همه چیز درباره ی سکوت درمانی

شفا آنلاین>اجتماعی>ﻫﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﯽ ﭼﻪ ﺑﮕﻮﯾﯽ، ﭼﻪ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﻫﯽ ﻭ ﯾﺎ ﭼﻄﻮﺭ ﺑﮕﻮﯾﯽ, ﻓﻘﻂ ﺳﮑﻮﺕ ﮐﻦ!

به گزارش شفا آنلاین:ﮔﺎﻫﯽ ﻧﮕﻔﺘﻦ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺗﺮ ﺍﺯ ﮔﻔﺘﻦِ ﺳﺨﻨﺎﻥِ ﺁﺷﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻟﺤﻈﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺳﺒﮏ ﻣﯿﮑﻨﺪ … ﺩﺭ ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﺳﮑﻮﺕ ﮐﻦ .

ﯾﮏ ﻭﻗﺘﻬﺎﯾﯽ ﺳﻌﯽ ﮐﻦ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﺑﺒﻨﺪﯼ ﺑﺮ ﺣﺮﻓﻬﺎﯼ ﻧﯿﺶ ﺩﺍﺭ، ﺳﮑﻮﺕ ﮐﻨﯽ ﻭ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻧﺖ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺩﻫﯽ ﺳﮑﻮﺕ ﺭﺍ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﺪ …

ﺁﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﮐﻪ ﻧﻔﻬﻤﯿﺪﯼ ﭼﻪ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺑﺮ ﺳﺮﺕ ﺁﻭﺍﺭِ ﻣﺼﯿﺒﺖ ﺁﻣﺪ، ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﻣﻘﺼﺮ ﻧﮑﻦ، ﺳﮑﻮﺕ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺩﻟﯿﻞِ ﺍﺻﻠﯽ ﺭﺍ، ﺩﺭ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺑﯿﺎﺑﯽ!

ﺩﻗﯿﻘﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺣﺲِ ﺍﻧﻔﺠﺎﺭ ﺩﺭ ﺳﻠﻮﻟﻬﺎﯾﺖ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺭﻭﻥ ﻣﯿﺨﻮﺭﺩ، ﺳﮑﻮﺕ ﺭﺍ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻦ، ﮐﻪ ﺫﻫﻨﺖ ﺑﺎ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺑﺎ ﻗﻠﺒﺖ ﻣﺸﻮﺭﺕ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺗﺼﻤﯿﻤﯽ ﺩﺭﺳﺖ ﺑﮕﯿﺮﺩ.

 

در ادبیات یکی از مهم‌ترین انواع سکوت سالکانه، سکوت اخلاقی است. سکوت اخلاقی داروی آفات زبان به‌شمار می‌آید . عارفان نیک می‌دانند که به کارگیری نادرست زبان می‌تواند هم به زیان دیگران بینجامد و هم سلامت و زلالی روح سالک را بیالاید .

ای زبان تو بس زیانی مر مرا

چون تویی گویا چه گویم من تو را؟

ای زبان هم آتش و هم خرمنی

چند این آتش درین خرمن زنی

ای زبان هم گنج بی‌پایان تویی

ای زبان هم رنج بی‌درمان تویی

هم صفیر و خدعه مرغان تویی

هم انیس وحشت هجران تویی... (مثنوی، ۱/‌۱۷۳ ~)

در‌واقع مهم‌ترین آفات زبان بیشتر از جنس ناراستی‌های اخلاقی مانند دروغ گفتن، بدگویی کردن، سخن ناسزا به دیگری گفتن، زبان به یاوه گشودن، سخن‌چینی کردن، و امثال آن است . کسانی که امیر زبان نیستند سکوت پیشه کنند مبادا اسیر زبان شوند :

