شفا آنلاين -رئیس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: محققان برای انجام تحقیقاتشان به خصوص وقتی وارد فاز نیمه صنعتی و صنعتی میشوند نیازمند حمایت مالی و وام بانکی هستند؛ ولی بانکها در حمایت از محققان جدی نیستند.
به گزارش شفا آنلاين، حسن ابوالقاسمی امروز در همایش مدیران تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت در دانشگاه علوم پزشکی تهران افزود: برای اعطای وام به محققان علوم پزشکی صندوقهایی در وزارت بهداشت ایجاد شده است اما محققان برای انجام کامل تحقیقات به خصوص در فاز صنعتی و نیمه صنعتی نیازمند حمایت بیشتر و اخذ وام از بانکها هستند.
وی ادامه داد: پیشرفت تحقیقات در دانشگاههای علوم پزشکی مرهون سیستم منضبط و رتبه بندی است که در معاونت تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت انجام میشود و همواره مراقبت میکند تا رقابت بین دانشگاههای علوم پزشکی برقرار باشد و بتواند تولیدات علمی بیشتر داشته باشند.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: اقدامات لازم برای ایجاد شرکتهای مستقل دانش بنیان انجام شده است و در آینده نزدیک شاهد سهم بیشتر این شرکتها در تولید علم و محصولات جدید در بازار خواهیم بود.
ابوالقاسمی اضافه کرد: بخش زیادی از تحقیقات مراکز دانشگاهی ما در حوزه تولید دارو بوده است و موفقیتهای زیادی هم داشته است اما کشور به تحقیقات درباره ایجاد زیرساختهای بهداشتی، شناخت عوامل خطر بیماریهای غیرواگیر، کنترل آنها و نیز رسیدن به عدالت در سلامت نیاز دارد.
وی ادامه داد: جذب بیشتر دانشجویان خارجی نیز از دغدغههای ماست که برای آن در حال برنامهریزی و تلاش هستیم. آیین نامههای خوبی نیز در این زمینه وجود دارد از جمله امکان جذب استاد مدعو به عنوان هیئت علمی و فعالیت ۳ ماهه آنها در دانشگاه. البته این آیین نامه هنوز به صورت تکلیف دانشگاهها در نیامده است که امیدوارم در برنامه ششم توسعه به دانشگاهها تکلیف شود.
شاهین شیرانی، رئیس دانشگاه علوم پزشکی اصفهان هم در این همایش گفت: ما میخواهیم طرحهای تحقیقاتی را توسعه دهیم اما نمیتوانیم، چون پول نداریم. همه چیز پول نیست اما بدون پول هم نمیشود طرحهای تحقیقاتی را اجرا کرد. امکانات میخواهد. دغدغه من به عنوان رئیس دانشگاه امروز این است که حقوق پرسنل دانشگاه را بتوانم به موقع پرداخت کنم.
وی گفت: طرحهای تحقیقاتی به خصوص اگر برای کارهایی مثل کنترل بیماریهای غیر واگیر باشد، نتایج آن سالها بعد مشخص میشود و به کارهایی نیاز دارد که امروز انجام شود ولی نتیجه آن مثلاً ۱۰ سال بعد مشخص شود و متأسفانه ما به انجام چنین برنامههایی عادت نداریم