شفا آنلاین>اجتماعی>وسواس بدترین درگیری ذهنی است که به بیماری منجر می شود و درمان آن نیز به زمان زیادی نیاز دارد.
به گزارش شفا آنلاین، یک کارشناس روانشناس بالینی و مددکار اجتماعی در خصوص این
بیماری می گوید: وسواس افکار ناخوشایندی است که به مغز هجوم می آورند حتی
زمانی که سعی می کنیم آنها را از ذهن دور کنیم.
هما خاکی گفت: وسواس یک نوع غریزه ناخودآگاه است به طوری که اختیار و اراده انسان را سلب می کند رفتارها، افکار یا تصوراتی که تکرار و پایدار هستند.
وی اظهار کرد: وسواس تا اندازه ای در همه افراد وجود دارد و بنا بشدت آن به بیماری منجر می شود که شک و تردید، ترس، اجبار و لزوم، وارسی کردن، دقت و نظم افراطی از نشانه های آشکار آن است.
خاکی افزود: یکی از بارزترین نشانه های این بیماری تکرار ناخوشایند یک رفتار است مانند شستن بیش از حد دست و پا با شوینده ها که منجر به بیماری های پوستی و حساسیت می شود این تکرار نه تنها باعث آزار جسمی و روحی فرد می شود بلکه اطرافیان را نیز دچار اختلال می کند و ممکن است باعث الگوبرداری آنها شود.
وی یادآور شد: کسانی که این بیماری را می شناسند یا در اطرافیان خود نمونه هایی از آنها را دیده باشند، می دانند وسواس فرد را از زندگی عادی دور می کند و همین موضوع موجب رنجش اطرافیان نیز می شود.
خاکی تاکید کرد: طبق تحقیقات صورت گرفته افراد مجرد و به خصوص افرادی که افسردگی و اظطراب بیش از حد دارند بیش از دیگران به وسواس دچار می شوند که این اختلال موجب کاهش طول عمر نیز می شود و مانند زنجیر به دیگر بیماری های روانی متصل است که در صورت درمان نشدن اثرات جبران ناپذیری بر زندگی فردی و اجتماعی فرد می گذارد.
این کارشناس بالینی گفت: وسواس 2 نوع است فکری و عملی که در وسواس فکری افکار و تصاویر ذهنی خارج از کنترل هستند و فرد را تحت تاثیر قرار داده موجب ناراحتی او می شود مثل ترس از آلوده شدن به میکروب یا بیماری و وسواس عملی اعمال اجباری هستند که بیمار بارها آن را انجام می دهد که نه تنها جنبه منطقی ندارند بلکه کاملا بیهوده است مانند وارسی یا شست وشوی بیش از حد، دقت بیش از اندازه که باعث می شود فرد کارهای دیگر خود را کنار بگذارد.
وی با بیان اینکه علت وسواس هنوز مشخص نشده است، افزود: برخی عواملی که در بروز این رفتار تاثیر دارند وراثت، عوامل بیولوژیکی، یادگیری و سخت گیری، بیماری های دوران کودکی هستند که هر کدام می تواند عاملی برای ابتلا به این بیماری باشند.
به گفته وی، نداشتن توانایی بیان احساسات، تمرکز افراطی، تردید در تصمیم گیری و احساس بلا تکلیفی، ناتمام گذاشتن کارها و تکرار بعضی رفتارها از اختلالات وسواس است که با خود درمانی از بین نمی رود بلکه برای درمان آن باید به روانپزشک یا روانشناس بالینی مراجعه کرد.
این کارشناس بالینی یادآور شد: در درجه اول خانواده ها باید بپذیرند که وسواس یک بیماری است و از قضاوت، انتقاد یا مسخره کردن فرد بپرهیزند و از مراقبت بیش از حد نیز خودداری کنند، اعتماد به نفس فرد بیمار را تقویت و در روزهایی که بیمار آرام است او را تشویق کنند تا بتواند راه مبارزه با افکار خود را ادامه دهد.
خاکی گفت: بیماری وسواس تا 75 درصد قابل درمان است اما موضوع درمان بستگی به نوع بیماری و مدت ابتلا به آن دارد بنابراین شش ماه تا یکسال می توان برای درمان وقت گذاشت ضمن اینکه رفتار درمانی نیازمند شکیبایی است.
وسواس بیماری سختی است که روح و روان فرد مبتلا را در بر می گیرد و روانپزشکان معالجه آن را مشکل می دانند.
بهبود و سلامت این بیماری نیازمند یک برنامه ریزی دقیق چند ماهه با حرف شنوی و عمل کردن بیمار به توصیه های روانپزشک است البته شرط اساسی در معالجه این بیماری تبعیت بیمار وسواسی است زیرا فرد وسواسی لجباز و یک دنده می شود و اگر دست از لجبازی بردارد بیماری او قابل درمان است.
وسواس یک بیماری پیچیده است که فرد را درگیر افکار پوچ و بی اساس می کند با این وجود باز هم آن را تکرار می کند این بیماری که ممکن است از کودکی آغاز شود و نمونه آن در تمام گروه های سنی مشاهده می شود.
