کشف بزرگ در درمان بیماران سرطانی

به گزارش شفاآنلاین، این نانوحامل دارویی که به دلیل شباهت زیاد به گل بابونه، نانوبابونه نامگذاری شده است، می تواند داروی ضدسرطان را با خود حمل و درون سلول های سرطان ریه رها کند.

ژن گو از محققان این پروژه می گوید: ما موفق به ارایه روشی شدیم که با کارایی بالا می تواند مانع از رشد سلول های سرطان ریه در موش ها شود؛ نانوحامل ساخته شده در آزمایشگاه روی سلول های مختلف آزمایش شد. نتایج نشان داد که این نانوحامل می تواند اثرات مثبتی روی سلول های سرطان سینه، پروستات، کبد، رحم، مغز و سرطان خون داشته باشد.

محققان برای ساخت این نانوحامل از پلیمر پلی اتیلن گلیکول استفاده کردند که دارای زنجیره بلندی است و از روی آن شاخه هایی کوتاه منشعب شده است.

محققان داروی ضدسرطان کامپتوتسین را به صورت مستقیم روی این رشته های کوتاه و دوکسوروبیسین را درون محلول قرار دادند.

پلی اتیلن گیلیکول یک ماده آب دوست است در حالی که کامپتوتسین و دوکسوروبیسین آبگریز است. بنابراین این دو داروی ضدسرطان به صورت خوشه درون محلول درخواهد آمد به طوری که پلی اتیلن گلیکول آنها را پوشش داده است.

این ساختار شبیه به گل بابونه شده است و قطری حدود 50 نانومتر دارد. این نانوحامل را می توان به بیمار سرطانی تزریق کرد.

با تزریق این نانوحامل به بدن، جریان خون آن را در بدن پخش می کند تا اینکه در سلول های سرطانی جذب شود. یکی از دلایلی که محققان از پلی اتیلن گلیکول استفاده کردند این است که این پلیمر می تواند دارو را به مدت طولانی تری درون جریان خون نگه دارد.

با وارد شدن نانوحامل به سلول سرطانی، دارو رهاسازی می شود.

وانی تای از محققان این پروژه می گوید: هر دوی این داروها به هسته سلول حمله می کنند اما مکانیسم آنها متفاوت است. ترکیب این دو دارو موجب افزایش اثربخشی آنها می شود. امیدواریم در آینده بسیار نزدیک آزمایش های بالینی این نانوحامل را شروع کنیم.

پیش از اقدام برای آزمایش های بالینی، محققان این نانوحامل را روی موش ها آزمایش کردند تا به یافته های خود در آزمایشگاه اعتبار بیشتری ببخشند.

نتایج این پژوهش در قالب مقاله ای با عنوان ˈFolding Graft Copolymer with Pedant Drug Segment for Co-Delivery of Anticancer Drugsˈ در نشریه Biomaterials به چاپ رسیده است.