چرا مصرف هروئین در آمریکا ناگهان بالا رفته است؟

شفا آنلاین:  چرا مصرف بیش‌ازحد هروئین در سال‌های گذشته در آمریکا به‌شدت بالا رفته است؟ جالب است که بسیاری از مردم در عادتی رایج تقصیر را به گردن تولیدکنندگان دارو می‌اندازند که هرچند بی‌تقصیر نیستند، اما به‌واقع کانون مشکل در تولیدکنندگان دارو نیست، یا پزشکان را موجب آن می‌دانند که هرچند برخی مشکلات را ایجاد کرده‌اند، اما آن‌ها را نیز نمی‌توان تنها دلیل مصرف بیش‌ازحد هروئین در آمریکا دانست.

     به گزارش شفا آنلاین:  انجمن درد آمریکا در سال 1996 شعار «درد علامت پنجم حیاتی است» را مطرح کرد. این باور از آنجا برآمد که هنگام بررسی و درمان بیماری، درکنار 4 علامت حیاتی (ضربان قلب، فشار خون، درجه حرارت بدن و میزان تنفس) باید درد را هم به‌عنوان یکی از علائم حیاتی درنظر گرفت. این شعار برای تاکید بر اهمیت درد مطرح شده است. هزاران سال است که بشر برای تسکین درد خود از مسکن‌های حاوی افیون استفاده کرده است.

       گیاه خشخاش در بسیاری از نقاط جهان کشت می‌شود. وقتی مردم در روزگاران قدیم این گیاه را خوردند به خواص ضددرد آن پی بردند، حتی هومر در ادیسه درباره خواص تسکین درد این گیاه نوشته است: «شادمانه اندیشیدم. در کاسه‌ای که شرابی را در آن آمیخته بودند، او دارویی گذاشت که درد و رنج و خشم را می‌ربود و هر خاطره دردآلود را از میان می‌برد. هر آن‌کس که آن گیاه محلول در شراب را سرمی‌کشید، دیگر آن روز نمی‌توانست قطره اشکی حتی در سوگ پدر و مادر از دیده بچکاند یا اگر برادر یا پسرش را در مقابل چشمانش در گور می‌گذاشتند...»

       پس می‌دانیم که استفاده از افیون برای تسکین درد چیزی تازه نیست، اما با افت و خیزهایی که طی قرن‌ها اتفاق افتاد، در حوالی دهه 1990 داروهای ضددرد شبه‌افیونی دیگر آنقدرها رواج نداشت. بیشتر به دلیل جنگ علیه مواد مخدر که نیکسون آن‌را آغاز و در زمان رونالد ریگان به اوج رسید، پزشکان از بیم معتاد شدن بیمارانشان از تجویز مسکن‌های شبه‌افیونی دوری می‌کردند. به همین دلیل، پزشکان برای بسیاری از بیماران گرفتار درد داروهایی مانند آسپرین و ایبوپروفن و مانند آن‌ها تجویز می‌کردند. بسیاری از این مسکن‌ها به‌خصوص در بیماران سرطانی کارایی چندانی نداشتند.

       مجموعه این عوامل باعث شد تا گروه‌های هوادار بیماران علیه این پدیده صف‌آرایی کنند. طرح شعار «درد علامت حیاتی پنجم است» خیلی زود طرفداران فراوانی را پیدا کرد و نظر پزشکان را به عمق درد و رنج بیمارانشان و آنچه که برای تسکین دردشان می‌توان انجام داد، جلب نمود.

       به این ترتیب، راه حل به‌تدریج نمایان شد و دیگر پزشکان از تجویز مسکن‌های شبه‌افیونی ترسی نداشتند. پس از مدتی اما، بسیاری از پزشکان در این راه به افراط افتادند و تجویز مسکن‌های شبه‌افیونی برای مواردی هم که بیمار پاسخ خوبی دریافت نکرده بود، مانند کمردردهای مزمن یا حتی بیماری‌های بدون وجود دردی خاص که سال‌ها می‌توانست ادامه پیدا کند، حالا دیگر کاری نادر در بین پزشکان نبود. با افزایش تجویز مسکن‌های شبه‌افیونی برای تسکین دردهای مزمن، ورود این نوع داروها که هرروز نوع قوی‌تری هم از آن‌ها ابداع می‌شدند، به بازارهای مصرف بیشتر شد. این جریان آنچنان سرعت گرفت که در سال 2012، 259 میلیون داروی شبه‌افیونی از سوی پزشکان تجویز شد، یعنی برای هر فرد بزرگسال یک شیشه.

       از آن زمان، این داروها هرچند درد بیماران را تسکین دادند، اما بسیار هم اعتیادآور بودند. درواقع، غول‌های داروسازی، پزشکان محافظه‌کار که ترس از معتاد شدن بیماران دارند، گروه‌های هوادار بیماران که در پی سهولت دسترسی به داروهای شبه‌افیونی هستند و پزشکانی که از سر همدلی می‌خواهند مسکن‌های شبه‌افیونی بیشتری تجویز کنند، همگی به نوعی حق دارند. مسکن‌های شبه‌افیونی برای تسکین دردهای بسیاری از بیماران لازم‌اند و با تجویز آن‌ها می‌توان جلوی رنج غیرضروری آنان را گرفت، درعین‌حال، این داروها سخت اعتیادآورند و دسترسی آسان به آن‌ها که انگی هم بر مصرف آن نخورده است، می‌تواند به‌آسانی جای هروئین را بگیرد.

       با اجرایی شدن قانون کاهش تجویز مسکن‌های شبه‌افیونی، میزان آن‌ها در بازار کاهش یافت و متعاقب آن قیمت آن‌ها بالا رفت. با سخت‌تر شدن قانون منع قاچاق مسکن‌های افیونی پیدا کردن این داروها در بازار سیاه دشوارتر و قیمت آن‌ها گران‌تر شد. با شرایط گفته‌شده، هروئین که قیمت آن کمتر از داروهای شبه‌افیونی بود، برای بیماران دردمندی که معتاد شده بودند، جای مسکن‌های شبه‌افیونی را گرفت. هروئین ارزان‌تر و برای معتادان موثرتر بود. 10 ایالت از پرمصرف‌ترین ایالت‌های آمریکا در شمال این کشور قرار دارند. کسی نمی‌داند به چه دلیل عوامل ایجاد درد در افراد مختلف تقریبا یکسان است، اما میزان تجویز مسکن‌های شبه‌افیونی در ایالت‌های شمالی سه برابر ایالت‌هایی با کمترین تجویز مسکن‌های شبه‌افیونی یعنی ایالت‌های جنوبی است.

       با روی آوردن مردم به هروئین به جای مسکن‌های مجاز دارویی موج مصرف بیش‌ازحد این مخدر هم بالا گرفت تا آنجا که امروز ما در میانه راه مصرف انفجارگونه مسکن‌های شبه‌افیونی و اپیدمی مصرف بیش‌ازحد آن‌ها قرار گرفته‌ایم.سپید