مبتلا شدن یکی از اعضای خانواده به این اختلال علاوه بر اینکه احتمال دارد الگوی دیگران واقع شود و اثر سویی بر زندگی خانواده بگذارد مسایل مهم زندگی مورد غفلت قرار می گیرد و به علت ترس از آشکار شدن این موضوع نزد دیگران ارتباط خود را با دوستان و اقوام قطع یا محدود می کند.
هما خاکی گفت: وسواس یک نوع غریزه ناخودآگاه است به طوری که اختیار و اراده انسان را سلب می کند رفتارها، افکار یا تصوراتی که تکرار و پایدار هستند.
وی اظهار کرد: وسواس تا اندازه ای در همه افراد وجود دارد و بنا بشدت آن به بیماری منجر می شود که شک و تردید، ترس، اجبار و لزوم، وارسی کردن، دقت و نظم افراطی از نشانه های آشکار آن است.
خاکی افزود: یکی از بارزترین نشانه های این بیماری تکرار ناخوشایند یک رفتار است مانند شستن بیش از حد دست و پا با شوینده ها که منجر به بیماری های پوستی و حساسیت می شود این تکرار نه تنها باعث آزار جسمی و روحی فرد می شود بلکه اطرافیان را نیز دچار اختلال می کند و ممکن است باعث الگوبرداری آنها شود.
وی یادآور شد: کسانی که این بیماری را می شناسند یا در اطرافیان خود نمونه هایی از آنها را دیده باشند، می دانند وسواس فرد را از زندگی عادی دور می کند و همین موضوع موجب رنجش اطرافیان نیز می شود.
خاکی تاکید کرد: طبق تحقیقات صورت گرفته افراد مجرد و به خصوص افرادی که افسردگی و اظطراب بیش از حد دارند بیش از دیگران به وسواس دچار می شوند که این اختلال موجب کاهش طول عمر نیز می شود و مانند زنجیر به دیگر بیماری های روانی متصل است که در صورت درمان نشدن اثرات جبران ناپذیری بر زندگی فردی و اجتماعی فرد می گذارد.
این کارشناس بالینی گفت: وسواس 2 نوع است فکری و عملی که در وسواس فکری افکار و تصاویر ذهنی خارج از کنترل هستند و فرد را تحت تاثیر قرار داده موجب ناراحتی او می شود مثل ترس از آلوده شدن به میکروب یا بیماری و وسواس عملی اعمال اجباری هستند که بیمار بارها آن را انجام می دهد که نه تنها جنبه منطقی ندارند بلکه کاملا بیهوده است مانند وارسی یا شست وشوی بیش از حد، دقت بیش از اندازه که باعث می شود فرد کارهای دیگر خود را کنار بگذارد.
وی با بیان اینکه علت وسواس هنوز مشخص نشده است، افزود: برخی عواملی که در بروز این رفتار تاثیر دارند وراثت، عوامل بیولوژیکی، یادگیری و سخت گیری، بیماری های دوران کودکی هستند که هر کدام می تواند عاملی برای ابتلا به این بیماری باشند.
به گفته وی، نداشتن توانایی بیان احساسات، تمرکز افراطی، تردید در تصمیم گیری و احساس بلا تکلیفی، ناتمام گذاشتن کارها و تکرار بعضی رفتارها از اختلالات وسواس است که با خود درمانی از بین نمی رود بلکه برای درمان آن باید به روانپزشک یا روانشناس بالینی مراجعه کرد.
این کارشناس بالینی یادآور شد: در درجه اول خانواده ها باید بپذیرند که وسواس یک بیماری است و از قضاوت، انتقاد یا مسخره کردن فرد بپرهیزند و از مراقبت بیش از حد نیز خودداری کنند، اعتماد به نفس فرد بیمار را تقویت و در روزهایی که بیمار آرام است او را تشویق کنند تا بتواند راه مبارزه با افکار خود را ادامه دهد.
خاکی گفت: بیماری وسواس تا 75 درصد قابل درمان است اما موضوع درمان بستگی به نوع بیماری و مدت ابتلا به آن دارد بنابراین شش ماه تا یکسال می توان برای درمان وقت گذاشت ضمن اینکه رفتار درمانی نیازمند شکیبایی است.
وسواس بیماری سختی است که روح و روان فرد مبتلا را در بر می گیرد و روانپزشکان معالجه آن را مشکل می دانند.
بهبود و سلامت این بیماری نیازمند یک برنامه ریزی دقیق چند ماهه با حرف شنوی و عمل کردن بیمار به توصیه های روانپزشک است البته شرط اساسی در معالجه این بیماری تبعیت بیمار وسواسی است زیرا فرد وسواسی لجباز و یک دنده می شود و اگر دست از لجبازی بردارد بیماری او قابل درمان است.
وسواس یک بیماری پیچیده است که فرد را درگیر افکار پوچ و بی اساس می کند با این وجود باز هم آن را تکرار می کند این بیماری که ممکن است از کودکی آغاز شود و نمونه آن در تمام گروه های سنی مشاهده می شود.
مبتلا شدن یکی از اعضای خانواده به این اختلال علاوه بر اینکه احتمال دارد الگوی دیگران واقع شود و اثر سویی بر زندگی خانواده بگذارد مسایل مهم زندگی مورد غفلت قرار می گیرد و به علت ترس از آشکار شدن این موضوع نزد دیگران ارتباط خود را با دوستان و اقوام قطع یا محدود می کند.
نظرشما
آخرین اخبار