به گفته وی حجامت برای درمان‌های موضعی مفید است، چرا که حجامت هر عضو، باعث پاک شدن همان عضو می‌شود. همچنین، در حجامت برخلاف فصد از جوهر روح نمی‌کاهد.
این کارشناس طب سنتی عنوان کرد: اگر حجامت در جایگاه خود و به درستی انجام شود استفراغ (دفع مواد ) از اعضاء رئیسه صورت نمی‌پذیرد و همین مسئله باعث ضعف نخواهد شد.
علوی با اشاره به اینکه پاکسازی نواحی پوست در حجامت بیشتر از فصد است، بیان داشت: حجامت بالا تنه مانع ریزش ماده به پائین بدن می‌شود. همچنین، حجامت برای کسانی که خون زیاد ندارند مانند کودکان مناسب‌تر است و حجامت تنقیه خاص می‌کند.
وی درباره نقاط ضعف حجامت نسبت به فصد عنوان کرد: حجامت تنقیه (پاکسازی) خاص می‌کند ولی فصد تنقیه عام می‌کند، حجامت نواحی اطراف پوست را پاکسازی می‌کند و فصد از قعر تن فضولات را خارج می‌کند. همچنین، حجامت خون صاف‌تر و رقیق تر را خارج می‌کند لذا برای بدن‌های تنومند که دارای خون غلیظ هستند، نفع کمی دارد.
این کارشناس طب سنتی درباره کاربرد اصلی حجامت بیان کرد: حجامت در زمانی باید انجام شود که علائم غلبه خون مانند سنگینی در سر و درد آن، امتلاء و سرخی در سر و صورت و گردن، خارش صورت و پیشانی، تاری چشم ، خارش محل حجامت، خنده فراوان، احساس وجود خون در دهان، تورم لثه، خواب زیاد و دیدن سرخی و کشتگان و زخم ها و خون در رؤیا در بدن ظاهر شده باشد.
علوی خاطرنشان کرد: توجه به این نکته لازم است که هرگاه در عضوی ماده جمع آید و کثیر باشد تا که فصد نکرده باشند و تنقیه به نفس عضو به وسیله حجامت نباید کرد. همچنین، در بیماری‌های حاصل از امتلاء (پُرشدن رگ‌ها از مواد زائد) ابتدا باید رفع امتلاء کرد و سپس حجامت را انجام داد.
