شفا آنلاين-همه ما به دنبال کسب درآمد و به دست آوردن ثروت بیشتر هستیم و تمام عمر را صرف همین موضوع می‌کنیم. انگار؛ گویی فقط به دنیا آمده‌ایم که از صبح تا شب بدویم تا بر میزان دارایی مان اضافه کنیم؛ ماشین، خانه، زمین، طلا، جواهر، لباس و... نه تنها به اندازه نیاز شخصی، بلکه فراتر از آن را خواهانیم.
شفا آنلاين-آیا فکر کرده‌اید که در طول سال چقدر چیزهای بیهوده و بی‌مصرف می‌خریم و
فکر می‌کنیم باعث خوشحالی ما می‌شوند؛ غافل از این که اموال مان که زیاد
می‌شود نگرانی‌مان هم بیشتر می‌گردد که چگونه از آن‌ها مراقبت کنیم؟
اگر ده‌ها تخته فرش نفیس و گرانبها و مقدار زیادی طلا و جواهر در خانه داشته باشید، مسلم است که باید هر شب از دستبرد سارق بترسید و با دلهره زندگی کنید. (منظور این نیست کسی که پول دارد خرج نکند یا از آن بهره نبرد)، ولی ثروت واقعی، دارایی و ارزش‌هایی است که با پول قابل خرید و فروش و سرقت نباشد و کسی نتواند آن‌ها را از ما بگیرد مانند ایمان، امید، پشتکار، مثبت اندیشی، احترام، صداقت، درستکاری، دوستی، شرافت، گذشت، ادب، خوبی، سلامتی، زیبایی و ده‌ها خصلت برجسته دیگر. همین الان که این جمله‌ها را می‌خوانید به مدت سی ثانیه چشمان تان را ببندید و چیزهایی را که دارید و نمی‌شود با پول خریدشان، بشمارید؛ آن وقت پی خواهید برد که چه اندازه ثروتمند هستید.
برخی افراد، سعادت و خوشبختی را فقط در پول و ثروت یا مقام و قدرت می‌دانند؛ در حالی که نیمی از ثروتمندان و صاحب منصبان به هیچ روی خوشبخت و سعادتمند نیستند. پول و ثروت، قدرت و مقام، زیبایی و ذکاوت یا مدارج عالی تحصیلی دلیلی بر سعادت و خوشبختی نیست.
ما حتی مالک جسم خودمان هم نیستیم؛ چه رسد به ساختمان، ماشین و چیزهای مادی دیگر.
انسان تنها مالک لحظه‌های خویش است و مختار به تصاحب دقایق زودگذر عمر از سر اراده. لحظه پشت لحظه‌ای دیگر می‌رسد؛ تنها موجودیت ماست که تداوم دارد، در گرداب تغییرات جهانی که شتابان از آن می‌گذرد.
مدارا کردن با داشته‌ها انسان را از حرص و آز، افزون طلبی و احتیاج مصون می‌دارد. بی‌شک هرچه زنجیرهای وابستگی به تعلقات مادی کمتر باشد، قدرت آرامش و شکوفایی بیشتر خواهد شد و این رمز سعادت و راز خوشبختی حقیقی در زندگی است. (مرد قناعت پیشه از جوانمرد بخشنده، جوانمردتر است- حضرت علی (ع)).
شکر و قدردانی
ممکن است با داشتن لباسی فاخر خوشحال شویم یا اگر یک کیف چرمی گرانقیمت داشته باشیم، احساس خوبی به ما دست دهد ولی نکته اصلی و مهم این است که هیچ چیز به غیر از همدلی، ما را از ته دل شاد نمی‌کند. بسیاری اوقات تنها یک لبخند یا یک تشکر ساده و صمیمانه، شخصی را آن قدر خوشحال می‌کند که اگر به او یک یا چند سکه طلا می‌دادید، چنین تأثیری نداشت. در روابط انسانی توجه و درک آنچه دیگران برای ما انجام می‌دهند و به طور متقابل کاری که ما برای آن‌ها می‌کنیم، تعیین‌کننده بسیاری از حالات روانی ماست.
باید کمی وقت بگذاریم و به بررسی، نگرش و مطالعه همه جانبه زندگی خود بپردازیم؛ بعد از آن که فهمیدیم از چه ویژگی‌ها و نعمت‌هایی در تمام موقعیت‌های زندگی برخوردار بوده‌ایم، ارزش تمام زحماتی که دیگران برای مان کشیده‌اند را درک می‌کنیم. عمیق شدن در زندگی باعث می‌شود تا بفهمیم چه اندازه زندگی ما توسط محبت‌های دیگران پربارتر شده است.
