انقباضهای عادت ماهانه قویتر از انقباضهای زایمان بودند. پسازاین تحقیق بود که محققها دریافتند انقباضهای عادت ماهانه واقعی هستند.
شفا آنلاین>سلامت>سلامت جنسی>درد و گرفتگی پیش از قاعدگی و در طول قاعدگی که معروف به دیسمنوره (dysmenorrhea) نیز است، تقریباً 90 درصد از زنان را از همان اولین عادت ماهانه آنها تحتتاثیر قرار میدهد.
به گزارش
شفا آنلاین:دکتر باربارا لوی، متخصص زنان و زایمان در واشنگتن دی سی میگوید: «وقتیکه بچه بودم فکر میکردم که دلایل عصبی علت گرفتگی (کرامپ) است.» او توضیح میدهد: «در اواخر دوره دبیرستان بودم که بعضی از محققها تحقیقی را انجام میدادند. در این تحقیق پژوهشگران ابزار اندازهگیری را در رحم دخترهای جوان قراردادند تا قدرت انقباضها را اندازه بگیرند.
انقباضهای عادت ماهانه قویتر از انقباضهای زایمان بودند. پسازاین تحقیق بود که محققها دریافتند انقباضهای عادت ماهانه واقعی هستند.» اکثر زنانی که این درد را تجربه کردهاند دچار دیسمنوره بودند که این بیماری همراه با درد و گرفتگی عضلات است؛ اما در بعضی از زنها درد عادت ماهانه میتواند به دلیل یک مشکل پزشکی به نام آندومتریوز (endometriosis) باشد.
آندومتریوز چیست؟
بیماری آندومتریوز از هر 10 زنی که در سن تولیدمثل قرار دارند تقریباً 1 نفر آنها را تحت تاثیر قرار میدهد. براثر این بیماری بافتی که درون رحم را آستر میکند (آندومتریوم) در بیرون رحم نیز یافت میشود. در اثر آندومتریوز، بافت آندومتر میتواند روی لولههای فالوپ، تخمدانها یا مثانه کاشته شود. دکتر لوی میگوید که در موارد بسیار نادر حتی ممکن است که بافت آندومتر را روی ریهها یا دیافراگم یافت. در طول چرخه قاعدگی این کاشتهها میتوانند رشد کنند و بهمانند جداره رحم خونریزی کنند که هرماه در طول قاعدگی از بدن خارج میشوند. علاوه بر این، آندومتریوز با تعدادی از علائم نامرتبط با قاعدگی همچون درد در طول رابطه جنسی، احساس درد برای رفتن به توالت، خونریزی شدید و ناباروری برای بعضی از زنها در ارتباط است. لوی توضیح میدهد که یک ارتباط منطقی میان آندومتریوز و ناباروری این است که زخم روی لولههای فالوپ میتواند موجب یک نقص ساختاری برای توانایی بدن در انتقال یک تخمک به رحم شود. از سوی دیگر، ارتباط میان آندومتریوز و دشواری در بارداری یک موضوع ناشناخته است. دکتر لوی توضیح میدهد که شاید آندومتریوز یک عامل ژنتیکی داشته باشد یا شاید یک بیماری اساسی موجب آندومتریوز و ناباروری میشود. لوی میگوید که اگر آندومتریوز دارید و در حال تجربه ناباروری هستید بهترین توصیه این است که درد خود را مدیریت کنید و هر وقت که میتوانید درمان باروری خود را شدت ببخشید.
چه زمانی به پزشک خود مراجعه کنید
در ایالاتمتحده پیش از آنکه یک زن مبتلا به آندومتریوز شناخته شود، بهطور متوسط تقریباً 10 سال با نشانه این بیماری زندگی کرده است. به عقیده دکتر لوی، برای تاخیر در تشخیص آندومتریوز چندین دلیل وجود دارد. یکی از این دلایل این است که جراحی تنها روشی است که با آن میتوان با قاطعیت آندومتریوز را تشخیص داد، اگرچه لاپاروسکوپی روش کم تهاجمی است. باوجوداین، بسیاری از رهنمونهای درمانی توصیه میکنند که پیش از تن دادن به جراحی تمام گزینههای درمانی را تا آخر پیش بروید. اکثر درمانهای مربوط به آندومتریوز شبیه به درمانهای مربوط به تسکین دردهای دوره قاعدگی هستند که ناشی از یک بیماری اساسی نیستند. برای نمونه میتوان به درمانهای هورمونی همچون قرصهای ضدبارداری به همراه مصرف داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی همچون ایبوپروفن اشاره کرد که به تسکین درد و گرفتگی کمک میکنند. مشکل این است که استفاده از اولین درمان ترکیبی برای تسکین قاعدگی ممکن است که موثر واقع نشود، بنابراین باید درمان را ادامه دهید تا با تاثیر درمان ترکیبی مواجه شوید.
