به گزارش شفاآنلاین،پوشش میوه، مایعی است که با ایجاد یک فیلم پلیمری در سطح میوه، تنفس آن را در حد متعارف کاهش داده و سدی در برابر خروج رطوبت میوه‌ها ایجاد می‌کند که در نهایت باعث می‌شود میوه با حفظ ترکیبات اولیه همچنان شاداب باقی بماند.
همچنین واکس یا همان پوشش، با ایجاد فضایی محصور و اتمسفر درونی اصلاح شده در اطراف میوه از حملات میکرو ارگانیسمی نیز جلوگیری می‌کند؛ همین موضوع باعث تولید واکس و پوششهای بسیاری که تشکیل شده از رنگهای غیرمجاز بودند، شد.
در این میان یکی از شرکتهای داخلی اقدام به تولید پوشش مایع کاملا بی‌خطری کرده که از موادی طبیعی مانند روغنهای گیاهی به دست می‌آید؛ این پوشش ابداعی به وسیله شستشوی معمولی با آب پاک شده و در صورتیکه خورده شود، مشکلی به وجود نمی‌آورد.
واکس براق کننده میوه بومی شد
عبدالله عاطفی؛ مخترع این واکس نگهدارنده و براق کننده رنگی مرکبات با بیان اینکه در یکسری تحقیقات متوجه شدیم که برخی شرکتها واکسهای رنگی غیرمجاز تولید می‌کنند، گفت: در نتیجه تحقیقاتمان متوجه شدیم که یکی از شرکتهای خارجی رقیب ما، واکس رنگی مرکبات(Citrus) تولید می‌کند لذا ما هم به سمت استفاده از رنگ مواد خوراکی و ترکیب آن با واکس براق‌کننده‌ای که داشتیم، رفتیم.
وی با بیان اینکه حدود شش سال گذشته به این محصول که اختراع(Invented) خودمان است، دست پیدا کردیم، یادآور شد: برای انواع ضد عفونی‌کننده میوه، مرکبات و سبزیجات همچنین واکس محافظ میوه توانستیم در سال 1388 پروانه بهره‌برداری (تولید انبوه) دریافت کنیم و در سال 94 نیز «پروانه بهداشتی ساخت» از سوی سازمان غذا و دارو برای تولیدات ما صادر شد.
میوه‌های واکس‌خور
این مبدع با تأکید بر اینکه تمام مواد افزودنی ما در قالب واکس محافظ میوه، خوراکی است، ابراز کرد: در حال حاضر واکسهای تولیدی ما برای مرکبات، سیب، گلابی و انار است.
وی اشاره‌ای به سابقه طرحهای پژوهشی در این حوزه داشت و تصریح کرد: طرح پوشش میوه به صورت پژوهشی در سال 1375 در پژوهشگاه شیمی سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران اجرا شد که پس از تأیید نمونه‌ها توسط مراجع ذی‌صلاح خاتمه یافت.
عاطفی افزود: در سال 1383 هم طرح به شکل پایلوت در پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی راه‌اندازی شد، سپس بعد از انجام آزمایشهای کنترل، کیفیت و استانداردسازی در سال 1388 در شهرک صنعتی جویبار، با أخذ مجوز از مراجع ذی‌صلاح به صورت نیمه‌صنعتی در حال تولید است.
این فعال فناور با بیان اینکه 80 تا 95 درصد اغلب میوه‌ها را آب تشکیل می‌دهد، ابراز کرد: طبیعت به وسیله یک لایه از واکس طبیعی(Natural wax) از میوه‌ها محافظت می‌کند تا رطوبت آنها حفظ شود؛ برای نگهداری میوه و شستشوی ذرات گرد و غبار حاصل از ماندن میوه روی درخت، امری ضروری است اما طی فرآیند شستشو، پوشش میوه از بین رفته و میوه‌ها آب خود را به سرعت از دست می‌دهند.
کاربرد پوششهای رنگی و محافظ میوه
وی افزود: از آنجایی که میوه‌ها حتی پس از چیده شدن نیز تنفس دارند، یعنی اکسیژن هوا را جذب و دی‌اکسید کربن و اتیلن دفع می‌کنند که اکسیژن جذب شده قندهای داخل میوه را به اسیدها و الکلها تبدیل کرده و باعث ترش شدن و خرابی میوه می‌شود لذا استفاده از مایع پوشش برای نگهداری طولانی‌مدت میوه امری لازم و ضروری است.
این مبدع درباره چرایی استفاده از پوشش روی میوه‌ها خاطر‌نشان کرد: مایع پوشش با ایجاد یک لایه پلیمری در سطح میوه تنفس آن را در حد متعارف کاهش داده و مانع از تبخیر شدن آب میوه‌ها می‌شود؛ این امر باعث می‌شود میوه با ایجاد فضای محصور و اتمسفر درونی اصلاح شده در اطراف میوه از حملات میکروارگانیسمی نیز جلوگیری کند.
عاطفی درباره بی‌خطر بودن این پوشش برای خوراک انسان هم گفت: این پوشش، مایعی بی‌خطر است که از موادی طبیعی مانند روغنهای گیاهی به دست آمده و به وسیله شستشوی معمولی با آب پاک شده و در صورتیکه خورده شود، مشکلی به وجود نمی‌آورد.
وی همچنین درباره مزایای دیگر این پوششها گفت: طولانی شدن زمان ماندگاری و طراوت میوه، براق و جذاب‌تر شدن پوشش ظاهر میوه، جلوگیری از رشد قارچ، تنظیم پوشش تنفس میوه، کاهش تیرگی و ضایعات فیزیکی میوه، جایگزینی برای بسته‌بندیهای وکیوم میوه و مانعی برای خشک شدن میوه از جمله مزایای پوششهای محافظ میوه است.تسنیم
