زانوهای رباتیک او، متشکل از حسگرهای بیونیک (bionic) است که ۱۰۰ بار در ثانیه اطلاعات را بزاخوانی می کند و دنیایی از فرصت های جدید را پیش روی او قرار می دهد.
هارمونی رز که بخشی از بینی خود را نیز به دلیل مننژیت از دست داده است، گفت: «من عاشق پاهای جدیدم هستم. از یک تا ده، قطعاً به آنها نمره ده می‌دهم. حالا اگر بنشینم می‌توانم آنها را خم کنم. وقتی به مدرسه برگشتم و دوستانم را دیدم همه آنها شگفت زده شدند.»
این اولین بار بود که او داشتن زانوی واقعی را تجربه می کرد، بنابراین شروع کار با آن برایش بسیار ترسناک بود. اما وقتی برای آزمایش در خانه از آنها استفاده کرد، در عرض یک هفته زندگی او تغییر کرد و او گفت: «من به آنها نیاز دارم».
او می‌تواند راه برود و مانند بقیه به نظر برسد. پیش از این وقتی می‌نشست، مجبور می‌شد خودش را عقب بکشد، چون پاهایش خم نمی شدند، اما حالا خوب و برازنده می‌نشیند. او برای اولین بار می تواند جوراب های تا زانو و جوراب شلواری بپوشد.
زانوهای رباتیک او دارای پوشش سیلیکونی برای محافظت از پوست است. این پروتز همچنین دارای یک شاسی فیبر کربنی است.
متیو هیوز، متخصص پروتز او، می‌گوید: «ابتدا اشک می‌ریخت و همکاری نمی کرد و مجبور بودیم با رشوه دادن بستنی آرامش کنیم. اما به سرعت می‌توانستیم ببینیم که او این توانایی را دارد و عزم او بخش بزرگی از این موفقیت است».
