شفاآنلاین-یک روانپزشک معتقد است که ارتباطات اجتماعی سلامت روان فرد را بیمه می‌کند و 10 دقیقه دیدن پدربزرگ و مادربزرگ می‌تواند فرد را تا چند روز شارژ کند.
به گزارش شفا آنلاین،علی باغبانیان با بیان اینکه یکی از نیازهای اساسی همه انسانها ارتباطات اجتماعی است، اظهار داشت: بعد از نیازهای زیستی توجه به ارتباط با همنوع در سلامت روان فرد تأثیر بسزایی دارد. انسان موجودی احساسی است و ارتباطات اجتماعی نقش سازنده‌ای بر سلامت روان او دارد.
وی افزود: البته هر ارتباطی این حسن را ندارد و برخی ارتباطات مشکلاتی ایجاد می‌کند که بهتر است از آنها صرف نظر شود، منظور از ارتباط این است که فرد رابطه‌ای را ایجاد کند که برای او سازنده است.
این متخصص بهداشت روان ادامه داد: انسان از لحظه تولد وابستگی شدیدی به مادر دارد. در روانشناسی اصطلاحی به نام باندهای عاطفی وجود دارد که آن را می‌توان در ارتباطات اجتماعی به وضوح دید.
وی گفت: هر انسان مانند هشت‌پایی است که پاهایش به انسان‌های اطراف او متصل است، وقتی فرد به دنیا می‌آید تا حدود 3 سالگی تمام باندهای عاطفی را به مادر متصل می‌کند بعد از آن تعدادی از این باندها جدا می‌شوند و به پدر و سایر اعضای خانواده متصل می‌شود. با افزایش سن باندها به دوستان، همکاران و همسر و فرزندان فرد وصل می‌شود.
وی افزود: دانشمندان معتقدند میزان وابستگی عاطفی همه انسانها یکسان است و ممکن است وابستگی آنها به افراد مختلف موجب تفاوت آنها شود.
این روانپزشک با بیان اینکه افزایش ارتباطات انسانی موجب احساس خرسندی بیشتر می‌شود، گفت: انسانها با ارتباطات اجتماعی نیازهای روانی خود را ارضا می‌کنند این ارتباط دو طرفه است و اگر علاقه دیگران به ما و بالعکس در مسیر صحیحی نیفتد با افراد دیگر جایگزین می‌شود مثلاً چنانچه دختر نتواند با پدر و مادر خود ارتباط برقرار کند ممکن است با فردی دیگر این رابطه عاطفی را برقرار کند که زندگی او را تحت‌الشعاع قرار دهد.
وی ادامه داد: انسانها دوست دارند جزو یک گروه باشند و این گروه می‌تواند شامل خود فرد و دیگری شود چون انسان نیاز دارد در هر لحظه‌ای عضو گروه باشد تا احساس تنهایی نکند در نتیجه ایزوله شدن به تدریج انسان را به سمت موجودی غیرعاطفی می‌کشاند.
باغبانیان افزود: اگر این روند ادامه یابد فرد مانند یک تکه سنگ می‌شود بنابراین عضویت در گروه یکی از نیازهای افراد است که عدم انجام آن می‌تواند عواقب بدی را همراه داشته باشد.
این متخصص حوزه بهداشت روان گفت: روانشناسان معتقدند که هر چند تشکیل گروه جزو نیازهای انسان است اما تداوم آن بستگی به میزان تشویقی دارد که فرد از گروه می‌گیرد. اهمیت عضویت در گروه به قدری است که کاهش ارتباطات اجتماعی و تنهایی می‌تواند انسان را به انواع اختلالات روانی مبتلا کند.
وی افزود: اکثر بیماری‌های اعصاب و روان خفیف بر اثر فقدان ارتباطات بیرونی فرد می‌تواند اتفاق می‌افتد همچنین یک سوم بیماران کشور کسانی هستند که از بیماری‌های جسمی شاکی‌اند که منشاء اصلی آن روانی است و یکی از عوامل اختلالات روانی نیز ارتباطات اجتماعی ناکارآمد است بنابراین ایجاد گروه‌ها و عضویت در آنها در درمان بیماری‌های روان‌تنی مؤثر است.
