«سامان‌سرا»ی مردان خشونت دیده

شفاآنلاین>سلامت> در جوامعی مثل کشور ما اگر قرار بر این باشد که بحث خشونت طرح شود، این خشونت علیه زنان کاربرد دارد. لااقل تا حالا که اینطور بوده. خشونت‌هایی که بر اساس آمار در مورد زنان در ایران صورت گرفته از قتل‌های ناموسی گرفته و کودک همسری تا تبعیض‌هایی که در مواردی در محیط‌های اجتماعی و محیط کار، صورت می‌گیرد از میزان حقوق و دستمزد و طبقه شغلی و غیره نمونه‌هایی از مواردی هستند که اگر بشود اسمش را خشونت گذاشت موید زنانگی اعمال خشونت هستند.
 تدبیر خانه امن برای مردان
 آیا خشونت علیه مردان واقعا پایین است؟
اما در خصوص آمار خشونت علیه مردان در ایران، پیش از این، گزارش‌هایی هم تهیه شده. عضو هیات علمی گروه مددکاری اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی، در چهارمین کنگره آنلاین بین‌المللی و سی و ششمین همایش مددکاری اجتماعی در ایران با موضوع مددکاری اجتماعی و ادغام اجتماعی، به اینکه میزان خشونت خانگی علیه زنان و کودکان به مراتب بیشتر از گروه‌های دیگر است، اشاره کرده و گفته بود: آمار رسمی در زمینه خشونت خانگی وجود ندارد اما آمارهای غیر رسمی و تماس‌هایی که با خطوطی نظیر اورژانس اجتماعی و یا خطوط دیگر نظیر خط احیا، گرفته می‌شود نشان از رواج خشونت خانگی در جامعه و افزایش آن در پاندمی کووید- ۱۹ دارد.  منصور فتحی، خشونت خانگی را بروز هر شکلی از خشونت توسط شریک زندگی یا سایر اعضای خانواده دانسته و برای آن انواع مختلفی نظیر جسمانی، روانی، جنسی و اقتصادی عنوان کرده بود. این عضو هیات علمی دانشگاه علت آمار پایین خشونت علیه مردان را به عوامل متفاوتی از جمله شرمساری در پیگیری امر و یا عدم پیش بینی سیستم حمایتی در این زمینه دانسته و ادامه داده بود: شاهد افزایش خشونت علیه سالمندان و افرادی نظیر معلولان و بیماران خاص که شرایط خاصی دارند، هستیم. او، اعتیاد، عدم مهارت‌های ارتباطی و کنترل خشم، تجربه آزار در کودکی و انتقال بین نسلی خشونت را از جمله علل تداوم خشونت خانگی دانسته و این را هم گفت که افراد تجربه‌گر خشونت خانگی در کودکی، در آینده یا قربانی خشونت و یا مرتکب خشونت خواهند بود. فتحی با بیان اینکه مددکاران اجتماعی نگاه سیستمی به مسائل دارند، تاکید کرده بود: تمرکز مددکاران اجتماعی صرفا بر قربانیان خشونت نیست بلکه مرتکبین خشونت نیز نیازمند مداخلات هستند. باید عوامل اثرگذار بر خشونت شناسایی شده و یک هدف هوشمندانه انتخاب شود. یکی از مواردی که باید به آن توجه داشت تشخیص نیازهای افراد است تا خدمات مددکاران مبتنی بر نیازهای مراجعان باشد. نگاه ما به مرتکبین خشونت نگاه مجرمانه نیست. باید بتوانیم دسترسی قربانیان به خدمات مددکاری را تسریع کنیم و خدمات و اقدامات نباید متمرکز بر اقدامات فردی باشد بلکه باید نگاهی سیستمی به قضایا داشت.