شفا آنلاین:محققان موسسه فناوری ماساچوست (MIT) اولین حسگر مبتنی بر نانولوله های کربنی را با قابلیت استفاده در بدن تولید کردند.
به گزارش شفا آنلاین،از منابع خبری این حسگر را می توان به درون جریان خون تزریق کرد و هم می توان آن را زیر پوست قرار داد تا مولکول هایی نظیر اکسید نیتروژن را به صورت همزمان شناسایی کند.
نانولوله های کربنی ترکیبات توخالی استوانه ای شکلی هستند که برای ساخت زیست حسگرها گزینه مناسبی محسوب می شوند.
یکی از مزیت های نانولوله برای استفاده در حسگر آن است که این ترکیبات در صورت قرار گرفتن در معرض تابش مادون قرمز نزدیک، تابش فلورسانس دارند.
این درحالی است که بافت های زیستی و سیالات جاری در بدن در این محدوده طول موج، کاملا شفاف است .
در مطالعات پیشین، این گروه تحقیقاتی به رهبری مایکل استرانو و نیکول ایورسون دریافته بودند که نانولوله های کربنی می توانند اکسید نیتروژن (NO) را شناسایی کنند، این درصورتی است که نانولوله ها توسط رشته های دی.ان.ای با توالی ویژه محاط شده باشند.
به محض اتصال اکسید نیتروژن به دی.ان.ای موجود در سطخ نانولوله، سیگنال فلورسانس نانولوله تغییر می کند که با استفاده از آن می توان حضور اکسید نیتروژن را شناسایی کرد.
اکسید نیتروژن در بدن نقش مهمی دارد زیرا این ماده انتقال دهنده پیام های عصبی است و در سیستم ایمنی بدن نقش مهمی دارد.
کاری که این گروه تحقیقاتی اخیرا انجام داده این است که نانولوله ها را به نحوی اصلاح کردند که می توان از آن در بدن استفاده کرد.
اولین مزیت این زیست حسگر جدید آن است که می توان آن را به درون جریان وارد کرد، از آنجایی که سطح نانولوله ها با پلی اتیلن گلیکول پوشیده شده بنابراین به هم نخواهند چسبید. این گروه نانولوله های کربنی را درون ژل آلژنات – نوعی پلیمر به دست آمده از جلبک ها- قرار دادند و زیست حسگر دیگری ساختند.
سپس این حسگر را زیر پوست حیوانات مختلف قرار دادند. با تغییر تابش فلورسانس، محققان موفق شدند تا مقدار اکسید نیتروژن را در بدن این حیوانات شناسایی کنند.
این حسگر قادر است 400 روز در بدن سالم بماند و در تمام این مدت وظیفه خود را به طور صحیح انجام دهد.
از این حسگر می توان برای شناسایی برخی سرطان ها نیز استفاده کرد. از آنجایی که این حسگر تاثیر منفی روی بدن ندارد بنابراین می توان به کررات آن را وارد بدن کرد.
ک/ف س
ایرنا
نظرشما
آخرین اخبار