زنانی که قاعدگی‌شان در گذشته عادی بوده، اما بعدا با قاعدگی دردناک مواجه شده‌اند، به دیسمنوره یا قاعدگی دردناک ثانویه دچارند. بیماری‌ای که رحم یا سایر اندام لگن را تحت تاثیر قرار می‌دهد، مانند آندومتریوز یا فیبروم رحم، می‌تواند باعث بروز قاعدگی دردناک ثانویه شود
شفاآنلاین>سلامت جنسی>بافت پوششی رحم ماهی یکبار ریزش می‌کند که به این فرآیند قاعدگی گفته می‌شود. این بافت پوششی از داخل یک سوراخ کوچک در گردن رحم و به بیرون از کانال واژنی عبور می‌کند. تجربۀ مقداری درد، گرفتگی و ناراحتی در دوره قاعدگی عادی است.
به گزارش شفاآنلاین،اما درد بیش از حد که شما را از رفتن به سرکار یا مدرسه بازمی‌دارد عادی نمی‌باشد. قاعدگی دردناک با نام دیسمنوره نیز شناخته می‌شود و دو نوع دارد: قاعدگی دردناک اولیه و ثانویه. قاعدگی دردناک اولیه در زنانی رخ می‌دهد که قبل و در خلال قاعدگی درد<the pain> را تجربه می‌کنند.
زنانی که قاعدگی‌شان در گذشته عادی بوده، اما بعدا با قاعدگی دردناک مواجه شده‌اند، به دیسمنوره یا قاعدگی دردناک ثانویه دچارند. بیماری‌ای که رحم یا سایر اندام لگن را تحت تاثیر قرار می‌دهد، مانند آندومتریوز یا فیبروم رحم، می‌تواند باعث بروز قاعدگی دردناک ثانویه شود.
دلایل قاعدگی دردناک
ممکن است علت دوره‌های قاعدگی دردناک قابل شناسایی نباشد. برخی از زنان بیشتر در خطر تجربۀ دوره‌های قاعدگی دردناک هستند. عوامل خطر قاعدگی دردناک عبارتند از:
سن زیر ۲۰ سال
سابقۀ قاعدگی دردناک در خانواده
سیگار کشیدن
خونریزی زیاد در قاعدگی
قاعدگی‌های نامنظم
نداشتن تجربۀ بارداری
رسیدن به بلوغ قبل از ۱۱ سالگی
پروستاگلاندین هورمونی است که انقباضات عضلانی در رحم برای بیرون راندنِ بافت پوششی را برمی‌انگیزد. این انقباضات می‌توانند باعث بروز درد و التهاب شوند. سطح پروستاگلاندین دقیقا قبل از شروع قاعدگی افزایش می‌یابد.
قاعدگی‌های دردناک همچنین می‌توانند نتیجۀ بیماری‌های پنهان باشند که عبارتند از:
سندرم پیش از قاعدگی (PMS): گروهی از علائم است که ناشی از تغییرات هورمونی در بدن بوده و ۱ تا ۲ هفته قبل از شروع قاعدگی رخ می‌دهد و بعد از شروع خونریزی<Bleeding> برطرف می‌گردد.
آندومتریوز: یک بیماری دردناک است که در آن سلول‌های بافت پوششی رحم در سایر قسمت‌های بدن – معمولا بر روی لوله‌های رحم، تخمدان‌ها یا بافت پوششی لگن – رشد می‌کنند.
فیبروم رحم: تومورهای غیرسرطانی هستند که می‌توانند به رحم فشار آورده یا باعث بروز قاعدگی غیرعادی و درد شوند.
بیماری التهابی لگن (PID): عفونتی در لگن، لوله‌های رحم یا تخمدان‌ها است که معمولا ناشی از باکتری‌های مقاربتی بوده و باعث بروز درد و التهاب در اندام‌های تولید مثل می‌شود.
آدنومیوز: یک بیماری نادر است که در آن بافت پوششی رحم در داخل دیوارۀ ماهیچه‌ای رحم رشد کرده و می‌تواند دردناک باشد، زیرا باعث بروز التهاب و فشار می‌شود.
سرویکال استنوزیس: نوعی بیماری نادر است که در آن گردن رحم به حدی کوچک است که جریان قاعدگی را آهسته کرده و باعث افزایش فشار در داخل رحم و بروز درد می‌شود.
