» عمومی
شفا آنلاين-تابستان که مي‌آيد، بازار استخرها گرم مي‌شود و اين روزها خيلي‌ها در فاصله بين افطار و سحر به اين مراکز تفريحي که جنبه درماني نيز دارند، مراجعه مي‌کنند
به گزارش شفا آنلاين،با دکتر ابراهيم رزم‌‌پا، فوق‌تخصص جراحي سر و گردن و دانشيار دانشگاه علوم پزشکي تهران، درباره همين مساله و عارضه رايج استخر موسوم به گوش شناگران گفت‌وگو کرده‌ايم.
به‌نظر شما بيماري گوش شناگران، ناشي از آلودگي آب است؟
حتي در بهترين شرايط و تميزترين استخرها، اگر گوش به مدت طولاني در تماس با آب قرار گيرد، رطوبت در آن باقي مي‌ماند و باعث تکثير سريع قارچ‌ها مي‌شود. در استخرهايي که کاملا اصول بهداشتي در آنها رعايت نمي‌شود، موادي را به آب اضافه مي‌کنند که حاوي کلر بالايي است. کلر خاصيت اسيدي مجراي گوش را کاهش مي‌دهد و محيط را قليايي‌تر ميکند و واکس طبيعي گوش يا چربي محافظ را از بين مي‌برد. گاهي هم از مواد غيراستاندارد براي ضدعفوني کردن آب استفاده مي‌کنند که تحريک‌کننده است.
کدام قسمت از گوش بيشتر در معرض آلودگي است؟
گوش انسان داراي سدي به نام پرده صماخ است که گوش خارجي و مياني را از هم جدا و گوش مياني را از گزند آلودگي حفظ ميکند. البته اين در صورتي است که پرده گوش سالم باشد. در پارگي پرده گوش، آلودگي به سرعت داخل گوش مياني نفوذ ميکند بنابراين کساني که پرده گوششان دچار پارگي است نبايد استخر بروند و حتي هنگام حمام رفتن نيز شرايطي را رعايت کنند. گوش خارجي و مجراي آن هميشه در معرض هوا و آب قرار دارد و آلودگي‌هاي گوش بزرگسالان نيز بيشتر به اين ناحيه مربوط است.
چگونه مي‌توان متوجه شد گوش خارجي دچار آلودگي شده‌است؟
افرادي که به‌طور مستمر در آب مي‌مانند، گوش و مجراي خارجي‌شان در تماس مستقيم با محيط و آلودگي‌هاي قارچي يا ميکروبي داخل آب قرار مي‌گيرد بنابراين خارش، التهاب و درد که از نشانه‌هاي شايع عفونت‌هاي قارچي و ميکروبي هستند، قابل‌انتظار است. طبيعي است که بعد از تحريک گوش، فرد شروع به خاراندن مجرا ميکند. اين کار باعث گستردگي قارچ يا عامل ميکروبي به سطح گوش مي‌شود. کاهش اسيديته به‌دليل وجود مواد تحريک‌کننده و نامرغوب و وجود رطوبت در مجرا، محيطي خوب و ايده‌ال را براي رشد قارچ يا هر ميکروب ديگري مهيا ميکند. متاسفانه شناگران بعد از خروج از استخر، مرتکب اشتباه‌هايي مي‌شوند که احتمال ابتلا به عفونت را بالا مي‌برد.
اين اشتباه‌ها کدامند؟
بعد از خروج از آب، به‌هيچ‌وجه نبايد گوش با دستمال‌کاغذي، گوش پاک‌کن يا هر وسيله ديگري تميز و خشک شود زيرا با اين کار همه ميکروب‌ها به داخل گوش رانده مي‌شوند. البته رطوبت و آب بايد پاک شود ولي بهترين راه پيشگيري از ابتلا به بيماري گوش شناگران استفاده از سشوار و خشک کردن گوش بعد از اتمام شناست. سشوار، گوش را کاملا خشک ميکند و نمي‌گذارد قارچ‌ها محيط مرطوب مطلوب خود را به‌دست آورند. اين راه بهترين روش براي پيشگيري است.
اگر اين علائم، نشانه ابتلا به عفونت ميکروبي يا قارچي بود چه بايد بکنند؟
درمان موضعي زير نظر پزشک لازم است. ترشحات گوش خارجي به وسيله دستگاهي به نام ساکشن و با ايجاد مکش تميز مي‌شود. محيط گوش خارجي و مجراي آن که قليايي شده است، بايد به وضعيت اول يعني اسيدي برگردد و اين کار با چکاندن قطره‌هايي انجام مي‌شود. البته از کورتون‌ها هم براي کاهش التهاب استفاده مي‌شود. اگر عفونت گسترده باشد، تجويز آنتي‌بيوتيک هم ضروري است.
