شفاآنلاین>سلامت>حاجی فیروز یکی از بخش‌های جدایی‌ناپذیر از سنت‌های ایرانی است که خبر آغاز بهار و برکت را به مردم بشارت می‌دهد. او که لباسی سرخ و چهره‌ای سیاه دارد، در اواخر اسفند هر سال به کوچه و بازار و خیابان‌ها می‌آید؛ مژده رسیدن بهار را به مردم می‌دهد و در ازای آن پاداش و مژدگانی دریافت می‌کند. او همچنین با دایره زنگی و خواندن شعرهای شاد مردم را خوشحال می‌کند و در بخشی از اشعارش می‌گوید:
عید نوروزه و حاجی فیروزه
حاجی فیروزه سالی یه روزه
ابراب خودم، سامبولی علیکم
ابراب خودم، سرتو بالا کن
ابراب خودم، بزبز قندی
ابراب خودم، چرا نمی‌خندی؟
ابراب خودم، فصل بهاره
ابراب خودم، موقع کاره
به گزارش شفاآنلاین:برخی از پژوهشگران بر این باور هستند که صورت سیاه حاجی فیروز به بازگشت او از دنیای تاریک مردگان مربوط می‌شود و عده‌ای آن را نمادى از سیاهى سرماى زمستان می‌دانند. لباس و لب‌های سرخ او نیز نشانه جشن، شادمانی و برکت دوباره در زندگی هستند و سمبل بهار محسوب می‌شوند.
