میکردید؟!
مگر سازمان مجری قوانین است که اینگونه مورد خطابش قرار میدهید؟!
باید اذعان کرد و بیان داشت آنانی که در طی این مدت میبایست میشنیدند، نشنیدند!
آنانی که میبایست در این مدت عمل و اقدام میکردند، نکردند! و کار را به اینجا رساندند!
وقتی گوش شنوایی برای اجرای حقایق نیست، سازمان تصمیم به رفتن راههای
دیگری گرفت و البته در طی این مسیر نیز نهایت سعی خود را در منطقی نمودن
روشهای پیگیری خود داشته و دارد.
بعضی از دوستان اشاره داشته و
دارند که چرا بعضی از اعضای شورای عالی یا رؤسای هیئت مدیرهها دارند تند
صحبت میکنند! اولاً ما از تمامی دوستان عزیز تقاضا داریم و خواهشمندیم که
در نقدها و بیان مطالب خود رعایت انصاف و ادب را داشته باشند. ثانیاً از
همین دوستان انتظار داشته و داریم که اجازه نمیدادند این قضیه به اینجاها
کشیده بشود و از شروع کننده این نحوه برخورد، گلایه و انتقاد میکردند نه
از پاسخ دهنده ها.
خدا را شاهد و گواه میگیریم ما به هیچ وجه
دوست نداشته و نداریم پرستار را در مقابل پرستار ببینیم و اجازه این کار را
هم نخواهیم داد. موضوعی که افراد خارج از بدنه به آن دامن میزنند و آن
را شعلهور میسازند و از آن خوشحال هستند و سود می برند.
اگر برگردید
در طی تمامی ادوار گذشته نمیتوانید حتی جملهای از بنده حقیردر اهانت و بی
ادبی به احدی از جامعه پرستاری اعم از یک فرد یا یک گروه و نهاد و تشکل
صنفی پرستاری را پیدا کنید. مطمئناً از این به بعد هم شاهد اینگونه موارد
از سوی بنده نخواهید بود.
ولی مطمئن باشید در پیگیری مطالبات جامعه
پرستاری هیچ فروگذاری نخواهیم کرد و با بیانی محکم، منطقی، مستدل و با
صدای بلند در هر رسانه، محفل و مجلسی آن را داد خواهیم زد.
اصلاً فلسفه وجودی سازمان نظام پرستاری برای فراهم نمودن بستر کیفی و کمّی مناسب جهت ارائه خدمات در خور و در شأن به مردم عزیزمان از طریق رفع موانع خدمتی، از قبیل کمبود شدید نیروی انسانی، بی انگیزگی نیروی انسانی به دلیل ناعدالتیها و تبعیضها و عدم تأمین معیشت و رفاه مناسب، به دلیل عدم اجرای قوانین است. بنابراین انتظار نداشته باشند که ما بیان کننده موانع خدمتی جامعه پرستاری نباشیم.