تکنیک نوین برای جلوگیری از عفونت قرنیه

به گزارش شفا آنلاين،افرادی که ضعف ایمنی بدن دارند، گروهی که به التهاب پلک دچارند، کسانی که از انواع لنزهای چشمی استفاده می‌کنند و مبتلایان به خشکی چشم، بیشتر مستعد عفونت‌های چشمی هستند.

 از میان انواع عفونت‌های چشمی، عفونت قرنیه یکی از بیماری‌های نسبتاً شایع چشمی است که به دلیل آلودگی‌ها بروز می‌یابد. این بیماری در مراحل اولیه سبب تاری دید، درد، سوزش، ترشح و درصورت درمان نشدن، موجب زخم قرنیه و نابینایی چشم می‌شود. این عارضه در میان استفاده‌کنندگان از لنزهای تماسی چشم، شایع‌تر از افرادی است که از لنز استفاده نمی‌کنند. دلیل شیوع عفونت چشم در میان مصرف‌کنندگان لنزهای تماسی چشم، نخست مربوط به مستعد شدن چشم به عفونت به دلیل اکسیژن‌رسانی ناکافی به قرنیه و دوم آلودگی‌هایی است که از طریق دست، لوازم آرایش و آلودگی پلک به لنز و چشم‌ها منتقل می‌شود. از طرف دیگر، آلوده شدن جا لنزی، لنز و محلول‌های نگهدارنده به عنوان دیگر عوامل ابتلا به عفونت قرنیه شناخته شده‌اند.

 هر چند عفونت قرنیه در اکثر کشور‌های دنیا گریبانگیر مردم بویژه استفاده‌کنندگان از لنزهای تماسی است اما در ایران به علت مسأله خشکسالی، بهره‌گیری از آب چاه‌ها و آلودگی آب‌ها بویژه در پایتخت این عفونت‌ها بیش از کشورهای پیشرفته است. در سال 1387 به دنبال شیوع انگل «آکانتامبا» و میکروب « سودوموناس» درتهران، تعداد زیادی از افراد بویژه استفاده‌کنندگان از لنزهای تماسی چشم دچار عفونت و زخم قرنیه شدند که پس از بررسی‌های انجام شده، مشخص شد منشأ آن آب شرب آلوده به این میکروب بوده است. در واقع یافته‌های این تحقیق بیانگر آن بود که به دلیل تأمین بخشی از آب شرب شهرها بویژه در تهران از آب چاه‌ها، افرادی که لنزهای چشمی خود را با آب لوله کشی شست و شو می‌دهند، عمدتاً به عفونت و زخم قرنیه دچار می‌شوند.

 از آن پس در مرکز تحقیقات اپتیک و لنز ایران، بررسی‌هایی با هدف پیشگیری از عفونت‌های قرنیه که از طریق لنزهای تماسی اعم از سخت و نرم (هارد و سافت) ایجاد شده بود، انجام و منجر به ابداع روش بهره‌گیری از آب استریل و آب اکسیژنه 3 درصد در مراقبت و نگهداری از لنز‌ها شد. در واقع یافته‌های این پژوهش نشان داد عفونت قرنیه در افرادی که برای نگهداری و مراقبت از لنز‌های خود از روش فوق بهره می‌گیرند، نزدیک به صفر رسیده است. با توجه به این‌که هم اینک سازمان غذا و داروی امریکا (FDA) مشغول بررسی روش‌هایی با هدف کاهش عفونت قرنیه ناشی از مصرف لنزهای تماسی است، نتایج پژوهش پنج ساله انجام شده روی بیش از 10 هزار بیمار در مرکز تحقیقات اپتیک و لنز ایران به نشریه «کنتاکت لنز تودی» - از نشریات وابسته به FDA - ارسال شده است.

 ممنوعیت استفاده مستقیم از آب لوله کشی برای شستن لنز و دست‌ها و شست و شوی دست‌ها با آب استریل و لنز با آب اکسیژنه 3 درصد، برای استریل کردن لنز و جا لنزی از مقدمات این روش به شمار می‌رود. همچنین شست و شوی ریشه مژه‌ها با شامپوی بچه رقیق شده با استفاده از گاز استریل و استریل کردن لنز و جا لنزی به وسیله آب اکسیژنه 3 درصد به مدت هر روز 15 دقیقه تا نیم ساعت به عنوان دیگر روش‌های جلوگیری از عفونت قرنیه است. برای این کار نخست باید دست‌ها را با آب و صابون مایع شست و شو داد، سپس با ژل‌های استریل‌کننده آن را ضد عفونی کرد و در نهایت با آب جوشیده سرد شده شست و شو داد.

این پژوهش در 5 سال روی بیش از 10 هزار فردی که از لنزهای تماسی چشم استفاده می‌کردند و همگی با شیوه فوق نسبت به شست و شوی لنز، جا لنزی و دست خود اقدام می‌کردند، صورت پذیرفت و نتایج بیانگر آن بود که بجز دو مورد خاص که عفونت قرنیه آنان ارتباطی با رعایت مسائل بهداشتی ناشی از شست و شو نداشت، خوشبختانه در بقیه این جامعه آماری، عفونت قرنیه مشاهده نشده است.
 
در مجموع باید گفت رعایت بهداشت دست‌ها و پلک‌ها از عواملی هستند که می‌تواند از عفونت‌های چشمی پیشگیری کند. شست و شوی منظم   دست‌ها و بهداشت پلک‌ها بخصوص در افرادی که از لنز‌های چشمی استفاده می‌کنند و نیز کسانی که التهاب پلکی(بلفارست) دارند، ضروری است. از آنجا که آب استخر، حمام و آب لوله کشی امکان دارد دارای میکروب باشد، بهتر است برای کاهش آلودگی‌ها از ژل‌های استریل‌کننده در مراکز عمومی استفاده کرد تا مانع آلودگی دست‌ها و سرایت آلودگی به پلک‌ها و چشم‌ها شود.

همچنین قطره‌های چشمی استریل‌کننده باید به صورت در بسته و در جای خنک نگهداری شده و به تاریخ مصرف آن دقت لازم شود. سرم شست و شو نیز باید بعد از باز شدن، در یخچال نگهداری شده و پس تا حداکثر 15 روز از باز کردن در آن مورد استفاده قرار گیرد. استفاده از لوازم آرایشی استاندارد و در بسته نیز از عفونت چشم جلوگیری خواهد کرد. در پایان توصیه می‌شود در صورت آن‌که عفونت قرنیه باعث زخم قرنیه شود، باید درمان آن بطور جدی زیر نظر یک متخصص چشم دنبال شود.

ایران