بعضی اوقات قدردان کسی هستیم که کاری برای ما انجام داده است، اما از گفتن آن ابا می‌کنیم؛ در صورتی که می‌توانیم با رفتار خود به طرف مقابل نشان دهیم تا بداند ارزش محبتی را که در حق‌مان کرده است، می‌فهمیم، باید تشکر کردن را یاد بگیریم؛ حتی برای کار کوچکی که کسی برای ما انجام می‌دهد.
قدرشناسی و سپاس یعنی برای حمایت‌های زیادی که از ما می‌شود، چشمان مان باز است؛ به این روش شادی بیشتری در زندگی خواهیم داشت. اگر صبح که از خواب برمی‌خیزیم، به خاطر زندگی، خانواده، خانه، دوستان، صبحانه، سلامتی و روز تازه از خدا تشکر کنیم و روزهای بعد از آن هم به همین گونه شکرگزار باشیم، انصافاً آیا صفا و آرامش بیشتری نخواهیم یافت؟
تشکرکردن از خدا (شکر) موجب آرامش انسان می‌شود. هربار که می‌گوییم « خدایا شکرت»، درحقیقت خاطرنشان می‌سازیم که آنچه دارم را می‌پذیرم و آنچه باید را یاد می‌گیرم. منشأ آرامش ذهن، تمرکز بر موهبت‌هایی است که از آن‌ها بهره‌مند شده‌ایم و نه آنچه نصیب مان نشده است.
پیامبراکرم(ص) فرموده‌اند که «مشکل را کتمان کنید تا روزی‌تان زیاد شود». همواره سعی کنیم با دوربین ذهن مان، زیبایی‌ها را ببینیم و صحنه‌های جذاب زندگی را شکار کنیم؛ از مهربانی‌ها و عطوفت‌ها بگوییم و شاکر خدای مهربان باشیم تا برکات و نعمات الهی برای ما گسترده شود.
قرآن مجید می‌فرماید: «بدرستی اوست که می‌خنداند و می‌گریاند». انسان‌هایی که با یک ارتباط عاشقانه و عارفانه و با توکل به خالق هستی در مسیر زندگی تلاش می‌نمایند، همواره مورد حمایت حضرت حق تعالی قرار می‌گیرند و به آرامشی عمیق دست می‌یابند.
ساختن یک زندگی ایده‌آل بدون خدا ممکن نیست و انسان‌هایی که به دنبال شیرینی و حلاوت در زندگی می‌گردند باید یاد خدا را در متن زندگی شان جاری کرده، هر تفکر و اقدامی را بر مبنای اطاعت او قرار دهند، تا شادی و نشاط حقیقی و برکت نصیب شان شود. خداوند به انسان‌هایی که او را اطاعت می‌کنند، وعده یاری و حمایت داده و فرموده است که «بدرستی خداوند حمایت‌کننده انسان‌هایی است که به او ایمان آورده اند».
اگر ده‌ها تخته فرش نفیس و گرانبها و مقدار زیادی طلا و جواهر در خانه داشته باشید، مسلم است که باید هر شب از دستبرد سارق بترسید و با دلهره زندگی کنید. (منظور این نیست کسی که پول دارد خرج نکند یا از آن بهره نبرد)، ولی ثروت واقعی، دارایی و ارزش‌هایی است که با پول قابل خرید و فروش و سرقت نباشد و کسی نتواند آن‌ها را از ما بگیرد مانند ایمان، امید، پشتکار، مثبت اندیشی، احترام، صداقت، درستکاری، دوستی، شرافت، گذشت، ادب، خوبی، سلامتی، زیبایی و ده‌ها خصلت برجسته دیگر. همین الان که این جمله‌ها را می‌خوانید به مدت سی ثانیه چشمان تان را ببندید و چیزهایی را که دارید و نمی‌شود با پول خریدشان، بشمارید؛ آن وقت پی خواهید برد که چه اندازه ثروتمند هستید.
برخی افراد، سعادت و خوشبختی را فقط در پول و ثروت یا مقام و قدرت می‌دانند؛ در حالی که نیمی از ثروتمندان و صاحب منصبان به هیچ روی خوشبخت و سعادتمند نیستند. پول و ثروت، قدرت و مقام، زیبایی و ذکاوت یا مدارج عالی تحصیلی دلیلی بر سعادت و خوشبختی نیست.
ما حتی مالک جسم خودمان هم نیستیم؛ چه رسد به ساختمان، ماشین و چیزهای مادی دیگر.
انسان تنها مالک لحظه‌های خویش است و مختار به تصاحب دقایق زودگذر عمر از سر اراده. لحظه پشت لحظه‌ای دیگر می‌رسد؛ تنها موجودیت ماست که تداوم دارد، در گرداب تغییرات جهانی که شتابان از آن می‌گذرد.