درمان‌های خانگی زیر ممکن است برای تسکین قاعدگی‌های دردناک مفید باشند:
استفاده از یک پد گرم‌کننده بر روی نواحی لگن یا کمر
ماساژ دادن شکم
حمام آب گرم
تمرین جسمانی منظم
خوردن وعده‌های غذایی سبک و مغذی
تمرین کردن تکنیک‌های آرامش‌بخش یا یوگا
مصرف داروهای ضدالتهابی نظیر ایبوپروفن چند روز قبل از شروع قاعدگی
مصرف مکمل‌های ویتامین ب۶، ویتامین ب۱، ویتامین ای، اسیدهای چرب امگا ۳، کلسیم و منیزیم و کاهش مصرف نمک، الکل، کافئین و شکر برای جلوگیری از نفخ بالا بردن پاها یا دراز کشیدن با زانوهای خم‌شده
زمان تماس با پزشک
اگر درد قاعدگی در توانایی شما برای انجام وظایف ماهانه‌تان تداخل ایجاد کرده است، وقت آن رسیده تا با متخصص زنان صحبت کنید. با پزشک خود دربارۀ علائم‌تان و موارد زیر – در صورت تجربه – مشورت کنید:
ادامه یافتن درد بعد از قرار دادن آی‌یودی (IUD)
تجربۀ حداقل سه دوره قاعدگی دردناک
خارج شدن لخته‌های خون
گرفتگیِ همراه با اسهال و حالت تهوع
درد لگن وقتی قاعده نیستید
گرفتگی ناگهانی یا درد لگن می‌توانند از نشانه‌های عفونت باشند. عفونتی که درمان نشده باشد می‌تواند باعث بروز زخم بافتی شده و به اندام‌های لگن آسیب برساند و ممکن است به ناباروری ختم گردد. اگر علائم عفونت را تجربه می‌کنید، سریعا به پزشک مراجعه کنید. علائم عفونت عبارتند از:
تب
درد لگن شدید
درد ناگهانی، به‌ویژه اگر باردار باشید
بوی بد ترشحات واژن
تشخیص
پزشک شما سابقۀ پزشکی‌تان را برای تشخیص دلایل پنهان قاعدگی‌های دردناک بررسی می‌کند. پزشک همچنین یک بررسی جسمانی انجام خواهد داد؛ این بررسی عبارت است از آزمایش لگن برای بررسی ناهنجاری‌های موجود در سیستم تولید مثل و چک کردن نشانه‌های عفونت.
اگر پزشک فکر کند که یک اختلال پنهان باعث بروز علائم شما شده است، ممکن است انجام آزمایش‌های تصویربرداری را تجویز کند. این آزمایشات عبارتند از:
فراصوت: یک دستگاه دستی است که بر روی پوست حرکت داده می‌شود و با استفاده از موج‌های صوتی، داخل بدن را نمایش می‌دهد.
سی‌تی اسکن: یک آزمایش تصویربرداری نادرون‌رو و با جزییات است که با استفاده از پرتو ایکس داخل بدن را به تصویر می‌کشد.
ام‌آر‌آی: یک آزمایش تصویربرداری نادرون‌رو و با جزییات است که از میدان‌های مغناطیسی و موج‌های رادیویی برای به تصویر کشیدن داخل بدن استفاده می‌کند.
با توجه به نتایج این آزمایشات، ممکن است پزشک انجام لاپاراسکوپی یا پهلوبینی را تجویز کند. در این آزمایش پزشک یک برش کوچک در شکم ایجاد کرده و یک لوله فیبر نوری به همراه یک دوربین که در انتهای لوله قرار دارد را وارد حفرۀ شکمی می‌کند.
درمان دارویی
اگر درمان‌های خانگی برای تسکین درد قاعدگی موثر نباشند، می‌توانید به سراغ درمان دارویی بروید. این نوع درمان به شدت و علت درد شما بستگی دارد. اگر بیماری التهابی لگن یا عفونت‌های مقاربتی (STIs) علت دردتان باشند، پزشک‌تان برای پاکسازی عفونت، آنتی‌بیوتیک تجویز خواهد کرد.
همچنین ممکن است پزشک داروهای زیر را تجویز کند:
داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs): می‌توانید این داروها را بدون نیاز به نسخه یا دوزهای قوی‌تر را با استفاده از نسخۀ پزشک تهیه کنید.
مسکن‌ها: این داروها گزینه‌های بدون نیاز به نسخه مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن سدیم را شامل می‌شوند.
داروهای ضدافسردگی: این داروها می‌توانند به کاهش برخی از نوسانات خلقی مرتبط با سندرم پیش از قاعدگی کمک کنند.
همچنین ممکن است پزشک مصرف داروهای ضدبارداری هورمونی را توصیه کند. این دارو به شکل قرص، پچ، حلقۀ واژنی، تزریق یا ایمپلنت در دسترس است.
هورمون‌ها از تخمک‌گذاری جلوگیری می‌کنند که می‌تواند گرفتگی‌های قاعدگی را کنترل کند.
جراحی می‌تواند برای درمان آندومتریوز یا فیبروم رحم استفاده شود. این گزینه زمانی مطرح می‌شود که سایر گزینه‌های درمانی موفق نبوده باشند. جراحی تمام ایمپلنت‌های آندومتریوز، فیبروم رحم یا کیست‌ها را خارج می‌کند.
در موارد نادر، اگر سایر درمان‌ها جوابگو نبوده و درد شدید باشد، هیسترکتومی (خارج کردن رحم) به‌عنوان گزینۀ درمانی مطرح می‌شود. اگر هیسترکتومی را انجام دهید، دیگر هرگز نمی‌توانید باردار شوید. این گزینه معمولا در زنانی استفاده می‌شود که برنامه‌ای برای بچه‌دار شدن ندارند یا در سال‌های آخر دوران بچه‌آوری هستند. سیمای سلامت
مطالب مرتبط
نظرشما
آخرین اخبار