به گزارش شفا آنلاین،دکتر سید رضا لاجوردی با اشاره به اینکه برای بررسی علت طولانی شدن التیام زخم بعد از عمل لیزیک باید رویش سلول‌های اپی تلیال در داخل استرومای قرینه بررسی شود، گفت: در این بیماری باید فاکتورهایی که سبب این عارضه می‌شوند مورد ارزیابی قرار گیرند.
وی گفت: در صورت طولانی شدن مدت زمان التیام زخم، احتمالا سلول‌های اپی تلیال توسط میکروکراتوم جا به جا شده و در زیر فلپ در جریان جراحی لیزیک قرار گیرد و یا از راه خراش و یا پارگی در فلپ به داخل استروما راه یابد یا ممکن است نقص مختصر در فلپ مانع از درست قرار گرفتن آن روی قرنیه باشد بطوریکه فضایی ایجاد کند که سلول‌های اپی تلیال در آن رشد کنند و موجب تاخیر در التیام زخم شوند.
این جراح و متخصص چشم با تاکید بر اینکه هنگام عمل جراحی باید اطمینان حاصل کرد که فلپ درست قرار گرفته و جا به جا نمی‌شود، گفت: اگر فرد قبل از عمل جراحی به بیماری‌های سطح چشم مثل بلفاریت مبتلا باشد باید با تجویز داکسی فیکلین و اریتروم مایسین موضعی به مدت 3 هفته درمان شود.
لاجوردی تصریح کرد: برای بررسی تاخیر در التیام زخم می‌توان عکس العمل بافت اپی تلیال در داخل استرومای قرنیه را مورد بررسی قرار داد که این بررسی‌ها توسط ایمونوهیستوکمیکال و الکترون میکروسکوپی انجام شود.
وی در پایان گفت: در نمونه‌هایی از قرنیه که با لیزیک انجام شده و تاخیر در
التیام برش جراحی ندارند وضعیت سلول‌های اپی تلیال کاملا طبیعی است.