من پشیمان گشتم این گفتن چه بود؟

لیک چون گفتم پشیمانی چه سود؟

نکته‌ای کآن جست ناگه از زبان

همچو تیری دان که آن جست از کمان

وا‌ نگردد از ره آن تیر ای پسر

بند باید کرد سیلی را ز سر

چون گذشت از سر جهانی را گرفت

گر جهان ویران کند نبود شگفت (مثنوی، ۱/‌۱۶۶۰‌~)

 

۳ ویژگی‌ اصلی‌ برای رسیدن به این درجه از مقاومت و انعطاف پذیری :

*خودآگاهی‌ و خودشناسی

*کنجکاوی سیری ناپذیر برای یادگیری و دانستن

*علم به مسائل یا کسب اطلاعات کافی‌ در مورد پیشامدها

اما چطور می‌توانیم این ویژگی‌‌ها را در خودمان تقویت کنیم؟! یکی‌ از موثرترین راه‌ها به گفته محققان، سکوت درمانیست! 

همه ما فکر می‌کنیم از زمانمان در طول روز بهترین استفاده را داریم. اما واقعا چقدر برای سلامت روان خود وقت می‌گذاریم؟

"الن لانگر" از دانشگاه هاروارد، در کتابش به تاثیر فوق‌العاده "تمرکز حواس" از طریق "سکوت درمانی" پرداخته است. یکی‌ از بهترین روش ها، تمرین سکوت ۵ دقیقه‌ای به شکل روزانه است.

 

سعی‌ کنید هرروز، فقط به مدت ۵ دقیقه با خاموش کردن تمام لوازم الکترونیکی‌ و دور شدن از اطرافیان (برای اینکه زمان را از دست ندهید، ساعتی‌ کوک کنید)، در سکوت کامل بنشینید، چشمان خود را ببندید، تمام افکار تکراری را از ذهن خود بیرون رانید (برای اینکار می‌توانید روی نظم دم و بازدم خود تمرکز کنید)، فضای ذهن خود را تجسم کنید که چقدر شلوغ و پر تردد است... 

همه آنها را متوقف کنید، کنار بزنید و تا می‌توانید فضای خالی‌ در ذهن خود ایجاد کنید. سکوت را با هر دم به دنیای خودتان وارد کنید... وقتی‌ احساس آرامش کردید، کم کم تمام حواستان را با مغزتان لمس کنید... با چشم‌های بسته ببینید، در سکوت بشنوید، از دهان بسته با خودتان صحبت کنید، و بدون لمس، جسم خودتان را حس کنید...  

روزهای اول بی شک سخت خواهد بود، اما بعد از چند روز، متوجه می‌شوید که تاثیر مثبتی<Positive effect> روی تمرکز حواس شما داشته است. این تمرکز، باعث سبک شدن مغز، بالا رفتن سرعت کارکرد، تحلیل منطقی‌تر، خلاقیت بیشتر و در نهایت رسیدن به هدف، یعنی‌ انعطاف پذیری فکری می‌شود. 

 

با رسیدن به درجه درستی‌ از خودشناسی، به خودآگاهی می‌رسید.

با باز شدن فضای فکری، ظرفیت یادگیری بالا رفته و پذیرای اطلاعات جدید و دیدگاه‌های نو می‌شوید.

و در نهایت، به کمک دو مورد اول، به مرور شخصیتی محکم‌تر، با قابلیت درک درست‌تر از مسائل زندگی‌ خواهید داشت.

در سکوت، ما می توانیم با شبکه پیش فرض در مغز ارتباط بهتری داشته باشیم شبکه پیش فرض مغز در هنگامی که ما با تعاملاتی که دانشمندان آن را به عنوان «شناخت خود تولید»می شناسند، مانند؛ خیالبافی، مراقبه، خیالپردازی در مورد آینده و یا تنها سرگردانی ذهن، فعال می شود. (در علوم اعصاب، شبکه پیش فرض مغز یا دی ام ان به شبکه ای از تعاملات در مناظق شناخته شده مغز گفته می شود که به فعالیت با خود مشغول است و متمایز از سایر شبکه ها در مغز می باشد. ویکیپدیا) هنگامی که مغز رها از محرک های خارجی است، آنگاه ما می توانیم به جریان های درونی، افکار، احساسات، خاطرات و ایده هایمان ارتباط برقرار سازیم. 