دکتر لوی میگوید: «زنان باید بیپرده حرفهای خود را بزنند.» او توضیح میدهد: «زنانی که با اولین درمان باعث تسکین قاعدگی خود نشدند، باید دوباره به سراغ پزشک بروند و پیگیر این موضوع شوند. برای شش ماه یا یک سال انتظار نکشید تا اثر شیوه درمانی را ببینید. حقیقت این است که اگر شیوه درمانی تجویزشده برای اولین یا دومین چرخه قاعدگی مفید نبود، برای چرخههای بعدی نیز کارایی نخواهد داشت و پیروی از این روش درمانی بیفایده است.» اگر پیگیر دردهای قاعدگی خود نشوید، هم شما و هم پزشک شما نمیتوانید دلیل مشکل خود را متوجه شوید و این امکان وجود دارد که درد مزمن و گرفتگی عضلات به دیگر بخشهای بدن سرایت کنند. دکتر لوی این وضعیت را با جابهجایی مهرههای گردن ناشی از تصادف مقایسه میکند. او میگوید: «آسیب ناشی از جابهجایی مهرههای گردن معمولاً ظرف یک یا دو هفته ناپدید میشود، اما بدون درمان مناسب این آسیب میتواند تبدیل به یک گردن درد مزمن و کمردرد شود.» درحالیکه ظاهراً جراحی میتواند سریع مشکل را برطرف کند، اما الزاماً اینگونه نیست. دکتر لوی میگوید: «در مواردی آندومتریوز میتواند به عصبهای اطراف حمله کند و باعث التهاب و یک غده شود که هر وقت آن را لمس میکنید احساس درد خواهید کرد. و این اعتقاد وجود دارد که با عمل جراحی میتوان این غده را برداشت و به تسکین درد بیمار کمک کرد. اما اگر ما به درون بدن بیمار وارد شویم و یک آسیب ناشی از جابهجایی مهرههای گردن را درست کنیم، نمیتوانیم کمکی به گرفتگی عضلات اطراف آن بکنیم.»
درمان کامل فرد
ازآنجاییکه شدت علائم آندومتریوز در هر زنی بسیار متفاوت است، درنتیجه آزاردهندهترین علائم نیز در هر زنی متفاوت هستند. برای بعضی از زنها مشکلاتی که در ادرار دارند یا درد به هنگام رابطه جنسی از آزاردهندهترین مشکلات هستند. عوامل دیگری همچون مشکل در خوابیدن و همچنین استرس و اضطراب میتوانند باعث تشدید درد شوند. بنابراین، در طول درمان آندومتریوز، پرداختن به هر مشکل اساسی از طریق شیوههایی همچون گفتگو درمانی و درمان فیزیکی کف لگن میتواند از عوامل مهم در تسکین درد باشد. دکتر لوی میگوید: «برای تسکین قاعدگی باید درمان کل فرد را در نظر گرفت.»
دکتر سارا تیل، جراح زنان متخصص در درمان درد مزمن لگن و روشهای کم تهاجمی در دانشگاه میشیگان نیز با نظر دکتر لوی موافق است. او توضیح میدهد: «میان آنچه در طول جراحی مییابید و از بدن جدا میکنید و بهبود علائم فرد همبستگی بسیار زیادی وجود ندارد.» درحالیکه بسیاری از بیمارها پس از جراحی احساس تسکین میکنند، اما این تسکین موقتی است و تنها سه تا شش ماه ادامه دارد. در عوض، دکتر تیل توصیه میکند که زنان با درمانهای مستدل و معتبر همچون قرصهای ضدبارداری هورمونی شروع کنند و درعینحال به درمان بیماریهای مرتبطی همچون درد عضله کف لگن یا سندروم روده تحریکپذیر نیز بپردازند. دکتر تیل میگوید: «اگر آمنوره (قطع عادت ماهانه) شما را درمان کردیم و به مشکل درد عضله و مشکلات رودهای شما پرداختیم و همچنان احساس درد کردید، نوبت به صحبت راجع به جراحی میرسد.»سپید
everydayhealth