احیای حافظه پیر با پروتئین خون بند ناف

       شفا آنلاین: محققین پروتئینی را شناسایی کرده‌اند که در خون بند ناف به فراوانی وجود دارد اما با افزایش سن میزان آن کاهش می‌یابد و زمانی که به جانوران تزریق شد، اثر مشابهی را نشان داد. این یافته می‌تواند منجر به ایجاد درمان‌های جدید برای کاهش توانایی ذهنی مربوط به پیری شود.

به گزارش شفا آنلاین:متخصصین علوم و اعصاب براین باورند که آن چه در خون وجود دارد روی طرز تفکر شما نیز اثر می گذارد! پیش از این محققین نشان داد بودند که تزریق پلاسمای خون موش‌های جوان برای موش‌های پیر سودمند است. این مزایا فراتر از فیزیولوژی و بیوشیمی است و در تست‌های انجام شده نشان داده که می‌تواند روی یادگیری و حافظه این جانوران اثر بگذارد.

مقایسه پلاسمای خون افراد 19 تا 24 ساله، 61 تا 82 ساله و خون بند ناف به محققین نشان داد که تغییرات مربوط به سن در برخی از پروتئین‌ها اتفاق می‌افتد. به نظر می‌رسد که این تغییرات روی هیپوکامپ مغز اثر می‌گذارد که در عملکرد شناختی و حافظه انسان و موش موثر است. یکی از ویژگی‌های خاص هیپوکامپ، نقش آن در کمک به شکل‌گیری حافظه فضایی است. بنابه دلایل ناشناخته‌ای، هیپوکامپ شدیدا به پیری آسیب‌پذیر است و با افزایش سن، این بخش تحلیل‌رفته و سلول‌های عصبی‌اش را از دست می‌دهد و کوچکتر می‌شود.

برای شناسایی اثر خون مربوط به افراد پیر، جوان و خیلی جوان (نوزاد)، روی عملکرد هیپوکامپ، محققین از موش‌های آزمایشگاهی ناقص برای ایمنی استفاده کردند که می‌توان آن را طی تزریقات مکرر به آنها تزریق کرد و هیچ واکنش ایمنی نیز اتفاق نمی‌افتد. قبل از تزریق پلاسما به این موش‌ها، محققین طی تست‌هایی که انجام دادند نشان دادند که فعالیت هیپوکامپی آنها، یکپارچگی و ظرفیت بازسازی کنندگی آنها با افزایش سن موش شدیدا افت می‌کند.

موش‌های پیر ناقص از نظر ایمنی، در مقایسه با موش‌های جوان از نظر یادگیری و حافظه ضعیف‌تر بودند. زمانی که محققین پلاسمای خون بند ناف انسان را هر چهار روز یک بار و برای دو هفته به موش‌های پیر تزریق کردند، عملکرد حافظه‌ای آنها به طور قابل توجهی بهبود یافت. پلاسمای افراد پیر به طور کلی کمک کننده نبود و این در حالی بود که پلاسمای بالغین جوان یک اثر متوسط داشت. در این میان پلاسمای خون بند ناف به میزان قابل توجهی عملکردهای شناختی و حافظه‌ای را در موش‌ها بهبود بخشید.سپید