باغبانیان گفت: پذیرش فرد در گروه زمانی اتفاق می‌افتد که نقاط مشابه زیادی وجود داشته باشد که یکی از این نقاط مشابه به لحاظ سنی و موضوعی است گاهی یک عامل تشابه آن قدر قوی است که افراد تفاوت‌ها را می‌پذیرد مثلاً در گروه‌های مذهبی و محافل دینی افراد با وجودی که از گروه‌های مختلف سنی هستند اما با مشارکت یکدیگر به پختن نذری و توزیع آن می‌پردازند.
این متخصص حوزه بهداشت روان ارتباطات اجتماعی به ویژه از نوع مذهبی را موجب بیمه شدن فرد به لحاظ سلامت روان دانست و اظهار داشت: همین که افراد احساس می‌کنند که کسی در کنار آنها است می‌تواند به سلامت روان آنها کمک کند حتی عدم وجود فرد و تنها احساس اینکه او در کنار ما است برای سلامت روان کافی است.
وی افزود: در فرهنگ غنی ایرانی- اسلامی مناسبت‌های مختلفی وجود دارد که این مراسم‌ها جهت سلامت روان و افزایش ارتباطات اجتماعی است.
وی خاطرنشان کرد: متأسفانه برخی گمان می‌کنند که این ارتباطات را می‌توانند با پیامک و شبکه‌های اجتماعی ایجاد کنند در حالی که تنها ارتباط چهره به چهره است که این نیاز روانی را برطرف می‌کند زیرا پیامک‌ها روح ندارند و معلوم نیست پس از رسیدن به دست مخاطب با همان عاطفه‌ای که مدنظر بوده است خوانده شود.
وی گفت: بهتر است افراد برای تقویت قوای روانی خود به دیدن اقوام و بزرگترها به ویژه پدربزرگ و مادربزرگ‌ها بروند، در واقع 10 دقیقه بودن در کنار پدربزرگ و مادربزرگ فرد را تا چند شارژ و تقویت می‌کند در حالی که او اگر ساعت‌ها پای اینترنت بنشیند خسته‌تر می‌شود.
وی افزود: البته هر ارتباطی این حسن را ندارد و برخی ارتباطات مشکلاتی ایجاد می‌کند که بهتر است از آنها صرف نظر شود، منظور از ارتباط این است که فرد رابطه‌ای را ایجاد کند که برای او سازنده است.
این متخصص بهداشت روان ادامه داد: انسان از لحظه تولد وابستگی شدیدی به مادر دارد. در روانشناسی اصطلاحی به نام باندهای عاطفی وجود دارد که آن را می‌توان در ارتباطات اجتماعی به وضوح دید.
وی گفت: هر انسان مانند هشت‌پایی است که پاهایش به انسان‌های اطراف او متصل است، وقتی فرد به دنیا می‌آید تا حدود 3 سالگی تمام باندهای عاطفی را به مادر متصل می‌کند بعد از آن تعدادی از این باندها جدا می‌شوند و به پدر و سایر اعضای خانواده متصل می‌شود. با افزایش سن باندها به دوستان، همکاران و همسر و فرزندان فرد وصل می‌شود.
وی افزود: دانشمندان معتقدند میزان وابستگی عاطفی همه انسانها یکسان است و ممکن است وابستگی آنها به افراد مختلف موجب تفاوت آنها شود.
این روانپزشک با بیان اینکه افزایش ارتباطات انسانی موجب احساس خرسندی بیشتر می‌شود، گفت: انسانها با ارتباطات اجتماعی نیازهای روانی خود را ارضا می‌کنند این ارتباط دو طرفه است و اگر علاقه دیگران به ما و بالعکس در مسیر صحیحی نیفتد با افراد دیگر جایگزین می‌شود مثلاً چنانچه دختر نتواند با پدر و مادر خود ارتباط برقرار کند ممکن است با فردی دیگر این رابطه عاطفی را برقرار کند که زندگی او را تحت‌الشعاع قرار دهد.
