شفا آنلاین:آندرومتریوز بیماری است که درصد قابل توجهی از زنان در جامعه به آن مبتلا بوده و برخی از پزشکان این بیماری را سرطانی خوش خیم می‌دانند که نیاز به بررسی و پیگیری در درمان دارد.از آنجا که یکی از دلایل مهم درنازایی زنان بیماری اندرومتریوز است ،آشنایی با علل مولد بیماری و روشهای درمان آن بسیار ضروری است.اینکه این بیماری نوعی سرطان محسوب می‌شود یا خیر؟ ودر تحقیقات تازه پیرامون آن تا چه میزان به درمان بیماری کمک کرده است ؟از جمله پرسشهایی است که متخصصان پاسخگوی آن هستند.
به گزارش شفا آنلاین:دکتر الهام هاشمیان، متخصص زنان و زایمان درخصوص این بیماری گفت:آندومتریوز به معنای رشد بافت داخلی رحم که اصطلاحا اندومتر نامیده می‌شود در رحم است. شایع ترین قسمت درگیر بیماری لگن است و اغلب بافتهای بدن ممکن است به این بیماری دچار شوند.مهمترین علت ایجاد بیماری وراثت است ؛این بیماری یک اختلال چند ژنی است که حدودا بین 10 تا 100 ژن در بروز آن نقش دارند. به علت تعدد ژن‌های ناقل بیماری مطالعه ژنتیک بیماری دشوار است. ابتلای اقوام نزدیک به بیماری شانس مبتلا شدن به آن را افزایش می‌دهد.
وی تاکید کرد: از عوارض بیماری می‌توان به تأخیر در بارداری،انسداد راه طبیعی خروج خون قاعدگی،سابقه عفونت لگنی و زمینه اختلال ایمنی اشاره کرد.
آندومتریوز به معنای رشد بافت داخلی رحم که اصطلاحا اندومتر نامیده می‌شود در رحم است. شایع ترین قسمت درگیر بیماری لگن است و اغلب بافتهای بدن ممکن است به این بیماری دچار شوند.
نشانه‌های اندرومتریوز
دکتر هاشمیان افزود:علائم بیماری بسته به رشد بافت اندومتر متفاوت است: درد قاعدگی پیش از شروع آن که اغلب شدیدتر از دردهای طبیعی قاعدگی است ،درد هنگام نزدیکی،نازایی و خون‌ریزی شدید از شایعترین نشانه ها هستند. سایر علائم شامل خستگی ،حرکات دردناک روده و معده و درد پایین کمر حین قاعدگی باشد.بیشتر دردهای ناشی از اندرومتریوز به مسکن‌های معمولی پاسخ نمی‌دهد و شایعترین علامت بیماری درد مزمن لگن است که به ناتوانی جسمی و عوارض روانی اجتماعی منجر می‌شود. موارد شدید بیماری بر روی شغل فرد ،مقاربت و روابط اجتماعی تآثیر نامطلوب می‌گذارد.بسیاری از مبتلایان به بیماری سایر اختلالات ایمنی نظیر آلرژی ،آسم،اگزما وبیماریهای خودایمن را نیز تجربه می‌کنند.
این استاد دانشگاه ضمن بیان این نکته که اندرومتریوز نقش تعیین کننده‌ای در ناباروری دارد افزود:حدود 30 تا 40 درصد افراد مبتلا به بیماری دچار نازایی می‌شوند. این بیماری یکی از علل اصلی نازایی در خانمها محسوب می‌شود.تغییرات هورمونی همراه با اختلال عملکرد لوله‌های رحمی که وظیفه انتقال تخمک را بر عهده دارند،مهمترین عوامل ایجاد کننده نازایی هستند.
تشخیص بیماری از طریق گرفتن شرح حال و معاینه بیمار حاصل می‌شود ودر سونوگرافی لگن ممکن است کیستهای مرتبط با بیماری دیده شوند و در نهایت لاپارسکوپی برای تشخیص قطعی بیماری و وسعت آن صورت می‌گیرد.
درمان اندرومتریوز
دکترهاشمیان درخصوص روشهای درمان بیماری گفت: معمولا برای تسکین درد بیماری از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مانند ایبوبروفن و ناپروکسن استفاده می‌شود .هورمون درمانی نیز برای کاهش بافت اندومتر کمک بسیاری می‌کند که برای کاهش درد هم موثر است.برای درمان افراد مبتلا به بیماری که دچار ناباروری هستند، لقاح خارج از رحمی توصیه می‌شود. علاوه بر این جراحی برای خارج کردن ضایعات اندورمتریوز در افرادیکه تمایل به باردار شدن دارند توصیه می‌شود. درموارد شدید بیماری در کسانیکه دیگر تمایل به بارداری ندارند،رحم وتخمدان خارج می‌شود.
در مطالعات جدید دیده شده است که طب سوزنی تا حد زیادی می‌تواند موثر واقع شود. به افرادیکه مبتلا به بیماری هستند استفاده از دوش آب گرم پیشنهاد می‌شود که تا حد زیادی به علت شل کردن عضلات لگن درد و گرفتگی بیماری را کاهش می‌دهد.
آندومترویوز و خطر ابتلا به سرطان رحم و تخمدان
این متخصص زنان وزایمان با اشاره به نقش مهم پیشگیری در ابتلا به عوارض ناخوشایند بیماری گفت: بارداری در سنین پایین‌تر می‌تواند در کاهش علائم و پیشگیری از ابتلا به بیماری و حتی درمان در مراحل اولیه موثر باشد. علاوه بر این نکات برنامه ورزشی منظم و استفاده از رژیم غذایی حاوی سبزیجات و میوه‌جات تازه تا حد زیادی از پیشروی بیماری جلوگیری می‌کند.
تحقیقات جدید نشان می‌دهد که در مبتلایان به این بیماری احتمال سرطانی شدن بافتهای درگیر وجود دارد و می‌تواند زمینه ساز ابتلای فرد به سرطان رحم وتخمدان شود. البته لازم به ذکر است که افزایش احتمال ابتلای این افراد در حد چشمگیری نیست ولی به میزان کمی این احتمال وجود دارد.
وی افزود: باتوجه به اینکه این بیماری یک بیماری پیش رونده محسوب می‌شود و دردهای غیر قابل تحملی برای بیمار بوجود می‌آورد ،حتی در افرادیکه تمایل به بارداری ندارند، استفاده از درمانهای هورمونی طولانی مدت ضرورت داشته تا بتوان از پیشرفت بیماری و عوارض ناگوار آن جلوگیری کرد.
