تا 4ماهگی شیر دهید
تاکید
بر تغذیه نوزاد از شیر مادر اهمیت موضوع را میرساند. اما زمانی که
مادر به نوزاد شیر میدهد و جنینی هم در بطن دارد، اوضاع کمی فرق
میکند چون سلامت مادر برای نگهداری از دو موجود زنده اولویت پیدا
میکند ضمن اینکه اگر تغذیه جنین با مشکل مواجه شود، آسیبهای جدی و
خطرناکی میبیند. با توجه به شرایط توصیه میشود مادر تا چهار ماهگی
جنین به نوزاد شیر بدهد و بعد از آن ترجیحا از غذاهای کمکی استفاده
کند.
البته انجام این کار صبر و حوصله زیادی میطلبد
چراکه نوزاد طبیعتا در روزهای اول مقاومت خواهد کرد و تا دو هفته
گریههای طولانیمدت خواهد داشت ولی چاره دیگری نیست. مادر به خاطر
بارداریاش نمیتواند درمان دارویی داشته باشد و صرفا با تکیه به
روشهای طبیعی باید از پس مشکلات شیر ندادن بربیاید. اما مادران
نباید سر خود همه این کارها را انجام دهند و حتما برای یافتن یک روش
سالم و مطمئن و جایگزین شیر باید با پزشک مشورت کنند.
پیش از 30 سالگی مادر شوید
اگر
بهموقع تصمیم بگیرید، لازم نیست برای داشتن فرزند دوم عجله
کنید . بهترین سنین باروری برای زن بین 25 تا 35 سالگی است. بارداری زیر
30 سالگی یک بارداری مطلوب است که به شرط رعایت اصول اولیه بهترین نوع
بارداری محسوب میشود.
افسردگی برای جنین خطرناک است
واقعیت
این است که دو زایمان پیدرپی آن هم با فاصله زمانی خیلی کم فشار روانی
زیادی بر مادر وارد میکند و میتواند زمینهساز بروز مشکلاتی برای
بچهها نیز شود. معمولا مادر بعد از زایمان دچار افسردگی پس از زایمان
میشود و باید تحت درمان و مراقبت قرار بگیرد. همسر وظیفه دارد در
تمام مسئولیتها شریک اوباشد و باری از دوش مادر بر دارد.
نقش
حمایتی مرد بعد از زایمان میتواند مشکلات روانی و جسمی خانم را تا حد
زیادی کاهش دهد. افسردگی بیماری خطرناکی است که اگر بهموقع درمان
نشود تبعات ناخوشایندی به دنبال دارد. بهویژه در مورد مادران
شیردهی که باردار هم هستند این مسئله مشکلات مضاعفی ایجاد میکند چون
نگهداری از دو بچه با اختلاف سنی کمتر از دو سال درست شبیه نگهداری از
یک دوقلو بسیار کار مشکلی است. یک مادر افسرده قادر نیست به خوبی از
خودش مراقبت کند و آنطور که باید به نوزاد رسیدگی نخواهد کرد.
بهترین فاصله بین دو فرزند چیزی بین دو تا پنج سال است.
هشدار
کودک
زیر دو سال با مادر در ارتباط است و او را حامی و مراقب خود
میداند. اگر در هر موردی مادر از توجه به موقع به نیازهای نوزاد
غافل شود، او دچار بیاعتمادی نسبت به دنیای پیرامون میشود.
نوزادانی که توجه به موقع دریافت نکردهاند در بزرگسالی افراد
بدبینی میشوند که به اطرافیانشان نمیتوانند اعتماد کنند. آنها در
بدو ورودشان دنیا را جای قشنگ و امنی نیافتهاند. به همین خاطر
آدمهای تنهایی بار میآیند که به همه چیز شک دارند. مبتلایان به
اختلال پارانوئیدی جزو همین دسته هستند.
خستگی شما شروع مشکلات است
اختلاف
سنی کم بین دو فرزند به خودی خود مشکلساز نیست. آنچه فاصله کم را به
مشکل تبدیل میکند، خستگی بیش از حد مراقب و برخوردهای غلط والدین با
دو فرزند است. برای کسانی که زحمت نگهداری از دو کودک را به
عهده دارند، توصیههای مفیدی درباره نحوه تعامل با فرزندان وجود
دارد که با عمل به آنها مشکلاتشان سبکتر میشود.
این مواد غذایی را سر خود حذف نکنید!
لبنیات
منبع غنی کلسیم و فسفر است و اگر به میزان کافی مصرف نشود، ممکن است
بچههایی ضعیف با استخوانهایی شکننده و کوتاهقد به دنیا بیاید.
درضمن اگر کلسیم به مقدار کافی در بدن مادر نباشد جنین از ذخیره بدن
او کلسیم میگیرد و مادر جوان دچار نرمی استخوان و بعدها پوکی استخوان
میشود.
مصرف پروتئین برای بافتهای بدن مادر، تامین پروتئین
شیر برای نوزاد و ساخته شدن بافتهای جنین مورد احتیاج است. بنابراین
مادر برای داشتن کودکانی سالم بایدگوشت و سایر منابع پروتئینی مصرف
کند.
ویتامین ها از آن دسته از مواد غذایی هستند که بر
سیستم عصبی تاثیر مستقیمی میگذارند و کمبود آنها در بدن مشکلات و
بیماریهای جدی برای هر سه بهوجود میآورد.
کمبود ید
در بدن زمینهساز ابتلا به بیماری است. یکی از معروفترین بیماریهایی که
در اثر کمبود ید ایجاد میشود، گواتر است. کمبود ید همچنین
میتواند باعث عقبافتادگی جسمی نوزاد شود.
سرخود رژیم نگیرید
در
هر دوره بارداری این مواد غذایی برای شما ضروری است اما اگر قصد
بارداری مجدد دارید، قطعا بدن شما نیاز بیشتری به این مواد خواهد
داشت؛ در صورت داشتن محدودیتهای پزشکی هم با پزشک متخصص مشورت کنید،
برای مادهای که نمیتوانید مصرف کنید، جایگزینی مناسب پیدا کنید.
پرخوری فایدهای ندارد!
یک
باور غلط وجود دارد که میگوید اگر زنی بچه شیر بدهد و باردار هم
باشد باید تا میتواند غذا بخورد! این پرخوری بیهوده و بیهدف برای
مادر و نوزاد و جنین هیچ نتیجهای جز چاقی بیش از حد مادر و
گرفتاریهای جسمی به بار نخواهد آورد. مادر باید به میزان مورد نیاز
کالری و مواد غذایی دریافت کند. از همین رو به او توصیه میشود با توجه
به شرایط خاصی که دارد حتما به یک رژیمدرمان مراجعه کند و یک برنامه
غذایی مناسب احوالش بگیرد. هرگز ممکن نیست برای همه افراد یک رژیم واحد
نوشت. هر کسی بنا به شرایط جسمی، فعالیتهای روزانه، کمبودها و نیازهای
بدنش به غذا احتیاج دارد.