این داربست امکان حذف بافت پوششی یا اپیلیوم ریوی را میسر می سازد اما کارایی و عملکرد شبکه عروقی و ماتریکس ریه را حفظ می کند
شفا آنلاین>سلامت>محققان برای اولین بار موفق شدند از طریق مهندسی زیستی یک داربست ریه همراه با سیستم عروقی آن بسازند. از این داربست می توان برای درمان بیماری های ریه استفاده کرد.
به گزارش شفا آنلاین، این داربست امکان حذف بافت پوششی یا اپیلیوم ریوی را میسر می سازد اما کارایی و عملکرد شبکه عروقی و ماتریکس ریه را حفظ می کند.
هدف از انجام این مطالعه کشف روش های جدید برای کمک به ترمیم و نیز ترویج اهدای ریه برای درمان مرحله انتهایی نارسایی کلیه است.
ابتلا به مرحله انتهایی نارسایی کلیه(Kidney failure) سومین عامل برجسته مرگ و میر در سراسر جهان است، به طوری که تنها در آمریکا سالانه 400 هزار نفر را به کام مرگ می کشاند.
ریه بیش از 40 نوع سلول مختلف دارد و سطح کلی حدفاصل مجرای عبور هوا و عروق تقریبا به اندازه یک زمین تنیس است؛ این موضوع تلاش های قبلی را برای مهندسی زیستی ریه های کاربردی از داربست های کاملا بدون سلول یا مصنوعی که فاقد عروق کاربردی خونی بودند، دشوار تر می ساخت.
اما محققان دانشگاه کلمبیا اعلام کردند که برای نخستین بار یک ریه کاربردی حاوی سیستم عروقی پرفیوژن و سالم را در یک ریه خارج شده از بدن موش،با موفقیت مهندسی زیستی کرده اند.
'گوردانا ونجاک نواکویک' پیشگام مهندسی بافت و مدیر آزمایشگاه سلول های بنیادی(Stem Cells) و مهندسی بافت در دانشگاه کلمبیا گفت: استدلال ما این بود که یک داربست ایده آل ریه باید حاوی عروق خونی پرفیوژن و سالم باشد و بنابراین روشی ابداع کردیم که سیستم عروقی کاملا کاربردی ریه را حفظ می کند اما در عین حال پوشش اپیتلیال معیوب مسیرهای هوایی را حذف کرده و سلول های سالم درمانی را جایگزین آنها می کند.
وی قابلیت درمان انتخابی اپیلیوم ریوی را حائز اهمیت عنوان کرد زیرا بیشتر وضعیت های ریه بیماری های اپیلیوم هستند.
محققان، ساخت این داربست را گامی به جلو در جهت مهندسی زیستی ریه ها می دانند. آنها می گویند: ساخت ریه های کاملا فاقد بافت پوششی اپیلیوم که دارای سیستم عروقی کاربردی باشد، می تواند مرزهای جدیدی را در مهندسی زیستی ریه و پزشکی بازساختی باز کند.
به گزارش شفا آنلاین، این داربست امکان حذف بافت پوششی یا اپیلیوم ریوی را میسر می سازد اما کارایی و عملکرد شبکه عروقی و ماتریکس ریه را حفظ می کند.
هدف از انجام این مطالعه کشف روش های جدید برای کمک به ترمیم و نیز ترویج اهدای ریه برای درمان مرحله انتهایی نارسایی کلیه است.
ابتلا به مرحله انتهایی نارسایی کلیه(Kidney failure) سومین عامل برجسته مرگ و میر در سراسر جهان است، به طوری که تنها در آمریکا سالانه 400 هزار نفر را به کام مرگ می کشاند.
ریه بیش از 40 نوع سلول مختلف دارد و سطح کلی حدفاصل مجرای عبور هوا و عروق تقریبا به اندازه یک زمین تنیس است؛ این موضوع تلاش های قبلی را برای مهندسی زیستی ریه های کاربردی از داربست های کاملا بدون سلول یا مصنوعی که فاقد عروق کاربردی خونی بودند، دشوار تر می ساخت.
اما محققان دانشگاه کلمبیا اعلام کردند که برای نخستین بار یک ریه کاربردی حاوی سیستم عروقی پرفیوژن و سالم را در یک ریه خارج شده از بدن موش،با موفقیت مهندسی زیستی کرده اند.
'گوردانا ونجاک نواکویک' پیشگام مهندسی بافت و مدیر آزمایشگاه سلول های بنیادی(Stem Cells) و مهندسی بافت در دانشگاه کلمبیا گفت: استدلال ما این بود که یک داربست ایده آل ریه باید حاوی عروق خونی پرفیوژن و سالم باشد و بنابراین روشی ابداع کردیم که سیستم عروقی کاملا کاربردی ریه را حفظ می کند اما در عین حال پوشش اپیتلیال معیوب مسیرهای هوایی را حذف کرده و سلول های سالم درمانی را جایگزین آنها می کند.
وی قابلیت درمان انتخابی اپیلیوم ریوی را حائز اهمیت عنوان کرد زیرا بیشتر وضعیت های ریه بیماری های اپیلیوم هستند.
محققان، ساخت این داربست را گامی به جلو در جهت مهندسی زیستی ریه ها می دانند. آنها می گویند: ساخت ریه های کاملا فاقد بافت پوششی اپیلیوم که دارای سیستم عروقی کاربردی باشد، می تواند مرزهای جدیدی را در مهندسی زیستی ریه و پزشکی بازساختی باز کند.
نظرشما
آخرین اخبار