برقراری ارتباط با این شبکه مغز کمک می کند تا ما معنای تجارب، همدردی با دیگران، خلاقیت بیشتر و بازتاب حالات ذهنی و عاطفی خود را بهتر درک کنیم. به منظور انجام این کار، لازم است از حواس پرتی هایی که ما را به مدت طولانی در سطوح پایین تر ذهنمان نگاه می دارند، دور شویم. سکوت یکی از راه هایی است که ما را به آنجا می رساند.

فعالیت پیش فرض کمک می کند تا ما به تفکر عمیق و خلاقانه دست یابیم. همان طور که «هرمان ملویل» می نویسد: "هرچیز یا احساس عمیق با مقدمه و حضور سکوت بدست می آید." چهار- آرامش یافتن به بازسازی سلول های مغز کمک می کند سکوت به رشد مغز، به معنای واقعی کلمه، کمک می کند.

 

 

سکوت و تاثیر فوق العاده آن در درمان افسردگی!

افسردگی اگر می خواهید بر افسردگی خود غالب شوید سکوت بهترین راه حل می تواند باشد.از ساعات اولیه صبح انواع و اقسام سر و صداها در محیط اطرافمان شنیده می شود که تاثیر زیادی بر سلامت جسمی و روحی ما می تواند بگذارد.از بوق ممتد خودروهای در حال عبور گرفته تا صدای چرخش ماشین لباسشویی و صدای هدفون اطرافیانمان و حتی تیک تاک ساعت همه و همه باعث از میان رفتن آرامش ما می شوند. اثرات سر و صدا بر روی آرامش افراد از آنجایی که سر و صدای محیط اطراف ما قابل مشاهده نیست اثرات زیان بار آن را روی سلامتی خود احساس نمی کنیم.

 40 درصد جمعیت اروپا در طول شب در معرض بیش از 55 دسی بل صدای بلند قرار دارند. این میزان نویز و سر و صدا باعث ایجاد اثرات ناخوشایندی بر خواب افراد، تمرکز و خلاقیت آنها و همچنین باعث افزایش فشار خون و مشکلات قلبی و افسردگی می شود. با مطالعات انجام شده روی بیش از 2000 نفر در دپارتمان محیط زیست امور شهری مشخص شد بیش از 76 درصد افراد احساس می کنند که سر و صدای موجود به میزان بسیار زیادی در کیفیت زندگی آنها مؤثر است، همچنین اغلب این افراد معتقدند که هیاهوی محیط کارشان باعث کاهش کارایی آنها در محل کارشان می شود.

نشستن در محیطی آرام و ساکت قبل از صرف صبحانه چه در محیط کار و چه در منزل یکی از کارهای بسیار مؤثر در کاهش اثرات سر و صدای محیط اطراف ماست. بعلاوه یوگا و مدیتیشن باعث کمتر شدن استرس افراد، فشار خون، دردهای مزمن، افسردگی و خواب راحت می شود. محققان و متخصصان علم پزشکی طی سالیان اخیر بارها معجزه درمانی سکوت در کاهش استرس و مبارزه با پریشانی و افسردگی را یادآوری کرده اند.

قرار گرفتن در محیطی آرام باعث می شود تا بتوانیم عمیق تر به خود و اطرافیانمان بیندیشیم و با شناخت و درک بهتر از خود و محیط اطرافمان عملکرد بهتری در فعالیت های روزانه داشته باشیم.

 

 

سکوت درمانی در روابط زناشویی 

متاسفانه علی رغم توصیه های فراوانی که پیرامون ارتباط موثر و گفتگو میان زوجین می گردد برخی از زن و شوهرها، فقط سکوت می کنند متاسفانه علی رغم توصیه های فراوانی که پیرامون ارتباط موثر و گفتگو میان زوجین می گردد برخی از زن و شوهرها ، فقط سکوت می کنند زندگی مشترک برای ارتباط اثر بخش کافی نیست. 

