چندان جالب نیست اما بهتر است بدانید که بيش از 80 درصد يا بيشتر شهرهاي ايران در خطر زلزله هستند.
شفا آنلاین: سالها پيش «بيل گيتس» مالك مايكروسافت و ثروتمندترين فرد جهان در كنفرانسي براي مبارزه با مالاريا يك بطري شيشهاي را كه چند پشه در آن محبوس شده بودند به همراه داشت.
کابوس «شب امتحان» او در حين سخنراني براي شماري از مسئولان در حالي كه ادعا ميكرد پشههاي درون بطري
ناقل مالاريا هستند، به يكباره درب بطري را گشود. جمعيت هراسان شد. عدهاي گريختند و گروهي به آب و آتش زدند تا از نيش پشهها در امان بمانند. «آقاي نابغه» اما خيلي زود اعلام كرد كه پشهها از نوع معمولي بوده و خطري براي حاضرين ندارند. آرامش بر سالن كنفرانس حكمفرما شد ولي تاثير حركت بيل گيتس تا عمق وجود كساني كه قرار بود براي مبارزه با اين بيماري آماده شوند، نفوذ كرده بود.
حالا چند روز گذشته. پس لرزه ها هم گویا پایان گرفته.احساسات غلیظ کمرنگ شده و خشم ناشی از زلزله تا حدود زیادی فرو نشستهبلکه خوابی آرام به «چشم های کرمانشاه» بیاید گرچه داغ آن تا سالهاهمراهمان هست و حسرت از دست دادن عزیزانمان تا همیشه.هر چه هست اکنون زمان بهتری برای حرف زدن است؛ هم اینکه منطقیتر به ماجرا بیندیشیم و هم اینکه فراموش نکنیم در چه موقعیتی قرار گرفتهایم. هر چه باشد ایران با گسلهای فراوان روی «کمربند زلزله» جا خوش کرده و کاریش هم نمیشود کرد. در واقع کمتر نقطه ای در کشورمان یافت میشود که از خطر زلزله در امان باشد. چین خوردگیهای فراوان که ثروت کم نظیری را در عمق معادن، برایمان به ارمغان آورده در عوض ریسک زلزله را در ایران به شدت بالا برده تا به یادمان آورد که هیچ کالای ارزشمندی، ارزان به دست نمیآید.
چندان جالب نیست اما بهتر است بدانید که بيش از 80 درصد يا بيشتر شهرهاي ايران در خطر زلزله هستند. از حدود 500 شهر كشور كه لرزه خيزي آنها مطالعه شده تنها 15 شهر كم خطر هستند و اكثر آنها آسيب پذيري زيادي نسبت به زلزله دارند. همچنین یک چهارم جمعیت کل ایران در دل و حاشیه کلانشهرهایی زندگی می کنند که اتفاقاً سایه شوم زلزله روی سرشان دائمیست. همین تهران که کارشناسان هر روز و هر روز از تبعات ویرانگر زلزله در آن هشدار می دهند و وقوع آن را قطعی می دانند، می تواند فاجعه ای به مراتب عظیمتر و وحشتناکتر از زلزله های بم و کرمانشاه را تجربه کند.در این میان، فارس يكي از استان های زلزله خيز كشور به شمار مي رود. کارشناسان بارها هشدار داده اند که بخشهايي از شمال غرب، غرب، جنوب و جنوب شرق فارس بر روي گسلها واقع شدهاند؛ به عنوان نمونه ميتوان به شهرستانهاي كازرون، فيروزآباد، فراشبند، زرين دشت و لارستان اشاره كرد که بر روي كمربند زلزله قرار گرفته اند. درمحدوده شهر شیراز هم گسلهای فعال میتوانند آثار مخربی داشته باشند با این حال پروژه های انبوه مسکونی روی گسلها، با آسودگی محض در جریان است.
چه باید کرد بلکه از «غم حادثه» احتمالی کاست؟
ماموریت بیگمان سخت و پیچیده است اما غیرممکن نیست. فرمول اولیه اتفاقاً ساده است؛ شناخت دقیق از وضعیتی که در آن قرار داریم و مهمتر از آن اهمیت مقاوم سازی است که البته از آن غافل مانده ایم تا حدود زیاد... باید شروع کرد از همین حالا. همین لحظه. که وقت تنگ است. گرچه آدمی هنوز به دانش پیش بینی دقیق زلزله دست نیافته اما کاهش اثرات ویرانگر آن کاملاً در دسترس است. باید دید و شنید که ژاپن به عنوان «میراث دار زلزله های بزرگ» چه کرده که امروزه ساختمانهایش تاب تحمل 8 ریشتر زلزله را دارند.
بی گمان موضوع فراتر از بخشنامه ها و دستورالعمل هاست. امروز بیش از هر زمان دیگری باید «احساس نگرانی» را در تک تک هموطنان و به ویژه مسئولان پررنگ کرد. باید به تمامی ابعاد حادثه نظر داشت و حس مسئولیت را در همگان بیدار کرد. کافیست گوشه ذهنمان باشد که هر خانه ای ایمن شود، جان چند انسان در امان میماند.
زلزله «ازگله» کرمانشاه که نتیجه اش چند صد کشته، چند هزار زخمی، چند ده هزار بی خانمان و به یغما رفتن بودجه 11 سال یک استان محروم بوده، دردآلود و ترس برانگیز است. بنابراین باید اراده کرد وگرنه ما ایرانیان که سابقه ای طولانی در فراموشی های تاریخی داریم!...
غفلت بس است؛ هر روز که می گذرد، هر ساعت، هر دقیقه، هر ثانیه اگر بیتفاوت بمانیم چه جان ها که به خطر نمی افتد... این بار اما، همه مسئولند.همه مسئولیم. همه. انگار برای آنکه عمق فجایعی همچون زلزله نمايان شود این تکانها، این آوارها، این کشته ها کافی نیست، مسئولان و البته تک تک افراد جامعه ایرانی ظاهراً نياز به حضور «بيل گيتس» و یک حرکت غیرمتعارف دارند، بلکه به خود آیند... گرچه به اين هم اميد چنداني نميتوان بست چه به نظر، همگی در برابر زلزله های 8 ریشتری مصونيت داریم كه اينگونه آسودهایم!خبرجنوب
شهرام ذاکری فرد