ژن ضدآفتاب رونمایی شد

       بنیاد سرطان پوست معتقد است تابش اشعه فرابنفش علت اصلی سرطان‌های پوستی بازال سل کارسینوما است و همچنین علت بیش از 90 درصد ازسرطان‌های ملانومای پوستی. تابش اشعه فرابنفش به DNA سلول‌های پوستی آسیب رسانده و می‌تواند باعث ایجاد موتاسیون‌های ژنتیکی شود که درنهایت به سرطان پوست منتهی می‌شوند.

       اما در مطالعه جدید، محققان از کشف ژنی سخن به میان آورده‌اند که به نظر می‌رسد در برابر اثرات صدمه سلول پوستی مرتبط با UV محافظت ایجاد کرده و راهی بدیع برای استراتژی‌های احتمالی پیشگیرانه در برابر سرطان پوست باز خواهد کرد. در این مطالعه، محققان عملکرد ژن مرتبط با مقاومت به تابش UV یا UVRAG را بررسی کرده‌اند. تحقیقات پیشین پیشنهاد کرده بودند که این ژن نقش مهمی در بیماری اگزرودرما پیگمنتوزوم دارد. این بیماری حساسیت را به نور خورشید افزایش می‌دهد، بنابراین خطر ابتلا به سرطان پوست افزایش می‌یابد. البته نقش UVRAG در میان افراد سالم و کسانی که مبتلا به سرطان پوست می‌شوند، نامشخص بوده است. محققان در این مطالعه اخیر، سلول‌های ملانومای انسانی و مدل مگس میوه آن را آنالیز کرده‌اند. هر گروه یا با کاهش سطح UVRAG مواجه بودند یا یک کپی موتاسیون یافته از آن ژن را حمل می‌کردند. سلول‌های ملانومای انسانی و مگس میوه حاوی کپی‌های طبیعی از ژن UVRAG نیز بررسی شدند. با تاباندن یک شات از اشعه فرابنفش به سلول‌ها، این تیم تحقیقاتی دریافتند که سلول‌های حاوی ژن UVRAG طبیعی، توانستند در طول 24 ساعت پس از دریافت اشعه، بیش از 50 درصد صدمه ایجاد شده را ترمیم کنند. اما سلول‌هایی که با کاهش سطح UVRAG مواجه بوده یا حامل نسخه موتاسیون یافته از این ژن بودند، فقط توانستند در حدود 20 درصد از صدمات ایجاد شده را ترمیم کنند.

       این یافته‌ها بدین معنا است که وقتی فردی در معرض اشعه فرابنفش قرار می‌گیرد، اگر حامل ژن مقاوم به اشعه فرابنفش طبیعی باشد، قادر خواهد بود صدمات DNA ایجاد شده در اثر UV را به موقع ترمیم کند، در حالی که اگر نقصی در این ژن وجود داشته باشد، قسمت اعظم صدمات درمان نشده باقی خواهند ماند. از آنجا که اثر اشعه فرابنفش بر پوست، تجمعی است، پس از هر بار آفتاب گرفتن یا روی تخت‌های برنزه خوابیدن، این افراد در معرض افزایش خطر ابتلا به سرطان پوست، مانند ملانوما، قرار خواهند گرفت.

       محققان در بررسی‌های بیشتر خود و آنالیز داده‌های ژنتیکی همچنین دریافتند، بیماران مبتلا به ملانوما، که با سطح پایینی از UVRAG مواجه هستند، مبتلا به فرم‌های پیشرفته بیماری و با میزان بقای کمتر خواهند شد. محققان معتقدند نتایج به دست آمده، نوری است تابیده روی عملکرد UVRAG که در ترمیم آسیب‌های ایجاد شده در اثر اشعه فرابنفش نقشی اساسی دارند. زمانی که سلول‌ها در اثر تابش اشعه صدمه می‌بینند، پروتئین شناخته شده‌ای به دنبال ضایعات می‌گردد. با شناسایی شدن این ضایعات، پروتئین مذکور به ژن UVRAG برچسب زده و وی را تشویق می‌کند تا روند ترمیم DNA را آغاز کند. اما اگر سطوح UVRAG کاهش یافته یا ژن دچار موتاسیون شده باشد، روند ترمیم DNA رخ نخواهد داد.

       در مجموع، محققان معتقدند یافته‌های آنها نشان می‌دهد که شاید UVRAG یک هدف امیدوار کننده در پیشگیری از بروز سرطان پوست باشد. به این ترتیب، می‌توان داروهایی را توسعه داد که هدف آنها ژن مقاوم در برابر UV هستند.Medscape