اگر می خواهید اثر بخشی ارتباط تان را بیشتر کنید و منظور همسرتان را بهتر بفهمید، باید مهارتهای لازم را کسب کنید.

 همچنین باید مایل باشید، ارتباط بهتری با همسرتان برقرار کنید و معتقد باشید می توانید ارتباط تان را بهتر کنید. اما ارتباط اثر بخش به این مهارتها نیاز دارد:

** آگاهی از احساسات و افکار حقیقی خود و مبادله آگاهی ها با یکدیگر

**راحت در میان گذاشتن احساسات بدون سرزنش یکدیگر

** بیان منظور برای آنکه مطمئن شویم طرف مقابل ، منظور ما را فهمیده است

**در میان گذاشتن نیات ** تایید احساست مثبت یکدیگر

** بازخورد مثبت

** انتقال افکار و احساسات منفی به صورت دلسوزانه

اما متاسفانه علی رغم توصیه های فراوانی که پیرامون ارتباط موثر و گفتگو میان زوجین می گردد برخی از زن و شوهرها در هنگام بروز اختلاف و مشکل به جای ایجاد فضایی مناسب برای بررسی مشکل موجود، سعی در سکوت پیرامون مساله داشته و به نوعی از گفتگو کردن با یکدیگر سر باز می زنند. اما اختلاف گریزی، صلح و آرامش کاذب را حکم فرما می کند. زن و شوهرهای اختلاف گریز، بهای سنگینی بابت اختلاف گریزی خود خواهند پرداخت.

در برخی زندگی های زناشویی ، زن و شوهر به ندرت درباره مسایل مهم با هم بحث می کنند. بعضی از زن و شوهرها نیز هنگام اختلافات، سکوت اختیار می کنند. عده ای هم فورا بحث را عوض می کنند. گروهی از زن و شوهرها نیز برای اینکه به اختلافات نپردازند، هوشیارانه یا نا هوشیارانه فقط در مورد کار، صورت حسابها و فرزندان حرف می زنند.

 برای مثال وقتی زن می گوید" بیا امشب بیرون شام بخوریم". مرد می گوید" فکر خوبیه. اجازه بده ببینم برادرم اینا هم می آیند" یا وقتی مرد می گوید:" به فکرم رسید آخر هفته برویم خانه خارج از شهرمان" زن می گوید:" فکر خوبیه بهتره به خواهرم هم بگویم"

این نوع رابطه ها ظاهرا مشکلی ندارد ولی چنین زن و شوهرهایی از صمیمیت وحشت دارند. هر چقدر زن و شوهر از بحث کردن در مورد اختلافات بیشتر طفره روند بیشتر از طرف یکدیگر طرد شده و دچار رنجش خاطر می شوند. 

گاهی اوقات افراد در روابط شان با شوهرشان به قدری از هم ناراحت و دلگیر می شوند که از صحبت کردن با هم خودداری می کنند آنها از روش سکوت درمانی استفاده می کنند به این مفهوم که به طور کامل همسرشان را نادیده می گیرند. زیاده روی در این روش می تواند به رابطه میان طرفین صدمه بزند و باعث حل هیچ مشکلی در روابط نمی شود. بهترین راه برای بهبود مشکلات بوجود آمده صحبت کردن درباره آن موضوع است.

ویژگی ها و خصوصیات

بعد از یک تعارض ارتباطی کسی که به دنبال استفاده از روش سکوت درمانی می رود برای یک دوره زمانی خاص از همسرش و یا شوهرش صرفنظر می کند. این مکانیزم پشت سر نهادن، که گاهی خونسرد بودن نامیده می شود به شخص اجازه می دهد از آن برای تجاهل و خود را به نادانی زدن استفاده کند.

