به گزارش شفاآنلاین، انتخاب یکی از این کرم‌ها با وجود فراوانی این محصولات و اخبار ضد و نقیض در این مورد دشوار است.
بهنگام سازی برچسب این محصولات توسط سازمان غذا و دارو، تغییر روش‌های تولید آن توسط کارخانه‌ها، محدودیت SPF بالای 50 و هشدار درمورد سرطان پوست، آگاهی ما را در این مورد بیشتر می‌کند. همچنین ادعای مقاومت این کرم‌ها در برابر آب و عرق از بین رفته است.
از دیگر موارد نگران کننده، مواد افزودنی مخفی در این کرم‌هاست. نگرانی در مورد ویتامین A و پالمیتات رتینتل که اغلب به کرم‌های ضدآفتاب افزوده می‌شود به استناد گفته می‌شود موجب افزایش تومورهای پوستی و زخم در برابر نور خورشید خواهد شد.
مورد دیگر در استفاده از کرم ضد آفتاب، کمبود ویتامین D مورد نیاز بدن است. ما روزانه می‌توانیم ویتامین D مورد نیاز بدن را از نور آفتاب تامین کنیم، در غیر این صورت باید از مکمل‌های آن استفاده کنیم. قرار گرفتن به مدت 10 تا 15 دقیقه در معرض آفتاب با توجه به نوع پوست برای ما مفید خواهد بود.
همچنین، مواد معدنی و غیر معدنی و نگرانی از تاثیرات جلدی آن از عوارض دیگر است. در کرم‌های ضد آفتاب حاوی مواد معدنی از اکسید روی و تیتانیوم برای کمک به حفاظت پوست در برابر آفتاب استفاده شده که در برخی کرم‌ها این مواد به پوست نفوذ می‌کنند.
در بیشتر کرم‌های ضد آفتاب سنتی اکسی بنزون و اوبنزون وجود دارد که اکسی بنزون بیشترین نگرانی را در بر دارد و واکنش‌های آلرژیک ایجاد می‌کند. مقادیر بسیار زیادی از این ماده به درون پوست نفوذ می‌کند، اما با وجود آندومتریوز و افزایش سرطان پوست استفاده از کرم‌های ضد آفتاب موثرترین روش در حفاظت از پوست است.
