کار شوهر من آزاد است و زندگی متوسطی داریم. او در زمان جوانی، خیلی عصبانی بود ولی الان بدتر شده و بسیار لجباز است. فقط باید حرف خودش عملی شود. چند ماهی است بیکار شده و در خانه است و مشکل ما را هزار برابر کرده
دو پسر بزرگ دارم که بسیار خوب و پاک هستند و شاید همین خوب بودن شان، ادامه این زندگی را برای من تا الان ممکن کرده است. کار شوهر من آزاد است و زندگی متوسطی داریم. او در زمان جوانی، خیلی عصبانی بود ولی الان بدتر شده و بسیار لجباز است. فقط باید حرف خودش عملی شود. چند ماهی است بیکار شده و در خانه است و مشکل ما را هزار برابر کرده. هر چه می گویم برو دنبال کار، لجبازی می کند و نمی رود تا من را حرص بدهد. خیلی وقت است به طلاق<Divorce> فکر می کنم. حتی قید مهریه را هم خواهم زد...
با توجه به توصیفی که از وضعیت خود ارائه کرده اید، مشخص است که در شرایط بسیار دشواری قرار دارید؛ بیکاری همسر، بداخلاقی و بهانه‌گیری‌های او، نداشتن ارتباطات اجتماعی و سردی روابط با همسر. واقعیت این است که هر کدام از این موارد، آن قدر می‌توانند به افراد فشار وارد کنند که افسرده شوند و فکر تغییر دادن شرایط را از سر بیرون کنند. اما این که شما به رغم تمامی این موارد، به فکر راهی برای تغییر این وضعیت هستید، نشان از قوت شماست. پس اول این که به خود افتخار کنید.
اما نکته دوم فکر طلاق گرفتن است. این فکر که طلاق در این وضعیت می‌تواند به شما کمک کند، محل تردید بسیار است. زیرا به نظر می‌رسد اکنون شما دایره حمایتی چندانی در اطراف خود ندارید و ممکن است با جدا شدن از همسرتان، مسائل پیچیده‌تری در زندگی شما پیش بیاید. پس کمی دست نگه دارید و برای این تصمیم عجله نکنید.
به تعویق انداختن تصمیم برای جدایی و ماندن در این شرایط دشوار، کار آسانی نیست و لازم است به چند نکته توجه داشته باشید. بیکاری برای بسیاری از آقایان، فشار روانی زیادی به دنبال دارد، آن قدر که ممکن است واکنش‌های غیرمنطقی نشان دهند. در این شرایط، مهم است که خود را به فردی که عصبانیت‌ها، ناکامی‌ها و دلخوری‌های همسر سرش خالی می‌شود، تبدیل نکنید. به این منظور تا حد امکان از بگومگو با همسرتان درباره کار دوری کنید و در صورت امکان از همان افراد کمی که در اطراف‌تان حضور دارند، بخواهید با او صحبت کنند و برای جست وجو و یافتن کار به او انگیزه بدهند.
جدای از روابطی که با همسرتان دارید و شرایط دشواری که در آن قرار دارید، خودتان را فراموش نکنید. چند فعالیت را که به شما کمک می‌کند کمی آرامش پیدا کنید، فهرست کنید. ممکن است برنامه تلویزیونی خاصی به شما آرامش دهد یا دعا خواندن بتواند به شما کمک کند. هر آن چه هست، نوبت بعد زمانی که خواستید آن کار را انجام دهید، با توجه بیشتری آن را انجام داده و در عین حال سعی کنید دفعات آن را افزایش دهید. یادتان باشد گاهی اوقات ما در شرایطی قرار می‌گیریم که توان تغییر آن را در کوتاه مدت نداریم و این وضعیت دشوار را تنها با رسیدگی مثبت به خود می‌توانیم قابل تحمل کنیم.خراسان
نرگس عزیزی | کارشناس ارشد مشاوره
مطالب مرتبط
نظرشما
آخرین اخبار