چه زمانی استفاده می شود؟

افراد استفاده از روش سکوت درمانی را با بهانه هایی مانند نیاز خودشان و یا همسرشان به زمانی برای فکر کردن و داشتن یک فضای بهتر برای برقراری ارتباط توصیه می کنند. برخی دیگر از این روش زمانی استفاده می کنند که نمی خواهند با مشاجرات و نزاعهای ارتباطی مواجه شوند و یا هنگامی که به طور کامل مملو از خشم و عصبانیت و افسردگی هستند به کار برده می شود.

چه کسی از آن استفاده می کند؟

بسیاری از سواستفاده کنندگان از این روش به عنوان ابزاری برای کنترل استفاده می کنند چه طرف مقابل شان همسرشان باشد و چه احساسات و عواطف خودشان باشد. این روش همچنین توسط افرادی که اصطلاحا پرخاشگر انفعالی هستند و نیز توسط آنهایی که احساس نیاز به مراقبت از خودشان در برابر ارتباطات و تعاملاتی که می تواند به آنها صدمه برساند می کنند، استفاده می شود.

چرا این روش مخرب است؟

سکوت درمانی هیچ مشکلی را رفع نمی کند. این روش نادیده گرفتن کامل طرف مقابل است. تنها چیزی که این روش ایجاد می کند احساس رها شدگی و مورد بی توجهی واقع شدن در طرف مقابل است.

جایگزین ها

یک جایگزین سالم و مناسب برای افرادی که روابط شان دچار مشکل می شود عبارت است از توانایی مشارکت در یک تعامل صادقانه و بی ریا. اگر زوجین بتوانند از روشهای غیر تهاجمی و غیر پرخاشگرانه در مواجهه با یکدیگر استفاده کنند شانس بزرگتری برای حل مشکلات شان از طریق خلاقیت خواهند داشت. بحث آزاد، برای زندگی زناشویی حیاتی است.

اینکه دو انسان با سوابق متفاوت، جنسیت متفاوت و جهان بینی متفاوت با هم اختلاف نظر پیدا کنند، عادی است. ادغام دو شخصیت در یک رابطه، سختی ها و مشکلاتی دارد. اگر بخواهیم این سختی ها و مشکلات را تحمل نکنیم باید قید صمیمیت را که جوهر زناشویی اثر بخش است را بزنیم. پس بهتر است بپذیریم که اختلاف، اجتناب ناپذیر است و خودمان را آماده کنار آمدن با آن کنیم.

 

برخی از عوارض سکوت درمانی 

سکوت درمانی یک روش تنبیه روانی است که خواه یا ناخواه همه‌ ما احتمالا در برخی مواقع آن را استفاده یا تجربه کرده‌ایم. این رفتار در هر رابطه‌ عاشقانه، دوستانه، خانوادگی، کاری و حتی برخورد با غریبه‌ها استفاده می‌شود. اما سکوت درمانی بین افراد مختلف، متفاوت است.

این رفتار نه‌تنها بی‌ادبی، بچگی، بی‌ملاحظگی و بی‌رحمی است بلکه از نظر احساسی (و گاهی جسمی) کاملاً مخرب است.

 

افرادی وجود دارند که از سکوت درمانی به صورت افراطی استفاده می‌کنند. بهتر است از این رفتار در برابر هیچ کسی استفاده نشود، زیرا این رفتار قطعاً خوب نیست. همچنین نمی‌توان به این رفتار "عادت کرد" یا "ساده از کنار آن گذشت" زیرا در شما باقی می‌ماند.

در این‌جا 5 راه بیان می‌شود که در آن سکوت درمانی مخرب‌تر است از آنچه که شما فکر می‌کنید.

