2) آزمایش های هورمونی :
در مواردی که تعداد اسپرم ها صفر یا بسیار پایین باشد (کمتر از 5 میلیون) یا در شرح حال، اختلال در میل جنسی یا سفتی آلت (نعوظ) باشد نیاز به بررسی هورمونی است. مهمترین آن ها عبارتند از: آزمایش های تیرویید، غده هیپوفیز (FSH, LH, Prolactin) و هورمون مردانه یا تستوسترون. در صورت نیاز برخی آزمایش های تخصصی دیگر نیز انجام خواهند شد.

آزمایش های تکمیلی
1) تست های ارزیابی آسیب DNA اسپرم (DFI=DNA Fragmentation Index) :
در برخی موارد بنا به صلاحدید پزشک، نیاز به چک کردن وضعیت DNA و ساختار ژنتیکی اسپرم می باشد. این روش های تخصصی در مراکز مجهز قابل انجام می باشد و روش های شایع تر و دقیق تر آن عبارتند از: تست های Tunel و SCSA که با کمک آنها میزان آسیب یا قطعه قطعه شدن (Fragmentation)DNA اسپرم بررسی می گردد. کاربرد این تست ها در موارد سقط مکرر، شکست های متعدد روش های کمک باروری، مدت زمان طولانی ناباروری، بیماری های زمینه ای مانند سرطان ها یا شیمی درمانی و پرتودرمانی پس از آن، سن بالا، مواجهه با مواد سمی یا شیمیایی یا مصرف طولانی مدت سیگار و مواد مخدر و ... می باشد.

2)آزمایشهای ژنتیکی
در مواردی که تعداد اسپرم ها صفر یا بسیار پایین باشد یا در معاینه ناحیه تناسلی نکته خاصی مشاهده گردد (مانند مبهم بودن دستگاه تناسلی خارجی یا دوجنسی بودن) یا در موارد سقط مکرر نیاز به بررسی ژنتیکی است. کاریوتایپ یا شمارش و تعیین نوع کروموزوم ها در راس این آزمایش ها قرار دارند و در یک مرد نرمال گزارش آن به صورت 46XY می باشد.

پزشک آنلاین

دکتر پیمان صالحی [ متخصص جراحی کلیه و مجاری ادراری و ناباروری ]