وی با اشاره به دلایل عدم موفقیت در تجازی سازی نانو ذرات در حوزه پزشکی، خاطرنشان کرد: به دلیل وجود فاکتورهای پنهان که هیچگاه دیده نشده است، محققان نتوانستند این نانو ذرات را تجاری سازی کنند.
محمودی در این باره توضیح داد: مطالعاتی که با استفاده از نانو ذرات بر روی سلول‌ها و حیوانات انجام می‌شود معمولا نتایج آن با نمونه‌های انسانی مطابقت ندارد و این امر باعث شده است که نانو ذرات حوزه پزشکی نسبت به سایر حوزه‌های تحقیقاتی با تاخیر وارد فاز تجاری سازی شود.
مجری طرح ادامه داد: از این رو از 7 سال گذشته مطالعاتی را با عنوان «حذف موانع موجود برای وارد کردن نانو ذرات در حوزه تجاری سازی» اجرایی کردیم.
وی هدف از اجرای این مطالعات را ارائه راه حل‌هایی برای رفع موانع تجاری سازی ذکر کرد و یادآور شد: در این مطالعات درصدد بودیم تا عدم انطباق نتایج تحقیقات میان نمونه‌های سلولی و حیوانی را با نمونه‌های انسانی حذف کنیم تا از این طریق اقدام به توسعه تجاری سازی این ذرات شود.
استادیار دانشگاه علوم پزشکی تهران به اشاره به نتایج به دست آمده از این تحقیقات افزود: تاکنون 8 فاکتور که موجب عدم انطباق نتایج تحقیقات در حوزه‌های تشخیصی و دارویی می‌شود را ارائه کردیم.
وی با تاکید بر اینکه این پروژه تحقیقاتی بر روی سرطان و بیماری‌های مغزی چون پارکینسون و آلزایمر اجرایی شده است، اظهار کرد: با استفاده از دستاوردهای این تحقیقات می‌توان نتایج قابل انطباقی میان نمونه‌های حیوانی و انسانی به دست آوریم و در نتیجه قادر به دریافت مجوز برای تجاری سازی آن هستیم.
وی همچنین به مطالعات انجام شده با همکاری محققان دانشگاه ایلینویز آمریکا در زمینه اثربخشی داروها و افزایش و کاهش عوارض جانبی آنها اشاره کرد و گفت: روش‌های سنتی درمان بیماری‌ها با استفاده از دارو نیازمند مصرف دوره‌ای آنها است ولی برخی از داروها ناپایدار و سمی است و دوره اثربخشی کوتاهی دارند.
محمودی اضافه کرد: در این پژوهش به دنبال اصلاح نانوحامل‌های دارو پیش از تزریق به بدن از طریق پوشش دهی بودیم تا بتوانیم تشکیل پروتئین بر روی آنها را کنترل کنیم و میزان بازدهی فرایند را نیز افزایش دهیم.
به گفته وی پوشش دهی این نانوذرات منجر به افزایش هدفمندی آنها شده و افزایش کارایی درمانی دارو و کاهش عوارض جانبی احتمالی آن را به دنبال خواهد داشت.
مجری طرح یکی از روش‌های افزایش هدفمندی نانوحامل‌ها را اتصال لیگاندها و آنتی‌بادی‌ها به آن دانست و افزود: اما هنگامی که این نانوذرات وارد جریان خون وارد می‌شوند، پروتئین کرونا بر روی سطح نانوذرات تشکیل شده و لیگاندها و آنتی‌بادی‌ها را می‌پوشاند. این امر، مانع رسیدن دارو به سلول موردنظر می‌شود.
وی ادامه داد: در این پژوهش به منظور رفع این مشکل، نانوحامل‌ها به وسیله پروتئین‌های پلاسمایی عامل‌دار شدند که این امر موجب کنترل تشکیل پروتئین کرونا بر روی سطح نانو ذرات خواهد شد.
محمودی جذب بهتر دارو به سلول را از مزایای این روش ذکر کرد و یادآور شد: با استفاده از این روش علاوه بر دارورسانی هدفمند می‌توان میزان ماندگاری دارو در بدن، توزیع در ارگان‌های مختلف و اثرات بیولوژیکی آن را کنترل کرد.
این محقق دانشگاه علوم پزشکی تهران یادآور شد: بر اساس نتایج به دست‌آمده نانو ذرات پوشش داده شده با پروتئین‌های انتخاب شده، قبل از قرار گرفتن در معرض محیط بیولوژیکی بدن، موجب می‌شود پروتئین‌های کرونای غنی از پروتئین‌های پلاسمایی تشکیل شود که این امر افزایش میزان هدفمندی این نانوذرات را باعث می‌شود.