1 - این رفتار باعث ضربه عاطفی یا استرس می‌شود

مسبب یک طیف گسترده از احساسات، می‌تواند نادیده گرفتن باشد. قربانیان ممکن است افسردگی، خشم، و ناامیدی و همچنین احساس بی‌قراری، انزوا و طرد شدن، احساس گناه، تنهایی را تجربه کنند. شاید حتی احساس خیانت و تلخی به آن‌ها دست بدهد. هنگامی که به شخصیت و احساسات کسی بی‌احترامی شود، شخص احساس بی ارزش می‌کند و حس می‌کند هیچ کسی او را دوست ندارد، نالایق و هم‌چنین بی ارزش است. مثل یک نیمکت قدیمی که دور می‌اندازید چون که برای آن جایی ندارید.

2 - این رفتار باعث ایجاد استرسِ روانی می‌شود

واژه‌های "محرومیت" "تبعید" بیانگر این حالت از طرد شدن است. سکوت درمانی می‌تواند برای برخی افراد یک جور بازی ذهنی باشد، و در برخی موارد می‌تواند به عنوان یک شکل از دست‌کاری روانی استفاده شود. این رفتار سطح استرس را افزایش می‌دهد که منجر به احساس غم و اندوه، اضافی بودن، و رها شدن می‌شود. فرد قربانی ممکن است احساس کند که هیچ کنترلی ندارد. هر چقدر که طرد شدن بیشتر و شدیدتر ادامه پیدا کند، اثرات روانی دائمی، به ویژه در کودکان ایجاد میشود

3 - ممکن است عوارض جانبی جسمی جدی داشته باشد.

بخشی از مغز ما به طور خاص برای شناسایی سطوح مختلف درد طراحی شده است. این بخش قشر کمربندی قدامی نام دارد، و زمانی که کسی سکوت درمانی را اتخاذ می‌کند فعال می‌شود. 

وقتی کسی نادیده گرفته می‌شود، مغز او پیام درد جسمی ارسال می‌کند. علائم می‌توانند شامل هر چیزی از سردرد تا اسهال یا یبوست و درد معده، و همچنین بی‌خوابی، اضطراب و خستگی باشند. حالات مختلف استرس عاطفی می‌تواند به خطرات بهداشتی جدی‌تر، مانند اختلالات گوارشی، دیابت، فشار خون بالا، بیماری‌های قلبی، لخته شدن خون، مشکلات ادراری و روده، اختلال در نعوظ، و سرطان منجر شود.

4 - می‌تواند باعث تغییرات درمانی شود.

چه کار اشتباهی انجام می‌دهم؟ آیا مشکلی دارم؟ آیا شما وجود دارید؟ آیا آن چیزی بود که من گفتم؟ آیا من بیش از حد آزار دهنده هستم؟ نادیده گرفته شدن می‌تواند باعث شود شما به شیوه‌های غیرعادی رفتار کنید و یا از خودتان سوال بپرسید و بعد خودتان پاسخ دهید یا به خودتان و شرایطی که در آن هستید شک کنید. ممکن است حس کنید که وجودتان باعث آزار دیگران می‌شود، یا اینکه بیش از حد نیازمند هستید. همه‌ پرسش‌ها و شَک ممکن است باعث شود شما همانند کسی رفتار کنید که واقعا خودتان نیستید. می‌فهمید که مثل خودتان عمل نمی‌کنید و احساس گناه، از دست دادن کنترل و شَک و تردید دارید؛ از آن‌جا که این احساسات شروع یک احساس تهدید برای زنده ماندن است، ممکن است پرخاش‌گریِ شما را افزایش دهد.

5 - می‌تواند روابط را از بین ببرد.

اغلب این مسئله به ارتباط با دیگران مربوط می‌شود. برای هر یک از دلایل ذکر شده در بالا، یک فرد ممکن است نادیده گرفته شود یا خود را از دیگران دور سازد. بدون توجه به واکنش دیگران، این اقدام باعث شکاف می‌شود. 

