چند نکته برای والدینی که خود به جای فرزندان تکلیف درسی را انجام می‌دهند

شفاآنلاین>اجتماعی>هدف از تکلیف درسی رشد و تقویت یادگیری در دانش‌آموزان است. معلم از دانش‌آموزان می‌خواهد تا فعالیت‌های مرتبط با درس‌ها را در منزل انجام دهند. این تکالیف سبب می‌شود که دانش‌آموز بتواند مطالب را مرور کند، نگاهی دوباره به مطالب درسی داشته باشد و مطالب فراگرفته را در قالب مسئله‌ها یا مثال‌های جدید پیاده کند.

به گزارش شفاآنلاین: تکالیف خانه از طریق گسترش مطالب به حیطه‌های جدید، سبب تقویت خلاقیت در دانش‌آموزان شود و آن‌ها نسبت به درس و مطالب درسی احساس مسئولیت داشته باشند. تمامی این نتایج زمانی رخ می‌دهد که شخص دانش‌آموز تکالیف را انجام دهد؛ اما اگر والدین به جای دانش‌آموز این کار را انجام دهند، هیچ‌کدام از هدف‌های فوق محقق نخواهد شد.

والدینی که خود به جای فرزندان تکلیف درسی را انجام می‌دهند یا از دیگران می‌خواهند که این کار را انجام دهند. از چند جهت به فرزندانشان لطمه وارد می‌کنند:‌

اول؛ مسئولیت‌پذیری: این کار مسئولیت‌پذیری را در دانش‌آموزان ما تضعیف می‌کند. هر انسانی در این جهان مسئولیتی دارد. افرادی که مسئولیت‌پذیر هستند، کارهایشان را خودشان انجام می‌دهند؛ اما افراد بی‌مسئولیت این کار را به گردن دیگران می‌اندازند.

برخورد والدین می‌تواند کودکان را مسئولیت‌پذیر یا غیرمسئول بار بیاورد. یکی از رفتارهایی که روحیه مسئولیت‌پذیری را در فرزندان تضعیف می‌کند، محول کردن وظایف آنان به دیگران یا انجام وظایف توسط خود والدین است.
 
دوم؛ بیش مراقبتی: مراقبت بیش‌ازحد، فرزندان را شکننده و نازپرورده بار می‌آورد. در این موارد پدر و مادر این حس را دارند که نباید بچه‌شان به زحمت بیفتد؛ بنابراین تکالیف درسی را یا خودشان انجام می‌دهند یا زحمت آن را به گردن دیگران می‌اندازند. قطعاً یکی از یاری‌های والدین آن است که به فرزند خود کمک کنند تکلیفش را خودش انجام دهد.
 
سوم؛ کاهش اعتمادبه‌نفس: اگر والدین به جای فرزندان تکلیف انجام دهند، اعتمادبه‌نفس فرزند کاهش می‌یابد؛ زیرا او احساس می‌کند که نمی‌تواند تکالیف خود را انجام دهد و بنابراین در موارد دیگر نیز این‌گونه عمل خواهد کرد و این احساس در او شکل می‌گیرد که خودش توانایی لازم برای انجام تکالیف را ندارد.

چهارم؛ آموزش سوءاستفاده: حل تکالیف توسط دیگران باعث می‌شود که دانش‌آموز احساس کند، می‌شود از دسترنج دیگران به نفع خود استفاده کرد و در واقع این عمل نوعی آموزش تقلب به فرزندان است؛ زیرا فرزندمان می‌آموزد که می‌توان از حاصل تلاش دیگران امتیاز گرفت و نمره کسب کرد.
 
پنجم؛ زمینه‌سازی برای ضعف علمی فرزند: اگر والدین به جای کودک تکلیف انجام دهد، کودک در عمل از نظر علمی ضعیف بار می‌آید؛ زیرا تکلیف برای آن است که فرزند با مطالب درسی دست‌وپنجه نرم کند، آن‌ها را به چالش بکشد و گاهی پردازش مجدد کند تا بتواند تکلیف موردنظر را حل کند. حتی گاهی مجبور می‌شود به منابع دیگر مراجعه کند؛ اما والدین با انجام تکالیف درسی فرزندشان، او را از مزیت پیشرفت علمی محروم می‌سازند.
 
ششم؛ محرومیت از مهارت‌آموزی: زمانی که فرزندان تکالیف درسی خود را انجام می‌دهند، مجبور می‌شوند که گاهی یک کاردستی را انجام دهند که در این صورت مهارت‌های دستی و هنری آن‌ها افزایش می‌یابد و گاهی مجبور می‌شوند مطلبی را بنویسند که در این صورت مهارت نویسندگی و انشاءنویسی در آن‌ها افزایش می‌یابد.

آن‌ها گاهی موظف‌اند برای کار خود طرحی را الگوپردازی و اجرا نمایند یا گاهی ناگزیرند وسیله‌ای را بسازند. در تمام این موارد مهارت‌های مختلف دانش‌آموزان تقویت می‌شود؛ اما والدین با واگذاری تکالیف به دیگران، فرزندانشان را از این مزایا محروم می‌سازند.
 

وقتی خودش پای کار بنشیند
 

در نقطه مقابل، والدینی که بر انجام تکالیف توسط خود دانش‌آموز اصرار دارند، چنین فوایدی را نصیب فرزندانشان می‌کنند:

اول؛ پیشرفت تحصیلی: انجام تکالیف درسی توسط دانش‌آموزان باعث پیشرفت تحصیلی قابل توجه می‌شود.

دوم؛ احساس کامیابی: موفقیت در انجام تکالیف درسی هیجان مثبت و احساس کامیابی را در دانش‌آموزان پرورش می‌دهد؛ زیرا آنان برای انجام تکالیف خانگی از ظرفیت‌ها، خلاقیت‌ها و امکانات ذهنی و فیزیکی خود بهره می‌برند که زمینه را برای احساس خودکارآمدی، موفقیت و عزت‌نفس آن‌ها فراهم می‌سازد.

سوم؛ امنیت روانی: انجام تکالیف درسی توسط خود دانش‌آموزان آرامش و امنیت روانی را به ارمغان می‌آورد؛ زیرا در صورتی که تکلیف‌های خانگی توسط دیگران انجام شده باشند، دانش‌آموز در حالت عدم آرامش به سر می‌برد و دلهره دارد که مبادا معلم متوجه شود که تکلیف او را کسی دیگر انجام داده یا نکند دانش‌آموزان دیگر به این قضیه پی‌ببرند و آبرویش برود.

همچنین نگران است که نکند معلم سؤالی در مورد تکلیف‌های انجام شده بپرسد و او نتواند جواب بدهد؛ اما در صورتی که شخص دانش‌آموز تکلیف‌های خود را انجام داده باشد از تمامی این نگرانی‌ها و اضطراب‌ها رهایی می‌یابد و آرامش خاطر را تجربه می‌کند.

چهارم؛ شور و اشتیاق رفتن به مدرسه: انجام تکالیف درسی بر شور و اشتیاق دانش‌آموزان جهت رفتن به مدرسه می‌افزاید. دانش‌آموزانی که تکالیف خود را انجام داده باشند، با اشتیاق تمام عازم مدرسه می‌شوند تا در آنجا نیز تلاش‌های خود را به دیگران نشان دهند و از موفقیت‌های خود نزد دیگران پرده‌برداری کنند. این امر، لذت درس خواندن را افزایش می‌دهد، انگیزه تحصیلی را ارتقا می‌بخشد و از افت تحصیلی و خستگی درس خواندن می‌کاهد.