فرآیند تولید اسپرم در بيضه‌ها رخ می‌دهد...
شفا آنلاین>سلامت>فرآیند
تولید اسپرم در بيضه‌ها رخ می‌دهد. اسپرم از آلت تناسلی مرد خارج
مي‌شود. غلظت طبیعی اسپرم در محدوده 15 میلیون تا بیش از 200 میلیون اسپرم
در هر میلی لیتر مایع منی قرار دارد (برخی منابع نیز محدوده طبیعی برای
تعداد اسپرم را 40 میلیون تا 300 میلیون اسپرم در هر میلی‌لیتر اعلام کرده
اند).
به گزارش شفا آنلاین،در صورتی که مرد کمتر از 15 میلیون اسپرم (با توجه به برخی منابع کمتر از 10 میلیون اسپرم) در هر میلی‌لیتر مایع منی یا کمتر از 39 میلیون اسپرم در هر بار انزال داشته باشد، اصطلاح "شمارش کم اسپرم" برای وی مطرح می‌شود. با کاهش تعداد اسپرم شانس بارور کردن کاهش می یابد.
تعداد كم یا فقدان اسپرم (آزواسپرم) در نتیجه مشکلات مختلف می باشد از جمله:
ماندن بیضه‌ها در شکم و وارد نشدن به کیسه‌‌های بیضه
نقایص ژنتیکی مانند سندرم کالمن(kallmann syndrome)
مشکلات سلامت از جمله دیابت، عفونت کلیوی و کبدی، برونشیت یا سینوزیت مزمن
عفونت‌‌های پیشین از جمله اوریون (اوریون با خطر عفونت بیضه دوطرفه (10 درصد) و یک طرفه (30 درصد) همراه می باشد) التهاب پروستات، کلامیدیا، گنوره، سیفلیس و هرپس.جراحت یا جراحی‌‌های پیشین در بیضه یا منطقه کشاله ران (در جراحی ترمیمی هرنی (فتق) 3 تا 17 درصد خطر آسیب به وازودفران وجود دارد).نکته قابل ذکر دیگر آن است که نقایص سیستم ایمنی می‌تواند منجر به حساس شدن سیستم ایمنی نسبت به اسپرمهای خود فرد شده و آنتیبادی علیه اسپرم در بدن تولید نماید که این آنتیبادی می‌تواند سبب به هم چسبیدن و کاهش میزان حرکت اسپرم‌ها گردد.
ازسوی دیگر اتساع عروق خونی در بیضه‌ها، افزایش میزان جریان خون و دمای بدن نیز می‌تواند بر شکل اسپرم‌ها تأثیر گذارد و شکل آن‌ها را از حالت طبیعی خارج کند.عوامل زیادی در باروری نقش دارند و تعداد اسپرمهای مرد تنها یکی از این عوامل می‌باشد. برخی مردان با تعداد کم اسپرم بچه‌دار شده اند و برخی با وجود تعداد اسپرمهای طبیعی موفق به انجام این کار نشده‌اند؛ زیرا در بارداری عوامل دیگری مانند تحرک طبیعی اسپرم‌ها نیز اهمیت زیادی دارد.
به گزارش شفا آنلاین،در صورتی که مرد کمتر از 15 میلیون اسپرم (با توجه به برخی منابع کمتر از 10 میلیون اسپرم) در هر میلی‌لیتر مایع منی یا کمتر از 39 میلیون اسپرم در هر بار انزال داشته باشد، اصطلاح "شمارش کم اسپرم" برای وی مطرح می‌شود. با کاهش تعداد اسپرم شانس بارور کردن کاهش می یابد.
تعداد كم یا فقدان اسپرم (آزواسپرم) در نتیجه مشکلات مختلف می باشد از جمله:
ماندن بیضه‌ها در شکم و وارد نشدن به کیسه‌‌های بیضه
نقایص ژنتیکی مانند سندرم کالمن(kallmann syndrome)
مشکلات سلامت از جمله دیابت، عفونت کلیوی و کبدی، برونشیت یا سینوزیت مزمن
عفونت‌‌های پیشین از جمله اوریون (اوریون با خطر عفونت بیضه دوطرفه (10 درصد) و یک طرفه (30 درصد) همراه می باشد) التهاب پروستات، کلامیدیا، گنوره، سیفلیس و هرپس.جراحت یا جراحی‌‌های پیشین در بیضه یا منطقه کشاله ران (در جراحی ترمیمی هرنی (فتق) 3 تا 17 درصد خطر آسیب به وازودفران وجود دارد).نکته قابل ذکر دیگر آن است که نقایص سیستم ایمنی می‌تواند منجر به حساس شدن سیستم ایمنی نسبت به اسپرمهای خود فرد شده و آنتیبادی علیه اسپرم در بدن تولید نماید که این آنتیبادی می‌تواند سبب به هم چسبیدن و کاهش میزان حرکت اسپرم‌ها گردد.
ازسوی دیگر اتساع عروق خونی در بیضه‌ها، افزایش میزان جریان خون و دمای بدن نیز می‌تواند بر شکل اسپرم‌ها تأثیر گذارد و شکل آن‌ها را از حالت طبیعی خارج کند.عوامل زیادی در باروری نقش دارند و تعداد اسپرمهای مرد تنها یکی از این عوامل می‌باشد. برخی مردان با تعداد کم اسپرم بچه‌دار شده اند و برخی با وجود تعداد اسپرمهای طبیعی موفق به انجام این کار نشده‌اند؛ زیرا در بارداری عوامل دیگری مانند تحرک طبیعی اسپرم‌ها نیز اهمیت زیادی دارد.
نظرشما
آخرین اخبار