ناسازگاری‌های جنسی در زنان

به گزارش شفاآنلاین،زندگی مشترک همواره با دور نمایی زیبا و توام با آرامش برای زوجین آغاز می شود اما چنانچه زوجین به هر دلیلی نتوانند اختلافات و تعارضات معمول در زندگی مشترک را برطرف کنند این دورنما به خطر خواهد افتاد.

یکی از عواملی که موجب بروز اختلافات و ناسازگاری در میان زوجین می شود ابتلای زنان به اختلالات جنسی و عدم آگاهی آنان از این اختلالات است که در نهایت موجب ناسازگاری جنسی می شود؛ در این نوشتار سعی داریم همانند آنچه که پیشتر در خصوص این اختلالات در مردان سخن گفتیم، اطلاعاتی را ارائه نماییم تا چنانچه بانوان با چنین مسایلی روبرو شدند به درمانگران جنسی مراجعه و نسبت به حل مشکل خود اقدام کنند.

اختلال کم میلی جنسی:

کاهش میل جنسی و برانگیختگی جنسی، شایع ترین مشکل زنان در این حوزه است و در صورتی فرد را مبتلا به این اختلال می دانیم که در 75 تا 100 درصد مواقع دارای هیچ گونه تمایلی برای آغاز رابطه جنسی نباشد و یا افکار و خیال پردازی در خصوص مسایل جنسی و همچنین شور و اشتیاقی برای انجام فعالیت جنسی نداشته باشد.

این اختلال چون اختلالات دیگر جنسی ممکن است اولیه، ثانویه، موقعیتی یا مادام العمر باشد و می تواند به عوامل فیزیولوژیک، اجتماعی و روانی وابسته باشد؛ اختلال کم میلی جنسی می تواند به دلیل تغییرات هورمونی، دوران بارداری، شیردهی، یائسگی و یا در اثر ابتلا به بیماری های مختلفی چون سرطان، اندومتریوز، واژینیت، بیماری های مقاربتی و یا مصرف داروهای مختلفی چون داروهای روان گردان، ضد افسردگی، داروهای قلبی، مخدرها که شامل متادون و مورفین و غیره است، در فرد به وجود آید.

مشکلات ارتباطی موجود بین زوجین شامل خشم فروخفته، مشکلات ارتباطی، تعارضات مابین زوجین و یا عدم آشنایی کافی با مهارت های جنسی در شریک جنسی می تواند از دیگر علل بروز این اختلال در بانوان باشد. 

گاهی اختلال کم میلی جنسی و برانگیختگی جنسی به دلیل موضوعات روانی اجتماعی است که به دیدگاه مذهبی فرد، شخصیت وسواسی، ترس از بارداری، سابقه خشونت در کودکی و بزرگسالی و یا تصویر بدنی نامناسب از خود بروز می کند که هریک از این دلایل، عاملی است که بایستی توسط درمانگر تشخیص و مورد بررسی قرار گیرد تا فرد درمان مختص به خود را دریافت کند.

 اختلال ارگاسم:

این اختلال تاخیر مستمر یا تکرار شونده یا فقدان ارگاسم در پی مرحله انگیزش جنسی طبیعی در زنان را شامل می شود؛ در اینجا ذکر این نکته دارای اهمیت است که زنان از نظر شدت تحریک لازم برای ایجاد ارگاسم با یکدیگر تفاوت های زیادی دارند.

تشخیص عدم ارگاسم در فرد با در نظر گرفتن سن، تجربه جنسی و کافی بودن تحریک جنسی دریافتی، توسط درمانگر صورت می گیرد و زمانی این مساله اختلال محسوب می شود که موجب ایجاد ناراحتی و یا ایجاد مشکلات واضح در روابط زوجین گردد.

نکته قابل توجه این است که ارگاسم ناشی از کلیتوریس و واژینال تفاوتی ندارند؛ شیوع کلی ارگاسم 30 درصد تخمین زده می شود که بیشتر شامل زنان زیر 35 سال است زیرا ارگاسم مهارتی است که باید آموخته شود.

این مهم را نیز نباید فراموش کرد که عدم ارگاسم دلایل متفاوتی چون عدم آگاهی و نداشتن اطلاعات لازم، ترس از بارداری، ترس از شنیده شدن صدا، ترس از آسیب به واژن، احساس گناه، خصومت نسبت به مردان، ترس از دست دادن کنترل، محدودیت های فرهنگی، اختلالات اضطرابی، وسواس و روابط متشنج زوجین و غیره می باشد.

 اختلال درد ، دخول تناسلی لگنی:

این اختلال شامل واژینیسموس که ترس از دخول و از بین بردن بکارت است، می شود و مانع از آن می گردد که فرد زفاف را انجام دهد بنابراین به آن ازدواج بدون زفاف هم می گویند.

شخص دچار این اختلال، عضلات لگنی خود را سفت و منقبض می کند و از دخول جلوگیری می کند؛ مراجعینی داشته ایم که چندین سال دچار این اختلال بوده اند و از داشتن روابط جنسی لذت بخش محروم مانده اند!

ترس در این افراد درجات متفاوتی دارد؛ درمان واژینیسموس یا ازدواج بدون زفاف بسیار ساده و با یک سری تمرینات رفتاری صورت می گیرد که عدم آگاهی افراد نسبت به این مساله موجب می شود نسبت به درمان این اختلال کوتاهی نموده و یا به اشتباه درمان های غلطی را دریافت کرده و یا حتی به جراحی های غیر ضروری که مخارج بالایی را به خانواده ها تحمیل می کند، دست بزنند.

اختلال دیگری که در زیر مجموعه این اختلال قرار می گیرد، مقاربت دردناک می باشد که عبارت است از درد تناسلی مداوم یا تکرار شونده که به هنگام نزدیکی، قبل و یا بعد از آن ایجاد و موجب ناراحتی عمده در فرد و بروز مشکلات بین فردی می گردد به طوری که شخص مبتلا قادر نیست در رابطه جنسی دلخواهش شرکت کند.

در پایان باید گفت که آگاهی نسبت به این اختلالات به زوجین کمک می کند جهت رفع آن ها به موقع اقدام و از رو به سردی گراییدن رابطه زناشویی در اثر وخیم شدن اختلالات مورد اشاره جلوگیری شود و همانطور که در ابتدای یادداشت گفته شد برداشتن گام های اینچنین در جهت تامین سلامت جنسی خانواده، در نهایت اصلاح، پیشرفت و ترقی جامعه را در پی خواهد داشت.