مدارا کردن با داشته‌ها انسان را از حرص و آز، افزون طلبی و احتیاج مصون می‌دارد. بی‌شک هرچه زنجیرهای وابستگی به تعلقات مادی کمتر باشد، قدرت آرامش و شکوفایی بیشتر خواهد شد و این رمز سعادت و راز خوشبختی حقیقی در زندگی است. (مرد قناعت پیشه از جوانمرد بخشنده، جوانمردتر است- حضرت علی (ع)).
شکر و قدردانی
ممکن است با داشتن لباسی فاخر خوشحال شویم یا اگر یک کیف چرمی گرانقیمت داشته باشیم، احساس خوبی به ما دست دهد ولی نکته اصلی و مهم این است که هیچ چیز به غیر از همدلی، ما را از ته دل شاد نمی‌کند. بسیاری اوقات تنها یک لبخند یا یک تشکر ساده و صمیمانه، شخصی را آن قدر خوشحال می‌کند که اگر به او یک یا چند سکه طلا می‌دادید، چنین تأثیری نداشت. در روابط انسانی توجه و درک آنچه دیگران برای ما انجام می‌دهند و به طور متقابل کاری که ما برای آن‌ها می‌کنیم، تعیین‌کننده بسیاری از حالات روانی ماست.
باید کمی وقت بگذاریم و به بررسی، نگرش و مطالعه همه جانبه زندگی خود بپردازیم؛ بعد از آن که فهمیدیم از چه ویژگی‌ها و نعمت‌هایی در تمام موقعیت‌های زندگی برخوردار بوده‌ایم، ارزش تمام زحماتی که دیگران برای مان کشیده‌اند را درک می‌کنیم. عمیق شدن در زندگی باعث می‌شود تا بفهمیم چه اندازه زندگی ما توسط محبت‌های دیگران پربارتر شده است.
بعضی اوقات قدردان کسی هستیم که کاری برای ما انجام داده است، اما از گفتن آن ابا می‌کنیم؛ در صورتی که می‌توانیم با رفتار خود به طرف مقابل نشان دهیم تا بداند ارزش محبتی را که در حق‌مان کرده است، می‌فهمیم، باید تشکر کردن را یاد بگیریم؛ حتی برای کار کوچکی که کسی برای ما انجام می‌دهد.
قدرشناسی و سپاس یعنی برای حمایت‌های زیادی که از ما می‌شود، چشمان مان باز است؛ به این روش شادی بیشتری در زندگی خواهیم داشت. اگر صبح که از خواب برمی‌خیزیم، به خاطر زندگی، خانواده، خانه، دوستان، صبحانه، سلامتی و روز تازه از خدا تشکر کنیم و روزهای بعد از آن هم به همین گونه شکرگزار باشیم، انصافاً آیا صفا و آرامش بیشتری نخواهیم یافت؟
تشکرکردن از خدا (شکر) موجب آرامش انسان می‌شود. هربار که می‌گوییم « خدایا شکرت»، درحقیقت خاطرنشان می‌سازیم که آنچه دارم را می‌پذیرم و آنچه باید را یاد می‌گیرم. منشأ آرامش ذهن، تمرکز بر موهبت‌هایی است که از آن‌ها بهره‌مند شده‌ایم و نه آنچه نصیب مان نشده است.
پیامبراکرم(ص) فرموده‌اند که «مشکل را کتمان کنید تا روزی‌تان زیاد شود». همواره سعی کنیم با دوربین ذهن مان، زیبایی‌ها را ببینیم و صحنه‌های جذاب زندگی را شکار کنیم؛ از مهربانی‌ها و عطوفت‌ها بگوییم و شاکر خدای مهربان باشیم تا برکات و نعمات الهی برای ما گسترده شود.
قرآن مجید می‌فرماید: «بدرستی اوست که می‌خنداند و می‌گریاند». انسان‌هایی که با یک ارتباط عاشقانه و عارفانه و با توکل به خالق هستی در مسیر زندگی تلاش می‌نمایند، همواره مورد حمایت حضرت حق تعالی قرار می‌گیرند و به آرامشی عمیق دست می‌یابند.
ساختن یک زندگی ایده‌آل بدون خدا ممکن نیست و انسان‌هایی که به دنبال شیرینی و حلاوت در زندگی می‌گردند باید یاد خدا را در متن زندگی شان جاری کرده، هر تفکر و اقدامی را بر مبنای اطاعت او قرار دهند، تا شادی و نشاط حقیقی و برکت نصیب شان شود. خداوند به انسان‌هایی که او را اطاعت می‌کنند، وعده یاری و حمایت داده و فرموده است که «بدرستی خداوند حمایت‌کننده انسان‌هایی است که به او ایمان آورده اند».
نظرشما
آخرین اخبار