درمان‌های جدید برای سرطان پستان

به گزارش شفا آنلاین،  این گایدلاین‌ها تا حد زیادی برگرفته از گایدلاین‌های بالینی مراقبت از سرطان 2015 اونتاریو است که بعضی موارد نیز از ASCO به آن افزوده شده است. به این دلیل گایدلاین‌های کانادایی پذیرفته شده‌اند که بسیار جامع هستند. این گایدلاین‌ها راهنمای استانداردی را برای پزشکان و بیماران فراهم آورده است.

       رژیم‌های درمانی که برپایه آنتراسیکلین و تاکسان هستند، به عنوان استاندارد مراقبت از بیماران مبتلا به بیماری HER2-positive پرخطر که وضعیت عملکردی عالی دارند، در نظر گرفته شده است.

       در بیماری پرخطر HER2-positive، گایدلاین‌ها توصیه می‌کنند، آنتراسیکلین و تاکسان به صورت پی‌در‌پی و همزمان با تراستوزوماب یا دوستاکسل، کاربوپلاتیم و تراستوزوماب برای 6 دوره تجویز شود. درمان آلترناتیو برای بیماری HER2-positive نود منفی و کم خطر، پاکلیتاکسل و تراستوزوماب در ترکیب با هم، یک بار در هفته و به مدت 12 هفته است. پس از آن، تراستوزوماب به مدت یک سال تجویز شود.

       سازگاری قابل توجه مربوط به تراستوزوماب در تومورهای HER2-positive کوچک است. گایدلاین‌های بالینی مراقبت از سرطان اونتاریو می‌گویند بیماران مبتلا به این نوع تومورها باید به عنوان قسمتی از یک کارآزمایی، تحت درمان با تراستوزوماب قرار گیرند، اما داده‌ها زمانی منتشر شدند که گایدلاین‌های بالینی مراقبت از سرطان اونتاریو شواهدی را نشان می‌دادند که تراستوزوماب مورتالیتی را بهبود می‌بخشند.

       بنابراین ما قطعا باید تراستوزوماب را برای تومورهای HER2-positive کوچک‌تر (خصوصا 1 تا 2 سانتی‌متر) تجویز کنیم. در تومورهای بسیار کوچک نیز باید به طور فردی تصمیم‌گیری شود. در واقع، تراستوزوماب ادجوانت باید به صورت فردی و با در نظر گرفتن تصویر کلی از بیمار، مانند بیماری‌های همراه و تعداد کانون‌های توموری، تجویز شود.

       در این گایدلاین، ملاحظات خاص برای دو منطقه خاکستری در تحقیقات پزشکی نیز آمده است: نمک‌های پلاتینوم و پرتوزوماب.

       این سوال که چه زمانی رژیم‌های درمانی با پایه پلاتینوم باید به عنوان جزء رژیم‌های ادجوانت در بیماری سه‌گانه منفی در نظر گرفته شوند، برخاسته از داده‌های متناقض است.

       استفاده روتین از کاربوپلاتین در درمان‌های ادجوانت هنوز جای خود را باز نکرده است. در مطالعات مختلف مشخص شده که این کار پاسخ کامل پاتولوژیک را بهبود می‌بخشد، اما هنوز داده‌های متقنی وجود ندارند که حاکی از تاثیر مثبت آنها بر بقای بیماران باشند. برای این منظور، باید منتظر نتایج کارآزمایی‌های بالینی تصادفی شده بزرگ باشیم.

       هرچند گایدلاین‌های ASCO استفاده روتین را از کاربوپلاتین در بیماری سه‌گانه منفی توصیه نکرده‌اند، این موضوع در مورد استفاده روتین از پرتوزوماب هم همچنان مبهم باقی مانده است.

       در سال 2013، سازمان غذا و داروی آمریکا تائید تسریع شده‌ پرتوزوماب را تا 6 دوره درمان در درمان ادجوانت سرطان پستان مراحل اولیه در شرایط پیش از جراحی اعلام کرد. این تصمیم برپایه داده‌های به دست آمده از کارآزمایی APHINITY بود که در آنها، ایمنی و کارآیی پرتوزوماب برای 1 سال پس از جراحی تائید شده بود.

توصیه‌های گرفته شده از گایدلاین‌های بالینی مراقبت از سرطان اونتاریو
        رژیم‌های آنتراسیکلین ـ تاکسان، بهترین استراتژی برای کموتراپی ادجوانت در بیمارانی است که آنها را تحمل می‌کنند، خصوصا در بیماران پرخطر.
        افزودن جمسیتابین یا کاپسیتابین به یک رژیم درمانی آنتراسیکلین ـ تاکسان، توصیه نمی‌شود.

        تراستوزوماب به اضافه کموتراپی برای همه بیماران مبتلا به سرطان پستان HER2-positive لنف‌نود منفی و برای بیماران مبتلا به تومورهای پستانیHER2-positive لنف نود منفی که بیش از 1 سانتی‌متر اندازه داشته باشند.

        تراستوزوماب می‌تواند با هر رژیم کموتراپی ادجوانت قابل قبول، تجویز شود.

        دوستاکسل ـ تراستوزوماب و دوستاکسل ـ کاربوپلاتین ـ تراستوزوماب برای بیمارانی توصیه می‌شود که در معرض خطر بالای کاردیوتوکسیسیتی قرار دارند. دوستاکسل ـ کاربوپلاتین ـ تراستوزوماب نسبت به دوکسوروبیسین ـ سیکلوفسفانید کاردیوتوکسیسیتی کمتری دارند.

        هیچ شواهدی از مطالعات فاز 3 در زمینه افزودن تراستوزوماب به بعضی از رژیم‌های کموتراپی، مانند دوستاکسل ـ سیکلوفسفانید در دست نیست. این گونه رژیم‌ها ممکن است در حال حاضر در بالین استفاده شوند و گزینه‌های قابل قبولی هم باشند، خصوصا برای کاهش خطر کاردیوتوکسیسیتی.

        به بیماران باید توصیه کرد یک سال تحت تراستوزوماب ادجوانت باشند. عملکرد قلبی نیز باید به طور مرتب در طول این دوره درمانی ارزیابی شود.

توصیه‌های اقتباس شده از گایدلاین‌های بالینی مراقبت از سرطان اونتاریو
       در بیماران مبتلا به بیماری پرخطر و زمانی که تجویز تاکسان کنترااندیکه است، تجویز دوز مطلوب یک رژیم 3 دارویی آنتراسیکلین که حاوی سیکلوفسفامید باشد، توصیه می‌شود، به طوریکه دوز تجمعی دوکسوروبیسین بیشتر یا مساوی 240 میلی‌گرم به ازای هر متر مربع از سطح بدن یا اپیروبیسین بیشتر یا مساوی 600 میلی‌گرم به ازای هر متر مربع، اما بیشتر از720 میلی‌گرم به ازای هر متر مربع از سطح بدن نشود. دوز تجمعی دوکسوروبیسین در رژیم‌های دو دارویی نباید بیشتر از 240 میلی‌گرم به ازای هر متر مربع از سطح بدن شود.

Medscape