سلامت
به‌نظر شما بيماري گوش شناگران، ناشي از آلودگي آب است؟
حتي در بهترين شرايط و تميزترين استخرها، اگر گوش به مدت طولاني در تماس با آب قرار گيرد، رطوبت در آن باقي مي‌ماند و باعث تکثير سريع قارچ‌ها مي‌شود. در استخرهايي که کاملا اصول بهداشتي در آنها رعايت نمي‌شود، موادي را به آب اضافه مي‌کنند که حاوي کلر بالايي است. کلر خاصيت اسيدي مجراي گوش را کاهش مي‌دهد و محيط را قليايي‌تر ميکند و واکس طبيعي گوش يا چربي محافظ را از بين مي‌برد. گاهي هم از مواد غيراستاندارد براي ضدعفوني کردن آب استفاده مي‌کنند که تحريک‌کننده است.
کدام قسمت از گوش بيشتر در معرض آلودگي است؟
گوش انسان داراي سدي به نام پرده صماخ است که گوش خارجي و مياني را از هم جدا و گوش مياني را از گزند آلودگي حفظ ميکند. البته اين در صورتي است که پرده گوش سالم باشد. در پارگي پرده گوش، آلودگي به سرعت داخل گوش مياني نفوذ ميکند بنابراين کساني که پرده گوششان دچار پارگي است نبايد استخر بروند و حتي هنگام حمام رفتن نيز شرايطي را رعايت کنند. گوش خارجي و مجراي آن هميشه در معرض هوا و آب قرار دارد و آلودگي‌هاي گوش بزرگسالان نيز بيشتر به اين ناحيه مربوط است.
چگونه مي‌توان متوجه شد گوش خارجي دچار آلودگي شده‌است؟
افرادي که به‌طور مستمر در آب مي‌مانند، گوش و مجراي خارجي‌شان در تماس مستقيم با محيط و آلودگي‌هاي قارچي يا ميکروبي داخل آب قرار مي‌گيرد بنابراين خارش، التهاب و درد که از نشانه‌هاي شايع عفونت‌هاي قارچي و ميکروبي هستند، قابل‌انتظار است. طبيعي است که بعد از تحريک گوش، فرد شروع به خاراندن مجرا ميکند. اين کار باعث گستردگي قارچ يا عامل ميکروبي به سطح گوش مي‌شود. کاهش اسيديته به‌دليل وجود مواد تحريک‌کننده و نامرغوب و وجود رطوبت در مجرا، محيطي خوب و ايده‌ال را براي رشد قارچ يا هر ميکروب ديگري مهيا ميکند. متاسفانه شناگران بعد از خروج از استخر، مرتکب اشتباه‌هايي مي‌شوند که احتمال ابتلا به عفونت را بالا مي‌برد.
اين اشتباه‌ها کدامند؟
بعد از خروج از آب، به‌هيچ‌وجه نبايد گوش با دستمال‌کاغذي، گوش پاک‌کن يا هر وسيله ديگري تميز و خشک شود زيرا با اين کار همه ميکروب‌ها به داخل گوش رانده مي‌شوند. البته رطوبت و آب بايد پاک شود ولي بهترين راه پيشگيري از ابتلا به بيماري گوش شناگران استفاده از سشوار و خشک کردن گوش بعد از اتمام شناست. سشوار، گوش را کاملا خشک ميکند و نمي‌گذارد قارچ‌ها محيط مرطوب مطلوب خود را به‌دست آورند. اين راه بهترين روش براي پيشگيري است.
اگر اين علائم، نشانه ابتلا به عفونت ميکروبي يا قارچي بود چه بايد بکنند؟
درمان موضعي زير نظر پزشک لازم است. ترشحات گوش خارجي به وسيله دستگاهي به نام ساکشن و با ايجاد مکش تميز مي‌شود. محيط گوش خارجي و مجراي آن که قليايي شده است، بايد به وضعيت اول يعني اسيدي برگردد و اين کار با چکاندن قطره‌هايي انجام مي‌شود. البته از کورتون‌ها هم براي کاهش التهاب استفاده مي‌شود. اگر عفونت گسترده باشد، تجويز آنتي‌بيوتيک هم ضروري است.
سلامت
نظرشما
آخرین اخبار