ایده پشت ایجاد آنتی بادی‌های دوگانه این است که از آنها برای پل زدن بین سلول‌های ایمنی و سلول‌های سرطانی استفاده شود. آنها به طور همزمان پرچم هدف را بر روی سلول‌های سرطانی می‌کارند و به سلول‌های ایمنی نقشه‌ی راهی برای رسیدن به آن هدف می‌دهند.
دهه‌ها است که این فناوری در حال توسعه است، اما چند سال است که این آنتی‌بادی‌های دوگانه در نهایت به مرحله استفاده بالینی رسیده‌اند. در حال حاضر سه نوع درمان با آنتی‌بادی‌های دوگانه مورد تایید اداره غذا و داروی آمریکا در بازار وجود دارد که عمدتا سرطان‌ها را مورد هدف قرار می‌دهد و بیش از ۱۰۰ آنتی‌بادی دیگر در مرحله آزمایشات بالینی با هدف درمان سایر بیماری‌ها از جمله آلزایمر تا دیابت وجود دارند.
داده‌های فاز یک و دو تالکتاماب که به تازگی اعلام شده متشکل از صدها بیمار مبتلا به مولتیپل میلوما بوده که دو دوز مختلف و برنامه‌های مختلفی از دریافت دارو را به صورت هفتگی یا هر دو هفته یکبار دریافت کرده‌اند. به طور کلی، در میان تمام گروه‌های تحت درمان، کارآزمایی‌ها نشان داد که ۷۳ درصد از افراد به درمان پاسخ مثبت دادند.
داده‌های آزمایشی فاز ۲ هنوز به طور رسمی در یک مجله معتبر منتشر نشده، اما داده‌های فاز ۱ به تازگی در مجله پزشکی نیوانگلند منتشر شده است. این داده‌ها نشان می‌دهد که اکثر بیمارانی که تحت درمان با تالکتاماب بوده‌اند عوارض جانبی خفیفی را تجربه کرده‌اند و تنها حدود پنج درصد از آنها مجبور به توقف درمان به دلیل بروز عوارض جانبی شده‌اند.