وی ادامه داد: انسانها دوست دارند جزو یک گروه باشند و این گروه می‌تواند شامل خود فرد و دیگری شود چون انسان نیاز دارد در هر لحظه‌ای عضو گروه باشد تا احساس تنهایی نکند در نتیجه ایزوله شدن به تدریج انسان را به سمت موجودی غیرعاطفی می‌کشاند.
باغبانیان افزود: اگر این روند ادامه یابد فرد مانند یک تکه سنگ می‌شود بنابراین عضویت در گروه یکی از نیازهای افراد است که عدم انجام آن می‌تواند عواقب بدی را همراه داشته باشد.
این متخصص حوزه بهداشت روان گفت: روانشناسان معتقدند که هر چند تشکیل گروه جزو نیازهای انسان است اما تداوم آن بستگی به میزان تشویقی دارد که فرد از گروه می‌گیرد. اهمیت عضویت در گروه به قدری است که کاهش ارتباطات اجتماعی و تنهایی می‌تواند انسان را به انواع اختلالات روانی مبتلا کند.
وی افزود: اکثر بیماری‌های اعصاب و روان خفیف بر اثر فقدان ارتباطات بیرونی فرد می‌تواند اتفاق می‌افتد همچنین یک سوم بیماران کشور کسانی هستند که از بیماری‌های جسمی شاکی‌اند که منشاء اصلی آن روانی است و یکی از عوامل اختلالات روانی نیز ارتباطات اجتماعی ناکارآمد است بنابراین ایجاد گروه‌ها و عضویت در آنها در درمان بیماری‌های روان‌تنی مؤثر است.
باغبانیان گفت: پذیرش فرد در گروه زمانی اتفاق می‌افتد که نقاط مشابه زیادی وجود داشته باشد که یکی از این نقاط مشابه به لحاظ سنی و موضوعی است گاهی یک عامل تشابه آن قدر قوی است که افراد تفاوت‌ها را می‌پذیرد مثلاً در گروه‌های مذهبی و محافل دینی افراد با وجودی که از گروه‌های مختلف سنی هستند اما با مشارکت یکدیگر به پختن نذری و توزیع آن می‌پردازند.
این متخصص حوزه بهداشت روان ارتباطات اجتماعی به ویژه از نوع مذهبی را موجب بیمه شدن فرد به لحاظ سلامت روان دانست و اظهار داشت: همین که افراد احساس می‌کنند که کسی در کنار آنها است می‌تواند به سلامت روان آنها کمک کند حتی عدم وجود فرد و تنها احساس اینکه او در کنار ما است برای سلامت روان کافی است.
وی افزود: در فرهنگ غنی ایرانی- اسلامی مناسبت‌های مختلفی وجود دارد که این مراسم‌ها جهت سلامت روان و افزایش ارتباطات اجتماعی است.
وی خاطرنشان کرد: متأسفانه برخی گمان می‌کنند که این ارتباطات را می‌توانند با پیامک و شبکه‌های اجتماعی ایجاد کنند در حالی که تنها ارتباط چهره به چهره است که این نیاز روانی را برطرف می‌کند زیرا پیامک‌ها روح ندارند و معلوم نیست پس از رسیدن به دست مخاطب با همان عاطفه‌ای که مدنظر بوده است خوانده شود.
وی گفت: بهتر است افراد برای تقویت قوای روانی خود به دیدن اقوام و بزرگترها به ویژه پدربزرگ و مادربزرگ‌ها بروند، در واقع 10 دقیقه بودن در کنار پدربزرگ و مادربزرگ فرد را تا چند شارژ و تقویت می‌کند در حالی که او اگر ساعت‌ها پای اینترنت بنشیند خسته‌تر می‌شود.
نظرشما
آخرین اخبار