هر فرد احساس می‌کند مشکل از دیگری است، و به جای برقراری ارتباط با یکدیگر، منتظر اعتراف به اشتباه و عذرخواهی از طرف دیگری هستند. در این وضعیت، همه سعی در حق به جانب نشان دادن خود دارند و رابطه را نادیده می‌گیرند. یک یا هر دو طرف ممکن است حس کنند که اگر با دیگری تعامل نداشته باشند، شخص مهم‌تری به حساب می‌آیند اما در واقع عکس این قضیه صادق است. این امر باعث کاهش صمیمیت و اعتماد بین افراد می‌شود و می‌تواند باعث اضطراب و رفتار پرخاش‌گرانه شود.

سکوت درمانی می‌تواند به یک الگو که مانع برقراری ارتباط موثر می‌شود تبدیل شود. بسیاری از مردم از خطرات ناشی از سکوت درمانی آگاهی ندارند. این رفتار تنها بر مشکلات می‌افزاید. شدت این احساسات و عوارضِ جانبی آن‌ها بستگی به شدت سکوت درمانی آن‌ها دارد، اما از ناسالم بودن یا مخرب بودن آن نمی‌کاهد. 

 اول از همه، آرامش خود را حفظ کنید. چه نادیده گرفته می‌شوید چه نادیده می‌گیرید، خشم خود را کنترل کنید، نفس عمیق بکشید و راحت عذرخواهی کنید. مانند یک فرد بالغ حرفتان را بگویید. سکوت کردن ارزشمند نیست.

اگر نادیده گرفته می‌شوید، اشتباه خود را پیدا کنید؛ سکوت درمانی متقابل انجام ندهید. اگر یک یا هر دو به خلوت نیاز دارید، برای خودتان خلوت ایجاد کنید. از آن‌جا که برقراری ارتباط اغلب مشکل است، سعی کنید در مورد وضعیت بحث کرده و آن را درک کنید. درک و فهم کلید این کار است. 

صبور باشید، دوست داشتن و مهربانی پیشه کنید، و طرفتان را درک کنید. بخشی از دلیل نادیده گرفتن ممکن است عصبانیت باشد چرا که آن‌ها چیزی که می‌خواهند را بدست نمی‌آورند، و نمی‌فهمند که چرا باید مصالحه کنند. و با توجه به وضعیت، ممکن است درک نکنند که تا چه میزان می‌توانند شما را آزار دهند.

مطمئن شوید که شخص سومی از اهمیت آن‌ افراد برای شما اطلاع دارد و این که شما آماده‌ی گوش دادن به حرف‌های آن‌ها در زمانی که آماده گفتگو باشند هستید. اگر کسی از روی عمد در تلاش برای صدمه رساندن به شما از طریق سکوت درمانی و کینه توزی برآید، بدیهی است که از واکنش منفی شما لذت خواهند برد.

 به یاد داشته باشید، این رفتار سوء استفاده است. برای اینکه با شما صحبت کنند یا با آن‌ها صحبت کنید التماس نکنید زیرا این حرکت نشان می‌دهد که حق با آن‌ها است. فقط با آن‌ها در تماس نباشید.

سکوت درمانی <Silence therapy>متقابل انجام ندهید، اما اجازه ندهید که وضعیت بر ضد شما باشد. این امکان وجود دارد که رابطه ناسالم است، و نیاز است به پایان برسد.  اجازه ندهید کسی با شما همانند یک نیمکت قدیمی رفتار کند؛ اجازه ندهید به شما بگویند که بی‌اهمیت هستید. بدون توجه به وضعیت، با هیچ کس نباید به این نحو برخورد شود.

هیچ مشکلی با نادیده گرفتن شخصی حل نمی‌شود، و افراد هنوز هم وجود دارند چه آن‌ها را نادیده بگیرید و یا نگیرید. به طور خلاصه: کسی را نادیده نگیرد، به ویژه کسانی که به شما نزدیک هستند. اگر وقت صرف کنید و موقعیت را بررسی کنید همه‌ی افراد، بهتر خواهند شد.خبرنامه